Zostać z mężem dla dziecka? - Forum

41

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

24 maja 2010 10:18 | ID: 214491

MarcoPolo napisał 2010-05-24 08:09:04

Drogie Panie, szczęście dziecka to szczęśliwi rodzice, a nie tylko matka. Nie wmawiajcie sobie i innym, że robicie to dla dobra dziecka, bo wcale nie aż tak wiele związków jest tak nie udanych, że źle wpływają na rozwój dziecka. Rodzice się rozwodzą, żeby im było lepiej a nie dzieciom ( pomijając sytuacje patologiczne).

Wychowanie dziecka to nie jest zajęcie tylko jednej osoby.

Wychowanie dziecka po rozwodzie stawia przed rodzicami wiele pułapek wychowawczych i nie łudźcie się, że wszystkie je pokonacie.

Założenie nowych rodzin przez rodziców wpływa też na rozwój dziecka z poprzedniego związku i stawia przed rodzicami ogromne wyzwanie i niewielu rodziców sobie z tym radzi. W sytuacji gdy dziecko ma rodzeństwo z nowych związków rodziców i regularnie przebywa w obu rodzinach, to ono ma nagle dwie rodziny i dwa swoje miejsca. I to wcale nie jest dla niego dobre. Dziecko zaczyna być zazdrosne i rozchwiane emocjonalnie. A probując mu zrekompensować stratę pozycji "jedynego dziecka" najczęściej wyrządzamy mu krzwydę.

To wszystko się zgadza i w pełni masz rację i także uważam że należy jak tylko się da próbować ratować małżeństwo nie tylko dla dziecka ale również dla siebie żeby mieć poczucie że zrobiło się wszystko. Rodzina to nie tylko dzieci ale także rodzice chociaż dzieci w tym układzie są bezbronne i najczęściej to one muszą się dostosowywać do tego jaką decyzję podejmą rodzice dlatego jest to takie trudne. I właśnie dlatego zaproponowałam żeby oni oboje odłożyli na chwile swoje uczucia i emocje na bok i trochę na zimno spróbowali dojść do porozumienia i dobrze by było gdyby razem taką decyzję oznajmili dziecku niezależnie jaka ona będzie bo jak napisałam wcześniej to ono będzie musiało ją przyjąć do wiadomości. Ale mimo wszystko uważam że niepewność i dzieciom na dłuższą metę nie sprzyja.

42

soniavenir

Zarejestrowany: 19-01-2010 17:22 . Posty: 1183

24 maja 2010 11:47 | ID: 214545

MNONKA napisał 2010-05-20 19:09:38

soniavenir napisał 2010-05-20 14:56:27

Ja rozstałam się z mężem, kiedy nasza córka miała 1,5 roku. Szczerze mówiąc zostanie z nim tylko dla dziecka dla mnie nie wchodziło w rachubę. Pamiętam taki obrazek: my się kłóciliśmy, a obok stało malutkie dziecko i płakało. Ten moment mną potrząsnął. Nie chciałam, żeby córka miała taki dom. Wolę, zeby miała szczęśliwą mamę i kochających dziadków, niż być wychowywana w nerwach. Poza tym dzieci bardzo dobrze wyczuwają fałszywe uczucia i dobrze czują, że rodzice coś udają.

jeśli mogę zapytać, jaki teraz ma wasza mała kontakt z tatą?

Mnonka, no musze przyznać, ze poza alimentami na koncie córka nie ma prawie żadnego kontaktu z ojcem, ostatnio widziała go pod koniec lutego. Może przyjedzie do niej w tym miesiacu. Przyjeżdża wtedy koło południa i wczesnym wieczorem wyjeżdża, zabiera ją na spacer, obiad, czasem do kina i tyle.

Berło to taki królewski patyk

43

MNONKA

Zarejestrowany: 25-01-2010 10:38 . Posty: 5777

24 maja 2010 22:11 | ID: 215043

MarcoPolo napisał 2010-05-24 08:09:04

Drogie Panie, szczęście dziecka to szczęśliwi rodzice, a nie tylko matka. Nie wmawiajcie sobie i innym, że robicie to dla dobra dziecka, bo wcale nie aż tak wiele związków jest tak nie udanych, że źle wpływają na rozwój dziecka. Rodzice się rozwodzą, żeby im było lepiej a nie dzieciom ( pomijając sytuacje patologiczne).

