Mój pierwszy DZIEŃ DZIECKA – wygraj kosmetyki dla dziecka! - Forum

Nasze pierwsze razy: :)  

... to jak byłam w ciąży... tak rozpoczynam te pierwsze razy :) To jak zobaczyłam dwie kreseczki na teście... pamiętam ile razy wtedy dotknęłam swojego brzucha z niedowierzania i zachwytu ... i to jak unosiłam się nad niebem w euforii.
Pamiętam jak kupowałam ubranka ...  wszytko w sklepach mi się podobało dla maluszków... zresztą tak jest do dziś. :) 
Pamiętam jak maleńka istotka po sporych komplikacjach w szpitalu pojawiła się wreszcie na świecie. I jak trzymał ją mój mąż i razem płakali, i on i dziecko. 

Pamiętam jak moja córka pokazała mi czym jest prawdziwy dzień z niemowlakiem. Były łzy i radości przeplatające się na wzajem.

... a i był nasz pierwszy telefon komórkowy, który dzięki małej tonął w ściekach miejskich... Były szpilki pomalowane mazakami marki :"nie wyczyścisz"! Był obrus ściągnięty ze stołu z gorącą herbatą... Było zjedzone oczko z pierścionka. A potem szukanie/sprawdzanie ... wiadomo gdzie. 
Były noce nieprzespane totalnie. Nie było drzemek w ciągu dnia. Była szczególna ochota na minutę dla siebie, na poczytanie książki, na mały oddech...

Było i tak, że mała zdołała podsadzić swoją kuzynkę tak, by ta mogła wejść na czubek telewizora. Było i tak, że jedna włożyła w nos drugiej zrulowany papierek po lizaku. I zabroniła krzyczeć. 

Wszystko pamiętam, bo zdarzyło się to chwilkę temu, i będę to pamiętać przez calutkie życie - bo te pierwsze razy, jak i każde następne to mój największy sens każdego dnia. I każdy rysunek mamy z kokiem na głowie pamiętać będę. I kotlety z błota...

Pierwszy ząbek, kroczek, wypowiedziane "mama", to są takie miłe wspomnienia. Ale prawdziwy miód na moje serce wylał się, gdy zobaczyłam moją córeczkę mówiącą coś swoim misiom. Podeszłam bliżej i zaczęłam się wsłuchiwać. Tłumaczyła im, dlaczego nie należy wyrzucać papierków na ulicę, a trzeba śmieci tak długo nosić aż znajdzie się odpowiedni kosz na nie. Do tego opowiadała jak ważne jest dbanie o czystość na naszej planecie. Zobaczyłam wtedy jak moja córeczka jest podobna do mnie i jak ważne jest to czego się dziecko uczy. Na razie przekazała troskę o nasz Świat swoim misiom. Mam nadzieję, że tak samo kiedyś będzie uczyć swoje dzieci... Taka nauka to byłby najlepszy prezent na Dzień Dziecka- dla nas wszystkich.

Byłam młoda... z mężem staraliśmy sie o ciąże juz dłuższy czas..musieliśmy skorzystać z pomocy lekarza... pragneliśmy dziecka.. po 2 latach starania udało się!! Nigdy nie zapomne tego dnia, kiedy test ciązowy pokazał dwie mocne kreseczki :) Czekaliśmy na wynik wtuleni w siebie mocno w łazience...  rozpłakalismy sie oboje- ze szczęścia!
Pierwszy raz w zyciu czułam cos tak wspaniałego, nowe życie rozwijające się pod moim sercem, moim sercem..

Wizyta u lekarza, pierwsze USG:) - potwierdzenie ciąży, mąz mocno trzymał moją rękę... cieszyliśmy się głosno :)

Pierwsze przybywające kilogramy, pierwsze wspólne zakupy sukienek ciążowych :) To był wspaniały czas...

Pierwszy wózek, kołyska dla dzieciątka :)

Kochana mamusiu i drogi tatusiu...

tak mi dobrze jest w tym brzusiu...

mówicie, ze mnie kochacie..

z taka troską o mnie dbacie..

Jak kopnę nóżką to już tatusiu trzymasz przy brzuszku uszko..

Wiem, ze jesteście szczęsliwi..

nawet mnie to nie dziwi...

dam Wam mnóstwo szczęścia i uśmiechu...

ale za kilka miesięcy- bez pośpiechu...


