Duchy - Forum

Diś śniły mi się węże... Kiedyś miałam przygodę z wywoływaniem duchów...A właściwie moja koleżanka z internetu.... Potem już się w to nie bawiłam... Odkąd mieszkamy w domu, który kupiliśmy półtora roku temu to drugi taki przypadek. Poprzednio ktoś w łazience stukał i pukał...Ale nikt mnie nie dotykał. A ostatnio czułam to tak, jakby Patryk abo Mati stał przy łóżku...Mówiłam do Patryka, czy chce do łazienki, a jak zapaliłam światlo, to jikogo nie było. Poszłam do drugiego pokoju, a dzieci spały.

zazwyczaj jest wrecz przeciwnie...człowiek nie rozumiejąc jakichs zjawisk/odczuc zrzuca "winę" na siły nadprzyrodzone

drzwi skerzypnely- duch ( tylko po co duchowi  drzwi skoro pewnie moze przenikac przez sciany :DD)
uniknęlismy wypadku - anioł stróz nas ustrzegl
cos sie grzesznikowi przytrafilo złego- kara za grzechy :DD
Matka Boska na scianie, oknie, grzybiczym zacieku czy toscie...
wymieniac mozna bez konca ;)

Czyli nie wierzysz, że cos poza naszym "wymiarem" istnieje???? Nie powiem, że istnieje życie...Ale coś jednak jest...

gdybym uwazała ze jestesmy jedyni we wszechswiecie byłąbym wielka ignorantką...prawdopodobienstwo ze jestesmy sami jest baaardzo małe ;)

Też tak myślę...

I własnie dlatego jestem przekonana, że to, co spotkało mnie wtedy w nocy, to nie była podświadomość...To było zbyt realne.

nie pisalam o duszach zmarłych...raczej biorąc pod uwage budowe i rozleglosc ...nieskonczonosc wszechswiata ...chodzilo mi o zyjace istoty pozaziemskie. Chyba ze szarpało Cie ufo ;)

ufo raczej nie, bo żadnego talerza nie widziałam:)))

Kochany anonimie. Oczywiście, że wierzę w duchy. Wierzę w Boga, dobre i złe duchy.
Rozumiem, że tych twoich chciałabyś się pozbyć. Na twoim miejscu usiłowałabym się czegoś o nich dowiedzieć. Nie wiem czy jesteś wierząca, ale jeśli byłaś chociaż ochrzczona to sprawdziłabym reakcję tych duchów na przykład na założenie medalika (poświęconego). Jeśli zrobiłyby sie od tego mniej sympatyczne poszłabym porozmawiać z egzorcystą, tekim prawdziwym, katolickim, wyznaczonym przez biskupa. Oni się zajmują nie tylko opętanymi ale wszelkimi problemami tego rodzaju. Pewnie będzie umiał ci coś doradzić.

Alison. Nie chcę Cię urazić, ale bez przesady:) Raz mi się to zdażyło, i nie zamierzam udawać się do egzorcysty:))) To niepotrrzebne:)

Jestem osobą wierzącą i praktykującą. Też wierzę w Boga i w duchy, bo miałam z mini styczność. Tak myślę, bo to co mi się przytrafiło, to jak inaczej nazwać? Co do medalika, to noszę go ciągle. Czy chciałabym sie pozbyć tych "moich" (jak to nazwalaś) duchów? One same chyba sobie gdzieś poszły.... Od poprzedniego razu nie działo sie nic....

Poza tym, ta Pani, która u mnie była to właścicielka domku, który od Niej kupiliśmy:))) Pewnie przyszła odwiedzić swoje stare katy:))))

Nie pisałam Soniu do Ciebie tylko do anonimowej autorki wątku, która mówi, że nie daje sobie z tym rady a psycholog patrzy na nia jak na wariatkę. Pojedyńczym przeżyciem tez bym sie nie przejęła, ale odniosłam wrażenie, że autorce zdarza sie to często i wcale nie cieszy. Słowo egzorcysta może odstraszać, ale jak pisałam zajmują sie oni nie tylko egzorcyzmami. Po prostu mją do czynienia z wieloma osobami, które przychodzą w podobnych sprawach, mają doświadczenie. Z każdymi "męczącymi" duchami udałabym się do nich, bo jak nie do nich to do kogo?