Wychowanie dziecka to nie jest zajęcie tylko jednej osoby.

Wychowanie dziecka po rozwodzie stawia przed rodzicami wiele pułapek wychowawczych i nie łudźcie się, że wszystkie je pokonacie.

Założenie nowych rodzin przez rodziców wpływa też na rozwój dziecka z poprzedniego związku i stawia przed rodzicami ogromne wyzwanie i niewielu rodziców sobie z tym radzi. W sytuacji gdy dziecko ma rodzeństwo z nowych związków rodziców i regularnie przebywa w obu rodzinach, to ono ma nagle dwie rodziny i dwa swoje miejsca. I to wcale nie jest dla niego dobre. Dziecko zaczyna być zazdrosne i rozchwiane emocjonalnie. A probując mu zrekompensować stratę pozycji "jedynego dziecka" najczęściej wyrządzamy mu krzwydę.

podobają mi się twoje słowa ;)

aśka r napisał 2010-05-24 07:14:42

MNONKA napisał 2010-05-24 00:18:40

czasem chcą i jedno nie robi bo czeka aż to pierwsze zadziała, a czas leci i ranią się, kochają się, ale żyć jest ....

Wiesz co? Moim zdaniem boisz się i to bardzo że to się rozpada bo jak widać czekacie zamiast usiąść i porozmawiać szczerze do bólu najlepiej jak dzieci nie będzie w domu. Myślę że trzeba powiedzieć sobie wyraźnie czego od siebie nawzajem oczekujecie bo jeżeli okaże się że jednak jesteście w stanie sprostać swoim oczekiwaniom to musicie razem podjąć decyzję o ratowaniu związku a jak nie to dojdzie do rozstania (wiem że się tego boisz ale już zaczynasz o tym myśleć). Wiem że to nie łatwe bo w grę wchodzą uczucia i emocje ale najlepiej zrobić to na spokojnie (może to dziwne porównanie) tak jak byście planowali jakiś duży zkup trzeba wymienić wszystkie za i przeciw. Wiem że łatwo mi się wymądrzać ale inaczej będziecie się mijać i w pewnej chwili tak się rozminiecie że nie będzie o czym rozmawiać.

to wszystko nie jet tak do końca o mnie, jest troszkę w tym moich kłopotów, ale przez to zaczynam myśleć o innych, znam wiele par, które zostały razem i wiele, które rozpadły się i nie potrafię stwierdzić w którym związku dzieci są szczęśliwe, bo rodzice to wiem - widać na pierwszy rzut oka

44

aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

25 maja 2010 09:18 | ID: 215185

MNONKA napisał 2010-05-24 22:11:37

MarcoPolo napisał 2010-05-24 08:09:04

Drogie Panie, szczęście dziecka to szczęśliwi rodzice, a nie tylko matka. Nie wmawiajcie sobie i innym, że robicie to dla dobra dziecka, bo wcale nie aż tak wiele związków jest tak nie udanych, że źle wpływają na rozwój dziecka. Rodzice się rozwodzą, żeby im było lepiej a nie dzieciom ( pomijając sytuacje patologiczne).

Wychowanie dziecka to nie jest zajęcie tylko jednej osoby.

Wychowanie dziecka po rozwodzie stawia przed rodzicami wiele pułapek wychowawczych i nie łudźcie się, że wszystkie je pokonacie.

Założenie nowych rodzin przez rodziców wpływa też na rozwój dziecka z poprzedniego związku i stawia przed rodzicami ogromne wyzwanie i niewielu rodziców sobie z tym radzi. W sytuacji gdy dziecko ma rodzeństwo z nowych związków rodziców i regularnie przebywa w obu rodzinach, to ono ma nagle dwie rodziny i dwa swoje miejsca. I to wcale nie jest dla niego dobre. Dziecko zaczyna być zazdrosne i rozchwiane emocjonalnie. A probując mu zrekompensować stratę pozycji "jedynego dziecka" najczęściej wyrządzamy mu krzwydę.

podobają mi się twoje słowa ;)

aśka r napisał 2010-05-24 07:14:42

MNONKA napisał 2010-05-24 00:18:40

czasem chcą i jedno nie robi bo czeka aż to pierwsze zadziała, a czas leci i ranią się, kochają się, ale żyć jest ....