Każda przyszła mama marzy o tym, aby tak myślało jej dziecko.. By było szczęśliwe i otoczonę ogromną rodzicielską miłością..!! To jest dla niej najważniejsze!!

♥♥♥

Ciąża przebiegała bz żadnych nieprawidłowości, cieszyłam się każdym dniem, każdą za małą sukienką..
Pamiętam doskonalnie pierwsze ruchy maleństwa, pierwsze kopnięcia :)

Do dziś z usmiechem wspominam sytuacje kiedy moje rozkapryszone hormony czasem powodowały, ze "strzelałam focha" i obrażałam się na męża o byle co....- On wtedy przytulał się do brzuszka i rozmawiał z maleństwem- córeczko mamusia się pogniewała, ale chyba zaraz jej przejdzie i głaskał i całował mój brzuch... rozchmurzałam sie od razu... przytulałam męża i czułam, ze mam przy sobie cały świat!

Pierwsze godziny! bylismy na imieninach u szwagra.. wr óciliśmy do domu, odeszły mi wody- na porodówke wiózł mnie sąsiad! o godzinie 2.00  nocy na świat siłami natury przyszła nasza maleńka 2.55 kg córka! Płakałam ze szczęścia, córka zdrowa- gdy usłyszałam te słowa i zobaczyłam prześliczne maleństwo byłam najszczęsliwsza kobietą na świecie!

Pierwsze karmienie, pierwsza wspólna noc w domu, pierwsza kąpiel.... cudowne przeżycia;)

Pierwsze słowo: mama! Pierwsze kroki:) nigdy nie zapomnę tych chwil :)

Jak córka była troszkę większa jeździłam z nia na rowerze w pole, mieliśmy gospodarkę, gdy mąż był w pracy nie miałam z kim zostawić dziecka. Zadzałam ją na koc na ramę i jechałyśmy... mówiłam- Ewelinka trzymaj się rączkami mama będzie jechać:) Ewelinka pewngo dnia mówi do mnie: "Mamusia,  chodź się wywalimy w buraki..":) Długo zajęło mi tłumaczenie, ze nie możęmy tego zrobićć i dlaczego:)

Rodzicielstwo to tysiące "pierwszych razów" z dzieckiem :) Od momentu wiadomości o ciąży, poprzez pierwszy uśmiech, ząbek, kroczek, pierwsze występy w przedszkolu, pierwszy rok szkolny, pierwsza wycieczka, przyjaźnie i miłości... Chwile wzruszeń nie do zastąpienia, przeżyć ,które pamiętamy do końca życia...

Przeżywałam pierwsze chwile synka w przedszkolu, cieszyłam się z sukcesów, motywowałam i wspierałam.

Jest moc anegdot z życia dzieci. Moja córeczka swoje pierwsze samodzielne kroki stawiała trzymając przed sobą koło ratunkowe, jak widać ma ono zastosowanie nie tylko podczas nauki pływania ;)

Dzień Dziecka to codzienne święto każdego rodzica, bo codziennie w ich życiu zdarzają się najważniejsze momenty ♥

Zawsze na spotkaniach rodzinnych wspominamy najbardziej urocze i najzabawniejsze przejęzycznie synka Olusia: kiedy miał 2,5 roku wybraliśmy się razem do ogródka, Oluś sie bawił listkami a ja zbierałam owoce z kwiatów pigwy, żeby zasypać je potem cukrem i otrzymać wyborny syrop do herbaty. Robiłam to ostrożnie, bo pigwa ma bardzo dużo ostrych kolców. Olek podszedł i mówi - mama Oluś kce pomoc! Więc ja powiedziłam - Oluś nie możesz bo to ma kolce! A Olek ze smutną miną odpowiedział: - Mamo chciałem zbierać MAKOLCE :) i od tej pory "Makolce" zagościły w słowniku naszej rodziny :) To jest wspomnienie, które zawsze wywołuje uśmiech na mojej twarzy.