No faktycznie autorka wątku ma z tym pewien problem..... W takiej sytuacji, to co innego. Skoro zdaża się to sporadycznie (tak jak mi ostatnio) to też co innego.....

Ja rowniez radzilabym poprosic o pomoc egzorcyste. Po co sie meczyc. Taki duch tez sie meczy, bo nie nalezy do "naszego swiata". Potrzeuje energii aby jakos egzystowac na ziemi wiec grozi to podczepieniem sie pod czlowieka, a nawet opetaniem. Nalezy pomoc mu przejsc "dalej", tam gdzie odnajdzie spokoj.

to ja chyba muszę zawołać egzorcystę do mojego męża, albo psychiatrę od razu;D pisałam niedawno, że widział ducha w piwnicy. twierdzi, że go znów zobaczył u nas w oknie i to rano jak odjeżdzał do pracy i jeszcze mówi, że on, a raczej ona bo to starsza kobieta-duch go prześladuje:D był jeden incydent, gdzie popielniczka jeździła po stole, nie było tego widać, bo było zgaszone światło, ale było słychać, nie umiem tego wyjaśnić,ale jakieś wytłumaczenie logiczne być musi:) no może jeszcze jeden raz kiedy drzwi się same otworzyły, a żeby je otworzyć trzeba nacisnąć klamkę, no ale po co duch ma sobie drzwi otwierać:) a to, że mam wrażenie, że kiedy zasypiam ktoś stoi nade mną i patrzy to wyobraźnia i tyle.

też się bawiłam w wywoływanie, a raczej zdobycie jakby kontroli nad drugim człowiekiem ( my mówimy co ta osoba ma zrobić a ona to robi jak w hipnozie, duch wchodzi w osobę i wykonuje nasze polecenia) dawno temu - działa, nie polecam, to nie są żarty. robiliśmy to z jakiejś książki, a później jedna koleżanka miała na ramieniu jakby wypalony krzyż jakiś. poszła do księdza, masakra, na szczęście jej to zniknęło po obrzędach tego księdza. niezły opiernicz dostaliśmy:) 

Ejjj tam... duchy....

Jeju Malwina, aż mi się słabo zrobiło!

Wierzę i się boję:(

Malwina, nie smiej się z Męża. To, co Jemu się przydażyło, może się przydażyć każdemu z nas. ja akurat w to wierzę. Dopóki nie kupiliśmy tego domu, w którym mkieszkamy, mało miałam wyobrażenia o duchach( duszach).... Teraz "spotykam się" z tym częściej. I uwierz mi...Czasem to naprawdę nic przyjemnego...

Powiem Wam, że ja sie na początku bałam (poprzedniej właścicielki) ale teraz staram się zrozumieć o co tej kobiecie chodzi. Dlaczego tylko ja mam z Nią styczność a inni sdomownicy nie czego chce? Pytań jest mnóstwo... W tym tyg również mnie odwiedziła... Gdybym spała, mogłabym rzec- przyśniło mi się... Ale nie spałam...Nie leżałam nawet jeszcze w łózku....

No skoro w to wierzysz, to czy myślisz, że taki duch może zrobić krzywdę? Czy jest się czego bać? no właśnie czego my się tak naprawdę boimy w tych duchach..

Boimy się tego, co nam njieznane... Ja się bałam i boje się nadal, ale tylko dlatego, że nie potrafię tego wytłumaczyć.... 

Dam Ci przykład... Właścicielka domu, w którym mieszkamy kazała mi iść za sobą na strych.... Bałam się niesamowicie... Matko!!!!! Aż mi zęby latały, tego się nie da opisać!!!! Bałam się bardzo... Ale poszłoam. |I co? Pojawiła się "latająca" gazeta ... Po prostu gazeta spadła pod moje nogi... Z 1998 roku... Nic w niej nie było ciekawego- dla mnie... Trzymam tę gazetę i czekam na rozwój wypadków...

Wiem jedno... Jak Mąz jest w domu- mam spokój... Jak mąż ma nocki ( od ponoiedziałku) zaws\ze coś się dzieje....

coś w tym jest. Ale moim zdaniem nie należy się bać... Ja staram się zrozumieć...Ale strach jest!!! jak jasny gwint!!! Bo sama jestem!!!