Wiesz co? Moim zdaniem boisz się i to bardzo że to się rozpada bo jak widać czekacie zamiast usiąść i porozmawiać szczerze do bólu najlepiej jak dzieci nie będzie w domu. Myślę że trzeba powiedzieć sobie wyraźnie czego od siebie nawzajem oczekujecie bo jeżeli okaże się że jednak jesteście w stanie sprostać swoim oczekiwaniom to musicie razem podjąć decyzję o ratowaniu związku a jak nie to dojdzie do rozstania (wiem że się tego boisz ale już zaczynasz o tym myśleć). Wiem że to nie łatwe bo w grę wchodzą uczucia i emocje ale najlepiej zrobić to na spokojnie (może to dziwne porównanie) tak jak byście planowali jakiś duży zkup trzeba wymienić wszystkie za i przeciw. Wiem że łatwo mi się wymądrzać ale inaczej będziecie się mijać i w pewnej chwili tak się rozminiecie że nie będzie o czym rozmawiać.

to wszystko nie jet tak do końca o mnie, jest troszkę w tym moich kłopotów, ale przez to zaczynam myśleć o innych, znam wiele par, które zostały razem i wiele, które rozpadły się i nie potrafię stwierdzić w którym związku dzieci są szczęśliwe, bo rodzice to wiem - widać na pierwszy rzut oka

Jak do wyboru są tylko takie opcje to żadna z nich nie uczyni dziecka w pełni szczęśliwym chodzi tu o to że nie zależnie do jakiej opcji dojdzie to należy starać się żeby dziecko nie straciło poczucia bezpieczeństwa albo to poczucie powinno być zachwiane (jeżeli nie da się inaczej) w jak najmniejszym stopniu. Ja popełniłam ten błąd że pozwoliłam żeby moja córka widziała jak ja tracę poczucie bezpieczeństwa co potęgowało jej problemy. No ale cóż nikt nie jest w stanie nauczyć nas przeżywać utraty kogoś bliskiego myślę że tak samo nikt nie uczy nas się rozwodzić itp. Ale jeżeli komuś w jakimś stopniu pomoże to co napisałam to będę zadowolona.

45

usunięty użytkownik

25 maja 2010 11:24 | ID: 215260

MNONKA napisał 2010-05-18 22:09:50

Zastanawiam się, co jest lepsze. Zostać z mężem dla dobra dziecka, czy właśnie dla tego dobra rozstać się? Jest tyle małżeństw fikcyjnych. Czy walczyć za wszelką cenę, żeby to utrzymać? znam takie i takie związki i nie wiem co jest lepsze. jak wy uważacie?

Zadaj sobie tylko pytanie : czy kocham ojca mojego dziecka i czy on mnie kocha? Szczerze przemyśl odpowiedź. Jeżeli odpowiedź brzmi tak. To zostań z mężem. Ale jeżeli masz wątpliwości a tym bardziej jakieś dowody, to musisz zdecydować się na rozstanie. Nie ma sensu być oszukiwaną lub samej oszukiwać. A tym bardziej oszukiwać dziecko. Dasz radę wychować je sama. Będzie trudno. Ale napewno masz bliską osobę, która pomoże. No i masz nas. Też pomożemy Ci w rozwiązywaniu problemów.

Teraz Babcia Ali i Maji.

46

MNONKA

Zarejestrowany: 25-01-2010 10:38 . Posty: 5777

25 maja 2010 11:34 | ID: 215270

jedno wiem i to potwierdzacie, żadne rozwiązanie nie jest dobre dla dziecka, tylko szczęśliwa rodzina - pełna jest dobra ;) i tego życzę sobie i wszystkim