Moja pierwsza ciąża, pierwsze kroki do bycia matką

Po wyjściu z gabinetu lekarza,
a przyznam szczerze - nigdy mi się to nie zdarza,
będąc w głębokim szoku,
wróciłam do domu dopiero o zmroku.
Tatuś Damian był jeszcze w pracy
miałam więc pewność że mojej reakcji nie zobaczy.
O wizycie u ginekologa również nie miał pojęcia
postanowiłam więc przygotować nasze zdjęcia.
Zajrzałam więc do albumu naszego
w poszukiwaniu zdjęcia wspólnego.

Odnalazłam z zaręczyn zdjęcie,
nie potrzebowałam już nic więcej:
przygotowałam małą karteczkę
postanowiłam w niej powspominać troszeczkę;
pierwsze spotkanie, randkę, pierwszy pocałunek
i jaki ten związek obrał kierunek.
Na drugiej stronie wspominek moich
wkleiłam fotografię z narodzin swoich.
Dodałam zdjęcie tatusia malutkiego
wszystko w formie drzewka genealogicznego
na samym czubku tego mini drzewka
było pierwsze zdjęcie USG naszego maleństwa.
Planowaną datę narodzin również napisałam
i dopiero wtedy na partnera szybko spojrzałam.

Na jego twarzy malowało się uczuć wiele
zaskoczenie, strach z radością na czele!
W usta czule mnie ucałował

I dziecka przyszłość zaplanował.

Na drugi dzień niespodzianek wiele,
o mojej ciąży wiedzieli prawie wszyscy przyjaciele.
Każdy się cieszył, każdy pogratulował
swoją pomoc w opiece nam zaoferował.
Choć przez pierwszy trymestr łatwo nie było
zawroty głowy, z rana stale tez mnie mdliło
z czułością spoglądam na brzuszek rosnący
mimo trudów noszę stale uśmiech niegasnący.

Szaleństwo i euforia trwa i trwać będzie
dopóki dziecko na świat w sierpniu nie przybędzie
i choć maleństwo nie było zaplanowane
jest przez całą rodzinę z niecierpliwością wyczekiwane.

Jeden, dwa, trzy, cztery,
Miłość macierzyńska jest jak z wyższej sfery.
Pojawiła się nagle jak błyskawica,
dreszcze na całym ciele i czerwone lica.
To miłość jedna z najpiękniejszych jaka istnieje,
Na czas pełen smutku czy gdy maluch się śmieje.
Gdy maleństwo na świecie się pojawiło,
Wówczas wszystko się  zmieniło.
Moje życie na maleństwie się opierało,
Pozytywnie to mi dech niekiedy zapierało.
Pierwszy ruch jeszcze w brzuchu,
Pierwsza  kąpiel i moje drapanie się po uchu.
Pierwsze słowo Mama, pierwszy krok,
Za kilka miesięcy nasza pociecha skończy cały rok.
Czas szybko leci,
Ale macierzyńska miłość nigdy nie „odleci”.
Szczęśliwa pociecha
To dla każdej Mamy uciecha.
Pierwszy Dzień Dziecka kilka dni temu przeżyliśmy,
świetny piknik sobie zrobiłyśmy.
Pogoda dopisała,
zielona trawa wokoło- pozytywnie działała.
Oczywiście przekąski były,
i nasze ciała kocem z zabawkami się dzieliły.
Uśmiech z twarzy nie znikał
a maluch fikał i fikał.
Mama była "wniebowzięta",
wspólnie spędzony czas- to rzecz święta.

Piąta rano, dwie czerwone przerażające kreski na teście ciążowym! Zaspane oczy męża którego obudziłam o świcie! W moich strach i przerażenie! ,, I co teraz będzie!!!"  Nie spaliśmy już obydwoje do rana.. ,, - Jak to co będzie?! Będziemy mieli znowu dziecko! Może będzie dziewczynka.. będzie miała niebieskie oczki i takie ładne blond loczki.. a jak będzie chłopczyk to starszy będzie miał braciszka! "  Mój kochany M. umiał to powiedzieć w taki sposób że przestałam się martwić! Może to moja ostatnia ciąża.. Postanowiłam być najszczęśliwszą mamą w ciąży, mieć szczęśliwe dziecko!  Dobrze zużytkować ten czas.. może już mi się taki nie trafi.. W brew wszystkiemu.. ciągłemu brakowi pieniędzy, zdrowia, wieku i czasu.. Będę mieć szczęśliwe dziecko! Rodzina dowiedziała się jakoś przypadkiem.. wszyscy jakoś dziwnie patrzyli na nas.. a ja się cieszyłam na przeciw wszystkim! Miałam w nosie wszystko!Damy radę! Jedyny problem to aby urodziło się zdrowe! I liczyłam paluszki na USG, słuchałam jak lekarz mierzył długość nóżek rączek.. To była moja najszczęśliwsza ciąża.. do szpitala pojechaliśmy wcześniej, M. musiał wrócić do domu.. Ale moje dziecko przyniosło mi szczęście! Bez problemu przyszło na świat przy pomocy mojej dawnej koleżanki z przed lat która została położną akurat w tym szpitalu, akurat trafił jej dyżur. Bardzo jej jestem wdzięczna za pomoc i za opiekę! Nigdy jej tego nie zapomnę! A moje dziecię wylądowało na moim brzuchu dostało moją pierś do buzi i prawie wcale nie płakało, wręcz miałam wrażenie że się do mnie uśmiecha.. bo łypnęło na mnie swoimi niebieskimi oczkami.. ,, O ty ty.. moja mamo!"  

