KOMUNIA ŚWIĘTA - wywiad z księdzem!

Jak wygląda przygotowanie do I Komunii Świętej? Czy istnieje jakiś ustalony program?

Nie istnieje jakiś z góry określony system przygotowania, ponieważ są bardzo różne parafie. Inaczej to przygotowanie będzie się odbywało w parafii, która ma 20 tysięcy osób i na takie spotkania przychodzi ponad 100 dzieci, a inaczej w maleńkiej parafii z ilością 20 osób.

Ustalone jest jedno spotkanie w miesiącu, na które przychodzą dzieci z rodzicami,.Dobrze by było, żeby przychodziły z obojgiem rodziców, bo jest to przygotowanie całej rodziny nie tylko dziecka. Wiadomo jak dziecko to przeżywa, jak coś ważnego się dzieje i oboje rodziców przychodzi i uczestniczy. Dla dziecka jest to też inny wymiar, bo to znaczy, że jest to naprawdę ważne Jeśli rodzice w domu zaczną się przepychać: „to Ty idź dzisiaj z dzieckiem”, „mi się nie chce, lepiej Ty idź” to dziecko też czuje, że jest to jakieś piąte koło u wozu, jakiś kłopot i w ten sposób kształtuje się duchowość dziecka. Natomiast im bliżej Komunii tym tych spotkań jest więcej, potrzebne są dodatkowe spotkania organizacyjne, próby przed Komunią. W ten program przygotowania włożone są również pewne praktyki religijne tak, żeby dziecko powoli się oswajało: Różaniec, Droga Krzyżowa, różne inne modlitwy.

Jak rodzice powinni wspierać dziecko  w czasie przygotowań do Komunii?

Rodzice przede wszystkim powinni wspierać siebie, swoje życie religijne, bo to jest dla nich najważniejsze. Jeżeli rodzina ma normalne życie religijne, poszukujące Boga to nie ma jakiejś specjalnej konieczności wspierania dziecka. Coraz częściej obserwujemy rodziny mocno zlaicyzowane, zapędzone za pracą, różnymi obowiązkami i rzeczywiście jest coraz trudniej łączyć te wszystkie obowiązki związane z religijnym wychowaniem dziecka. Myślę, że warto pamiętać o jednym nikt nie może dać dziecku więcej niż sam posiada, więc wiara rodziców jest punktem odniesienia dla wiary dziecka. Rodzice powinni jak najbardziej troszczyć się o swoją wiarę, a wtedy dziecko zaczyna w to wchodzić, naturalnie oddychać tą wiarą. Na pewno jedna rzecz jest ważna, tutaj pedagodzy się kłócą o konkretny wiek, ale mówi się powszechnie, że tak naprawdę wpływ rodziców na dziecko trwa maksymalnie do 10 roku życia. Niektórzy twierdzą, że to co najważniejsze w życiu dziecka dokonuje się do 3 roku życia. To znaczy jeśli chodzi o kręgosłup etyczny, moralny również religijny, o ciekawość świata, chęć nauki, chęć kontaktów interpersonalnych, te najważniejsze rzeczy dzieją się do 9-10 roku życia, bo później dziecko zostaje przejęte przez środowisko rówieśników, szkołę, grupy, do których należy i wtedy wpływ rodziców staje się coraz mniejszy. Więc jeżeli rodzicom zależy na dobrym wychowaniu dzieci, nie tylko religijnym, ale ogólnie dobrym, to w tym czasie właśnie powinni to robić. Praktykowanie osobistej modlitwy w domu, wspólne budzenie w dziecku ciekawości świata, ludzi, wiary, chęci do nauki, do eksperymentowania to wszystko jest odkrywaniem Boga.

Czasem dla rodziców przygotowania do Komunii są nudne i niepotrzebne. Kolega z wielkiej warszawskiej parafii opowiadał mi jak prowadził takie przygotowanie: z przodu siedzą gorliwi rodzice, z tyłu tacy już bardziej obojętni, ze smartfonami, którzy sobie przeglądają internet, uważając, że to, co ksiądz mówi do dzieci ich zupełnie nie dotyczy. Jest to właśnie taka sytuacja, która świadczy o tym, że bardzo powinno ich to dotyczyć.

Był ksiądz katechetą w szkole, czy dzieci chętnie uczą się katechizmu?

Z dziećmi jest różnie: są takie, które chętnie się uczą, a są takie, które do szkoły chodzą jak za karę. Dużo zależy od katechety. Katecheza jest rzeczywiście takim specyficznym przedmiotem, gdzie nie wystarczy intelektualne opanowanie materiału, tutaj trzeba mieć otwarte serce, bo dotykamy spraw Bożych. W interesie rodziców jest doprowadzić dziecko do wiary. Wiara uczy samych dobrych rzeczy, więc powinno im na tym zależeć.