47

radosna24

Zarejestrowany: 06-01-2010 14:40 . Posty: 118

25 maja 2010 14:00 | ID: 215412

Wcale nie uważam, że tylko pełna rodzina jest dobra. Znam 2 małżeństwa, które nie są już ze sobą bo w jednym ojciec okazał się alkoholikiem, w drugim uważał, że seks to nie miłość więc można spotykać się czasami z innymi kobietami nie zauważając swojej żony, która pracuje, zajmuje się domem i dzieckiem- jest taka zwyczajna, a on pragnie odmiany. I co w tym przypadku- być z takimi idiotami? Bo tylko pełna rodzina jest dobra? Jeśli kobiety jesteście tak głupie to nadal się okłamujcie i miejcie nadzieję, że on was kocha, że zrozumie swoje postepowanie i na pewno się zmieni. Jestem za dawaniem szansy, ale jednej i ani ułamka więcej. A jeśli mężczyzna nie wykazuje nawet grama zainteresowania rozmową z wami i nie błaga was na kolanach o wybaczenie to miejcie go w dupie. Tak naprawdę to zwykła wygoda- wmawianie sobie, że zostajecie z nim dla dobra dziecka, bo nikt z dnia na dzien nie wie jak nagle żyć od nowa. Nie chce wam się zmieniać swoich przyzwyczajen- lepszy chlop, który bije babe, oklamuje, czy zdradza niz zaden. I w porządku- wasz wybór- tylko miejcie swiadomosc, że istnieja dwa minusy tej sytuacji- nieszczesliwe dziecko, które juz od najmlodszych lat zyje w klamstwie i ma zachwiana samoocene, poczucie bezpieczenstwa oraz wielkie prawdopodobienstwo, ze facet po roku, dwoch i tak was zostawi albo zrujnuje wam zycie.

48

aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

25 maja 2010 14:14 | ID: 215428

radosna24 napisał 2010-05-25 14:00:54

Wcale nie uważam, że tylko pełna rodzina jest dobra. Znam 2 małżeństwa, które nie są już ze sobą bo w jednym ojciec okazał się alkoholikiem, w drugim uważał, że seks to nie miłość więc można spotykać się czasami z innymi kobietami nie zauważając swojej żony, która pracuje, zajmuje się domem i dzieckiem- jest taka zwyczajna, a on pragnie odmiany. I co w tym przypadku- być z takimi idiotami? Bo tylko pełna rodzina jest dobra? Jeśli kobiety jesteście tak głupie to nadal się okłamujcie i miejcie nadzieję, że on was kocha, że zrozumie swoje postepowanie i na pewno się zmieni. Jestem za dawaniem szansy, ale jednej i ani ułamka więcej. A jeśli mężczyzna nie wykazuje nawet grama zainteresowania rozmową z wami i nie błaga was na kolanach o wybaczenie to miejcie go w dupie. Tak naprawdę to zwykła wygoda- wmawianie sobie, że zostajecie z nim dla dobra dziecka, bo nikt z dnia na dzien nie wie jak nagle żyć od nowa. Nie chce wam się zmieniać swoich przyzwyczajen- lepszy chlop, który bije babe, oklamuje, czy zdradza niz zaden. I w porządku- wasz wybór- tylko miejcie swiadomosc, że istnieja dwa minusy tej sytuacji- nieszczesliwe dziecko, które juz od najmlodszych lat zyje w klamstwie i ma zachwiana samoocene, poczucie bezpieczenstwa oraz wielkie prawdopodobienstwo, ze facet po roku, dwoch i tak was zostawi albo zrujnuje wam zycie.

Myślę że się zagalopowałaś i nie czytasz ze zrozumieniem a mianowicie jak przeczytasz wszystkie wypowiedzi to zauważysz że żadna z nas nie pisze że życie w toksycznym związku jest dobre dla dzieci tylko jeżeli jest szansa żeby mimo kryzysu rodzina była SZCZĘŚLIWA to należy zawalczyć w innych nie ma sensu i sam fakt że dziecko urodziło się w rodzinie której nie da się posklejać jest dla dziecka nie dobre. Ja myślę że każdy krok należy przemyśleć i wybrać najlepsze wyjście i zawsze jest to wybór mniejszego zła. I nikt tu nie wymienił sytuacji kiedy chłop babę bije albo poniża itp. I na przyszłość poamuj epitety typu "głupie". Bo ich używanie świadczy o Tobie.