Teraz ma już parę latek.. i wiecie, dalej ma niebieskie oczy a loczki troszkę podcinamy.. Moje dziecko to szczęściarz! Jedyny w swoim rodzaju! Ale to już nasza maleńka tajemnica..

Pierwsze słowo mojego dziecka?

Doba po urodzeniu, a ja tuląc mojego maluszka słyszę: "EJO, EJO", niczym "HEJO". Tak oto przywitał się ze mną mój synek :)

Mój pierwszy Dzień Dziecka, a raczej Nasz pierwszy Dzień Dziecka miał miejsce nie tak dawno bo kilka dni temu :) Był to dzień bardzo niesamowity i wyjątkowy, ponieważ moja Córeczka po raz pierwszy powiedziała słowo "Mama". Wcześniej było to maaaaa maaaa mmmmmm, a teraz wyraźne krótkie brzmienie ma-ma. Dla mnie był to najpiękniejszy prezent o poranku. Tak piękny, że aż się wzruszyłam, a później wytuliłam i wycałowałam moją Córeczkę o stokroć mocniej niż robię to na co dzień. A przytulamy się bez przerwy :) bo Pola jest tak cudowna i przeurocza, że aż cieżko mi się powstrzymać by jej nie całować albo nie przytulać :)))

Po południu zabrałam moją malutką 7 miesięczną córeczkę na festyn organizowany na osiedlu. Były tam liczne atrakcje dla dzieci. Pola głaskała kucyki, siedziała na policyjnym motorze, w indianskim wigwamie i w basenie z piłeczkami.  Radość nie miała końca.

Nasz pierwszy Dzień Dziecka uważam za bardzo udany. Pola miała mnóstwo atrakcji i radości np. z kolorowego wiatraczka i balonów które później udekorowały wózek. Ja natomiast dostałam najpiękniejszy prezent słowo "mama" i cieszyłam się z niego również jak dziecko! Także był to Nasz wspólny i wyjątkowy Dzień Dziecka, którego z pewnością nigdy nie zapomnę.

Maleństwa pragnęłam już od dawna. Uważałam, że jestem w takim wieku, kiedy najlepiej zdecydować się na potomostwo. W wieku 26 lat. Dla wielu osób jest to wiek, kiedy powinno rozpocząć się karierę zawodową, uzyskać ugruntowaną pozycję majątkową, rozwijać się, korzystać z życia. Przecież, na dziecko jeszcze będzie czas. Jednak miałam inne przekonanie- przekonanie, że to właśnie w tym czasie mam energię, którą mogę podzielić się z dzieckiem, siłę, aby wstawać do Maleństwa, czas, który mogę poświęcić na opiekę, pasje, z którymi mogę się za kilka lat dzielić z tym małym Urwisem. 

Po ślubie byłam niespełna 3 miesiące, kiedy, w ferworze wykańczania mieszkania, uświadomiłam sobie, że zbyt długo nie miałam miesiączki. Test ciążowy robiłam z nadzieją, że wynik będzie pozytywny. I właśnie taki był. Był to pierwszy ze wszystkich pięknych dni, jakie nastąpiły... 

