Urodziło się pierwsze dziecko - lek - Forum

Gdybym miała chore dziecko zrobiłabym wszystko by je ratować.

Ciężka sprawa. Człowiek myśli w innych kategoriach gdy jego dziecko jest chore.

Ja również zrobiłabym wszystko by ratować chore dziecko i dlatego myśle nad pobraniem krwi pepowinowej od młodszego synka jak sie urodzi  oby sie nie pzydała ale jak bedzie potrzebna wiem że bedzie czekać

Dziecko ma prawo urodzić się z miłości. A nie jako narzędzie - przedmiot, nawet dla ratowania kogoś innego. Tutaj dziecko było jeszcze bardziej uprzedmiotowione, bo zostało wprost skonstruowane w laboratorium.

Gdy parę lat temu była w społeczeństwie jeszcze gorętsza niż obecnie debata o in vitro, przeciwnicy mówili o tym, że doprowadzi to do traktowania ludzi jak przedmioty. Zwolennicy mówili, żeby nie przesadzać, bo ludzie będą nad tym czuwali... i proszę, co mamy. A teraz połączmy to z gender-bzdurami prof. Środy, z bezpłciowym przedszkolem i wychowaniem w Szwecji - ładna przyszłość się zarysowuje.

To też się urodziło z miłości - choć niekoniecznie do niego tylko do starszego dziecka.

Nie chciałabym nigdy być postawiona przed takim wyborem. Choć myślę, że każdy rodzic zrobiłby wszystko by ratować swoje dziecko.

Dokładnie każdy łapie się wszystkiego by uratować dziecko

O, i jak ładnie wszystko usprawiedliwione. Rewelacja!

Cel uświęca środki?

Nie chciałabym być dzieckiem, które dowie się, że zostało skonstruowane już nawet nie dlatego, że rodzice bardzo chcieli je mieć jak zabawkę - ale dlatego, że były potrzebne jego tkanki, narządy, krew. I że to nie ono jest ważne, ale starszy brat, starsza siostra. I gdyby nie to, że starszy brat choruje - jego by nie było. Nawet nie wyobrażam sobie, co czuje takie dziecko, gdy mimo prób rodziców, mimo produkcji kolejnego dziecka metodą in vitro, starszy brat umiera...



Czy ratowanie życia dziecka wszystko usprawiedliwia? Niedługo będziemy usprawiedliwiali tych, którzy "kupują" narządy - różnego pochodzenia. Też cierpią, też chcą, by ich dziecko żyło. Ale za jaką cenę?

Nie posunęłabym się do czegoś takiego... Jestem pokorna wobec natury i skoro to ona czyni pewną selekcję ja nie mam prawa się wtrącać...

Moim zdaniem rodzice bardzo kochają dzieci skoro zdecydowali się na taki krok,co zapewne nie było łatwe.Może choroba pierwszego po prostu przyspieszyła decyzję o drugim.Myślę,że maleństwo będzie tak samo kochane.Poza tym nie zostało poczęte,aby pobrać od niego nerkę,płat wątroby czy rogówkę, tylko krew pępowinową,a to nie będzie miało wpływu na jego zdrowie.

Przy narodzinach tego dziecka zginęło kilku(nastu?) jego braci/sióstr, bo była przeprowadzona ostra selekcja, aby "żywy lek" był skuteczny.

Czy ja napisałm, ze cel uswięca środki?

Ja tylko napisałam że ja zrobiłabym wszystko dla swojego dziecka.

Dlaczego jedna selekcja jest ok,a druga nie?

Ja się właśnie o to spytałem :-)

Bo to już jest zabawa w Pana Boga. Człowiek ingeruje w to, w co nie powinien. Warto zauważyć, że przy produkcji tego dziecka zadbano o to, aby nie było obarczone żadną wadą genetyczną - te zarodki, które były nią obarczone, zlikwidowano. I teraz pytanie - czy życie człowieka chorego jest mniej warte od życia człowieka zdrowego? Jakim prawem ludzie decydują, czyje życie warte jest tego, żeby się narodził, a czyje nie... ?

Jeśli jakieś dziecko urodzi się chore, będzie miało ciężki los - może zwrócić się ze swoimi pretensjami do Boga. I Pan Bóg sobie poradzi - tak, że ten człowiek wiele zyska. W tym przypadku wszelkie pretensje o swój los to skonstruowane dziecko będzie mogło kierować do swoich rodziców i pracowników laboratorium.

W pierwszym poscie nie podoba mi się jedno, a mianowicie " w celu ratowania życia jego rodzeństwa".

Jednemu dziecku pomagają , drugiego skrzywdzą - nie tak powinno być.

Każda kobieta w swoim życiu ma wiele naturalnych poronień,nie zdając sobie nawet sprawy,że w jej organizmie była zapłodniona kmórka,czyli natura eliminuje słabsze,chore jednostki.

I sama sobie odpowiedziałaś na pytanie o selekcję... NATURA... Czyli nic sztucznego...Żadna ingerencja z zewnątrz... Natura to bardzo mądra "istota"... A człowiek chce wydzierać jej te tajemnice, które nie są absolutnie w jego gestii...

Temu dziecku nie wycięto organów, tylko potrzebna była krew z pępowiny, więc ja gdybym była tym dzieckiem i gdybym dorosła, to bardzo byłabym dumna, że będąc na świecie już bardzo krótko po urodzeniu- uratowałam życie brata.

A miłością na pewno jest obdarzone- tym bardziej, że już swoimi narodzinami pomogło- więc jak można takiego dziecka-bohatera nie kochać?

Podobnie wiele osób umiera na zawał serca. Ale to jest naturalna śmierć, a nie zabójstwo.

Oni przecież nie starali się o dziecko, bo bardzo pragnęli je mieć - oni konstruowali w laboratorium lekarstwo dla swojego pierwszego dziecka.

Właśnie - nie chciałabym byc stworzona, by być lekiem - niezależnie dla kogo.

Każdy ma prawo do podmiotowego traktowania - nie przedmiotowego.

Inna sytuacja, gdy mam kilka lat, choruje mój brat -  i mogę mu pomóc. Ale byłam traktowana jak człowiek - od poczęcia. A nie jako lek.