49

aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

25 maja 2010 14:17 | ID: 215430

aśka r napisał 2010-05-25 14:14:58

radosna24 napisał 2010-05-25 14:00:54

Wcale nie uważam, że tylko pełna rodzina jest dobra. Znam 2 małżeństwa, które nie są już ze sobą bo w jednym ojciec okazał się alkoholikiem, w drugim uważał, że seks to nie miłość więc można spotykać się czasami z innymi kobietami nie zauważając swojej żony, która pracuje, zajmuje się domem i dzieckiem- jest taka zwyczajna, a on pragnie odmiany. I co w tym przypadku- być z takimi idiotami? Bo tylko pełna rodzina jest dobra? Jeśli kobiety jesteście tak głupie to nadal się okłamujcie i miejcie nadzieję, że on was kocha, że zrozumie swoje postepowanie i na pewno się zmieni. Jestem za dawaniem szansy, ale jednej i ani ułamka więcej. A jeśli mężczyzna nie wykazuje nawet grama zainteresowania rozmową z wami i nie błaga was na kolanach o wybaczenie to miejcie go w dupie. Tak naprawdę to zwykła wygoda- wmawianie sobie, że zostajecie z nim dla dobra dziecka, bo nikt z dnia na dzien nie wie jak nagle żyć od nowa. Nie chce wam się zmieniać swoich przyzwyczajen- lepszy chlop, który bije babe, oklamuje, czy zdradza niz zaden. I w porządku- wasz wybór- tylko miejcie swiadomosc, że istnieja dwa minusy tej sytuacji- nieszczesliwe dziecko, które juz od najmlodszych lat zyje w klamstwie i ma zachwiana samoocene, poczucie bezpieczenstwa oraz wielkie prawdopodobienstwo, ze facet po roku, dwoch i tak was zostawi albo zrujnuje wam zycie.

Myślę że się zagalopowałaś i nie czytasz ze zrozumieniem a mianowicie jak przeczytasz wszystkie wypowiedzi to zauważysz że żadna z nas nie pisze że życie w toksycznym związku jest dobre dla dzieci tylko jeżeli jest szansa żeby mimo kryzysu rodzina była SZCZĘŚLIWA to należy zawalczyć w innych nie ma sensu i sam fakt że dziecko urodziło się w rodzinie której nie da się posklejać jest dla dziecka nie dobre. Ja myślę że każdy krok należy przemyśleć i wybrać najlepsze wyjście i zawsze jest to wybór mniejszego zła. I nikt tu nie wymienił sytuacji kiedy chłop babę bije albo poniża itp. I na przyszłość poamuj epitety typu "głupie". Bo ich używanie świadczy o Tobie.

pohamuj miało być (oj coś ta klawiatura dzisiaj szaleje)

50

radosna24

Zarejestrowany: 06-01-2010 14:40 . Posty: 118

25 maja 2010 14:27 | ID: 215441

Nie użyłam personalnie stwierdzenia "glupie" tylko ogólnie. Poza tym komentowałam stwierdzenie- tylko pełna rodzina jest dobra- a nie problem MNONKI- w tym przypadku zaznaczyłam, że warto dać jedną szansę jeśli ktoś na to zasługuje.

51

usunięty użytkownik

25 maja 2010 15:47 | ID: 215526

"Radosna24" ma wiele racji, chociaż wypowiedź jej jest "trochę zdenerwowana". Myślę, że wiele kobiet trwa w złych związkach tylko z tego powodu, że boi się iż nie da sobie rady , nie ma mieszkania, nie ma pomocy ze strony rodziny. Ja też tak miałam. Przeczytajcie artykuł Marcina pt. "Miłość ci wszystko wybaczy". To o mnie i moim zyciu. Ja przetrzymałam ale moje dzieci nie bardzo. Decyzja o rozwodzie jest bardzo trudna. Moja znajoma mówiła, że rozwód jest nagrodą dla męża. Bardzo dużo w tym racji. Mój były zięciunio za 400 zł miesięcznie pozbył się kłopotów i szybko ożenił się z przyczyną rozwodu. I kupił sobie pieska. I chwali się nim. A u własnej córki bywa raz na 4 - 6 m-cy na kilka godzin. Tak dla przyzwoitości, bo nie z poczucia miłości ojcowskiej. A ma do niej tylko 2 godziny drogi. Ja nie miałam ojca ( bardzo wcześnie zmarł) i bardzo zazdrościłam innym dzieciom ojca. Ale teraz widzę, że lepiej nie mieć ojca niż ojca "byle jakiego". Wiem ,że ojcowie będą oburzeni tymi stwierdzeniami ale tak się składa, że znam wielu nieodpowiedzialnych ojców-chłopczyków. A matki takiej nie spotkałam . Chociaż o nich słyszę i czytam. Widocznie o ojcach takich się nie mówi i nie pisze, bo jest to powszechne i akceptowane.