W lipcu ubiegłego roku na świat przyszła moja Zuzka. Każda łza, każdy moment bólu, każdy dzień ciąży, która wymagała ostrożności. Wszystko było wynagrodzone w jednej sekundzie. W sekundzie, kiedy to Maleństwo przytuliło się do mnie...

Zuzka ma niedługo roczek. Czas jak szalony pędzi przy Niej. Nie jestem w stanie wymienić wszystkich pięknych chwil jakie mnie spotkały z córeczką. Jest dla mnie całym światem. Istotą, za którą oddałabym życie i nie pozwoliła nikomu skrzywdzić. Istotą, dla której poświęcę wszystko, dla której zrezygnuję z każdej rzeczy...

Pierwsze podnoszenie główki, pierwszy ząbek, pierwsze próby siadania, raczkowanie, pierwsze kroki, każde pierwsze słowo. Każdy Jej mały sukces był dla mnie wielką nagrodą macierzyństwa...

A teraz... Mały, prawie 11-miesięczny Urwis. Wulkan energii. Ciekawska świata, nieustannie mówiąca, szalejąca Gwiazdeczka.

Jej pierwsza Gwiazdka. Pierwsza Wielkanoc. Mój pierwszy Dzień Mamy. Jej pierwszy Dzień Dziecka. Każdy z tych dni jest niezapomniany... 

Spędzamy razem całe dnie. Jest dla mnie każdą chwilą, a ja dla Niej wsparciem.

Jesteśmy tylko dla siebie. A za moment słowa te nabiorą innego znaczenia ponieważ jestem w trakcie rozwodu. Jej Tata od Nas odchodzi ponieważ wybrał karierę zawodową, rozwój swoich marzeń. Wiem, że teraz nie będzie trudniej- będzie łatwiej. Być może brzmi to niezrozumiale, jednak nie będę martwić się o to, że nie mam pomocy z Jego strony. Nie będzie rozczarowań, niespełnionych oczekiwań. Będzie już tylko świadomość, że jestem dla Niej, a Ona jest dla mnie wszystkim...

A pierwszy Dzień Dziecka był wyjątkowy... Już na kilka dni przed planowałam jak spędzę go z Zuzką. Jaki drobiazg dostanie, jaką sukienkę założy, gdzie pójdziemy na spacer, co będziemy na nim robić... Przygotowywałam się do tego dnia jak do najważniejszego dnia w swoim życiu. Bo właśnie taki był... Pierwszy Dzień Dziecka mojej córeczki... 

Misja specjalna nr 1:

Wszystko mam zaplanowane, jak w szwajcarskim zegarku: termin poczęcia, wizyt lekarskich, badań, termin porodu. Czytam wszystkie możliwe gazety o pielęgnacji dziecka, psychice itp. Czuję się, jakbym wszystkie rozumy pozjadała. Uczę się jak do najważniejszego egzaminu, a istotka pod sercem dyktuje warunki. Ooo, widzę, że się świetnie zgrywamy: mdłości i wszelkiego rodzaju bóle znam tylko z gazet. Wreszcie nadchodzi czas egzaminu. Teorię miałam w jedym paluszku, a praktyka też nie wypadła najgorzej. A co po egzaminie? Wszystkie podpunkty z misji uległy zmianie. To nie ja teraz byłam szefem, to moja córeczka pokazywała w jakim mamy iść kierunku. To ona stała się mentorem. Pierwszy uśmiech, pierwszy krok, pierwsze słowa- tego nie da się opisać, jak zwyczajne sprawozdanie. To język miłości, a moje słownictwo nie jest aż tak bogate,by ująć to w słowa. Wreszcie pierwszy dzień w przedszkolu-obie płakałyśmy. Po wakacjach moja córka przekroczy po raz pierwszy próg szkoły. A przecież nie tak dawno był pierwszy uśmiech, pierwszy kroczek. Z moją córką codziennie obchodzimy dzień dziecka-nie,nie, proszę nie myśleć, że się wcale nie myjemy:), my po prostu codziennie odkrywamy kolejne niespodzianki naszej misji specjalnej:). A wspominać lubię jej nowości słowotwórcze, takie jak: jestem zapodróżowana, czy cukra watowa:). To każde słowo jest pierwsze w jej słowniku, wzbogaca ją, a mnie przyprawia o uśmiech. Spisuję je wiernie, to będzie mój raport z misji specjalnej, który wręczę córce, jak będzie starsza.