Teraz Babcia Ali i Maji.

52

usunięty użytkownik

25 maja 2010 15:47 | ID: 215527

"Radosna24" ma wiele racji, chociaż wypowiedź jej jest "trochę zdenerwowana". Myślę, że wiele kobiet trwa w złych związkach tylko z tego powodu, że boi się iż nie da sobie rady , nie ma mieszkania, nie ma pomocy ze strony rodziny. Ja też tak miałam. Przeczytajcie artykuł Marcina pt. "Miłość ci wszystko wybaczy". To o mnie i moim zyciu. Ja przetrzymałam ale moje dzieci nie bardzo. Decyzja o rozwodzie jest bardzo trudna. Moja znajoma mówiła, że rozwód jest nagrodą dla męża. Bardzo dużo w tym racji. Mój były zięciunio za 400 zł miesięcznie pozbył się kłopotów i szybko ożenił się z przyczyną rozwodu. I kupił sobie pieska. I chwali się nim. A u własnej córki bywa raz na 4 - 6 m-cy na kilka godzin. Tak dla przyzwoitości, bo nie z poczucia miłości ojcowskiej. A ma do niej tylko 2 godziny drogi. Ja nie miałam ojca ( bardzo wcześnie zmarł) i bardzo zazdrościłam innym dzieciom ojca. Ale teraz widzę, że lepiej nie mieć ojca niż ojca "byle jakiego". Wiem ,że ojcowie będą oburzeni tymi stwierdzeniami ale tak się składa, że znam wielu nieodpowiedzialnych ojców-chłopczyków. A matki takiej nie spotkałam . Chociaż o nich słyszę i czytam. Widocznie o ojcach takich się nie mówi i nie pisze, bo jest to powszechne i akceptowane.

Teraz Babcia Ali i Maji.

53

aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

25 maja 2010 18:59 | ID: 215671

Babcia Ali napisał 2010-05-25 15:47:31

"Radosna24" ma wiele racji, chociaż wypowiedź jej jest "trochę zdenerwowana". Myślę, że wiele kobiet trwa w złych związkach tylko z tego powodu, że boi się iż nie da sobie rady , nie ma mieszkania, nie ma pomocy ze strony rodziny. Ja też tak miałam. Przeczytajcie artykuł Marcina pt. "Miłość ci wszystko wybaczy". To o mnie i moim zyciu. Ja przetrzymałam ale moje dzieci nie bardzo. Decyzja o rozwodzie jest bardzo trudna. Moja znajoma mówiła, że rozwód jest nagrodą dla męża. Bardzo dużo w tym racji. Mój były zięciunio za 400 zł miesięcznie pozbył się kłopotów i szybko ożenił się z przyczyną rozwodu. I kupił sobie pieska. I chwali się nim. A u własnej córki bywa raz na 4 - 6 m-cy na kilka godzin. Tak dla przyzwoitości, bo nie z poczucia miłości ojcowskiej. A ma do niej tylko 2 godziny drogi. Ja nie miałam ojca ( bardzo wcześnie zmarł) i bardzo zazdrościłam innym dzieciom ojca. Ale teraz widzę, że lepiej nie mieć ojca niż ojca "byle jakiego". Wiem ,że ojcowie będą oburzeni tymi stwierdzeniami ale tak się składa, że znam wielu nieodpowiedzialnych ojców-chłopczyków. A matki takiej nie spotkałam . Chociaż o nich słyszę i czytam. Widocznie o ojcach takich się nie mówi i nie pisze, bo jest to powszechne i akceptowane.

Wierz mi Babciu Ali znam takie przypadki kiedy to ojciec jedzie wiele kilometrów do dziecka i nie wie czy uda mu się z nim zobaczyć bo to zawsze zależy od chumorku i widzimisię mamusi. Albo jak ojciec odwozi dziecko do matki a ta dziecka nie przyjmuje tylko po to żeby mu zagrać na nerwach i wie że może takie rzeczy robić bezkarnie i do woli bo on nie zrobi nic żeby dziecku zaszkodzić w jakikolwiek sposób. Ja głęboko wierzę że w takich przypadkach Pan Bóg nie rychliwy... ale serce się kraje. Też znam przypadki kiedy to ojcowie tak jak napisałaś pozbywają się problemu i już i z mojego punktu widzenia też mi bardzo szkoda tych dzieci którym to tatuś obiecywał złote góry a w ostatniej chwili się wykręcał. A potem taki pseudotatuś albo pseudomamusia wylądują w domu starców oburzeni że jak dzieci mogły.

54

Bartt

Zarejestrowany: 06-05-2009 22:23 . Posty: 5452

30 maja 2010 15:10 | ID: 218398

MNONKA napisał 2010-05-18 22:09:50

Zastanawiam się, co jest lepsze. Zostać z mężem dla dobra dziecka, czy właśnie dla tego dobra rozstać się? Jest tyle małżeństw fikcyjnych. Czy walczyć za wszelką cenę, żeby to utrzymać? znam takie i takie związki i nie wiem co jest lepsze. jak wy uważacie?

Czy walczyć za wszelką cenę? Wg mnie tak. Bo trzeba pamiętać, że lepszego środowiska do rozwoju niż rodzina dziecko nie będzie miało (mimo, że obecnie próbuje się lansować idee, że rodzina to zło konieczne, siedlisko patologii, itd... ). I warto właśnie dla dziecka o tą rodzinę walczyć. W tym sensie, żeby walczyć o zdrową rodzinę. Czyli tak, aby wszyscy na tym zyskali. Słowa "rozwód" nie powinno się używać nawet w żartach. Bo kiedy w głowie jest ta furtka, pod postacią rozwodu, to jesteśmy mniej zdolni do poświęceń dla ratowania rodziny - i szybciej sięgamy po to fatalne rozwiązanie.

Demokracja bez wartości zamienia się w totalitaryzm...

55

Ulinka

Zarejestrowany: 20-10-2009 20:42 . Posty: 6675

30 maja 2010 15:45 | ID: 218424

Bartt napisał: ...Bo trzeba pamiętać, że lepszego środowiska do rozwoju niż rodzina dziecko nie będzie miało (mimo, że obecnie próbuje się lansować idee, że rodzina to zło konieczne, siedlisko patologii, itd... ) Z pierwszą częścia zdania zgadzam się w 100%, ale wtedy, gdy jest to zdrowa rodzina. Z drugą nie - gdzie to lansowana jest idea, że rodzina to zło konieczne, siedlisko patologii? To jest Twoja interpretacja, albo nadinterpretacja.

56

MNONKA

Zarejestrowany: 25-01-2010 10:38 . Posty: 5777

8 czerwca 2010 11:29 | ID: 224140

Bartt napisał 2010-05-30 15:10:58

MNONKA napisał 2010-05-18 22:09:50

Zastanawiam się, co jest lepsze. Zostać z mężem dla dobra dziecka, czy właśnie dla tego dobra rozstać się? Jest tyle małżeństw fikcyjnych. Czy walczyć za wszelką cenę, żeby to utrzymać? znam takie i takie związki i nie wiem co jest lepsze. jak wy uważacie?

Czy walczyć za wszelką cenę? Wg mnie tak. Bo trzeba pamiętać, że lepszego środowiska do rozwoju niż rodzina dziecko nie będzie miało (mimo, że obecnie próbuje się lansować idee, że rodzina to zło konieczne, siedlisko patologii, itd... ). I warto właśnie dla dziecka o tą rodzinę walczyć. W tym sensie, żeby walczyć o zdrową rodzinę. Czyli tak, aby wszyscy na tym zyskali. Słowa "rozwód" nie powinno się używać nawet w żartach. Bo kiedy w głowie jest ta furtka, pod postacią rozwodu, to jesteśmy mniej zdolni do poświęceń dla ratowania rodziny - i szybciej sięgamy po to fatalne rozwiązanie.

Podoba mi się to co napisałes, pomogło mi własnie w tej chwili, myślę pozytywnie.

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

Zostać z mężem dla dziecka? - Forum

Wątek: Zostać z mężem dla dziecka?