Misja specjalna nr 2:

Tu to już jestem ekspertem z wyższej półki. To druga ciąża, więc doskonale wiem, co mnie może spotkać. Zadnych gazet nie czytam, bo po pierwsze nie mam czasu, a po drugie przecież wszystko wiem. Hhhmm, tylko z tym nie zgadza się druga córeczka pod sercem. Od samego początku nanosi poprawki w projekcie. Nie chce by jej projekt był plagiatem starszej siostry:). Ja przeżywam wszystko na nowo, bardziej dojrzale i jeszcze z większą miłością. Na przykładzie starszej wiem, że misja biegnie szybko i łatwo można ominąć ważne momenty. Pierwszy kroczek w kuchni, a ja rękami w mące zaczynam bić brawo. Pierwsze słowo w kościele, a ja już do końca nie mogę się skupić. Pierwsze świadome uściski i całusy -całkowicie rozczulają, a przecież miałam być twarda. Co będzie najczęściej pojawiać się w raporcie z misji? Jej przeurocze minki, każdego dnia inna, każdego dnia pierwsza, każdego dnia sprawiająca tyle radości. Dzięki mojej drugiej córeczce też obchodzimy dzień dziecka codziennie. Dlaczego codziennie? Bo nie warto czekać aż rok, by cieszyć się tym, co ma się najcenniejszego. Trzeba to czcić codziennie:)

Jestem dumną mamą 2,5 letniego Michałka i 9 m-c Ani, dla której rzeczywiście tegoroczny Dzień Dziecka był pierwszym w życiu. Uważam, że bycie mamą jest najcudowniejszą sprawą, jaka mnie w życiu spotkała. Mogłabym wspominać wiele. Pierwszy uśmiech, pierwszy ząbek, pierwszy krok, pierwsze usłyszane słowo mama. Ale uważam, że najbardziej magiczną chwilą jest ta, kiedy widzi się po raz pierwszy maleństwo po porodzie. Nagle zapomina się o bólu i wyczerpaniu i w sercu rozkwita ziarno miłości takiej jedynej w swoim rodzaju, miłości bezwzględnej, bezkompromisowej, na zawsze, gotowej na poświęcenie własnego życia... miłości do własnego dziecka. Ja to uczucie przeżyłam dwa razy i uważam, że tkwi w nim magia.

w pierwszy dzień dziecka nasz synek miał już ponad 8 miesięcy.

doskonale pamiętam całkowicie pierwszą rzecz, jaką syn zrobił w swoim życiu. otóż zrobił siku. mamie na brzuch ;) tuż po urodzeniu.

a jedno z najpiękniejszych wspomnień dotyczy dnia moich urodzin. nieco ponad trzymiesięczny wtedy synuś po raz pierwszy się uśmiechnął do mnie tak, jakby rzeczywiście tego chciał i świadomie to zrobił. cudowne uczucie na serduchu, najwspanialszy prezent urodzinowy. 

takich pierwszych razy jest wiele w życiu każdego dziecka i rodzica, ale w pamięci pozostaną na zawsze te najśmieszniejsze i najwspanialsze.

Moim pierwszym niezapomnianym Dniem Dziecka był tegoroczny. Niby nic szczególnego, ale w dniu 22 maja nasza rodzina powiększyła się o kolejnego członka- Anielkę:-) Pierwszym święem był Dzień Matki, kolejnym Dzień Dziecka. Zapewne moja córeczka nie zapamięta tego święta, ale dla mnie na długo pozostanie w pamięci. W myślach dziękowałam Bogu za to, że nam ją dał. W szczególności za zdrowie...potem było już tylko weselej. Nie mogłam napatrzeć się na ten cud. W tamtej chwili już nie mogłam wyobrazić sobie życia bez naszej Anielki. Zyczę wszystkim kobietom aby mogły stać się mamami i mogły cieszyć się Dniem Dziecka razem ze swoimi pociechami.

YUPI - tego się nie spodziewałam... wygranej w tym konkursie...

WIELKIE DZIĘKI za tak miłą niespodziankę REDAKCJI i SPONSOROWI...

Ogłaszamy wyniki!

Wygrywają: exarol, Scarlett, Artann83, Gocha2323, ewewita 1383, marysiazz, oliwka, aagnieszkaa1