Styl Życia
2 marca 2010 09:18 | ID: 155893
21 stycznia 2011 23:15 | ID: 389195
Dlatego nie pozstawiajmy ludzi będacych z probemami samymi sobie. Z pewnościa trudno takie osoby wyczuc bo cześć pozostawja wszystko w sobie. Ale jak już widzimy jak coś jest nie tak reagujmy
a co jesli nie widzimy ze ktos ma problem, bo tak dobrze sie maskuje?
Kilka symptomów wkleiłam.
No i tak, jak pisałam, osoba, która syganlizuje je, nie jest jeszcze zdecydowana na drastyczny czyn. Można jej pomóc.
Tylko jest jeszcze jedna sprawa: jesli osoba maskuje się naprawdę bardzo dobrze, to nic nie poradzim. I o tym trzeba pamiętać.
Mialam taka sytuacje...stracilam kogos bardzo bardzo bliskiego w ten sposob...do dzis nie moge sobie z tym poradzic i mimo ze minelo juz duzo czasu nadal szukam winy w sobie, choc wiem ze nie moglam pomoc...
My robiliśmy podobnie, wyrzucaliśmy sobie, że zbytnio byliśmy zapatrzeni w swoje szczęście ( 3 tyg po ślubie), dużo czasu nam zajęło oswojenie się z tą bezsensowną śmiercią. W końcu zrozumieliśmy, że On nie chciał, żebyśmy wiedzieli co się z Nim dzieje...
21 stycznia 2011 23:18 | ID: 389198
Czasem pomóc nie można. Niestety.
I winy sobie wtedy nie warto przypisywać. Bo to tylko powoduje ból. I rani.
21 stycznia 2011 23:26 | ID: 389208
Czasem pomóc nie można. Niestety.
I winy sobie wtedy nie warto przypisywać. Bo to tylko powoduje ból. I rani.
Niestety poki co to ja z tym bolem zyje...staram sie jak moge, wiem ze nic nie moglam zrobic...walcze kazdego dnia...bo przeciez chcialoby sie pomoc! Niestety, nie mialam szansy...
21 stycznia 2011 23:30 | ID: 389216
Czasem pomóc nie można. Niestety.
I winy sobie wtedy nie warto przypisywać. Bo to tylko powoduje ból. I rani.
Niestety poki co to ja z tym bolem zyje...staram sie jak moge, wiem ze nic nie moglam zrobic...walcze kazdego dnia...bo przeciez chcialoby sie pomoc! Niestety, nie mialam szansy...
Nie zazdroszczę.
Myślę, że są sposoby na zmniejszenie tego bólu, ale to zależy od Ciebie.
Czas też jest dobrym doradcą.
21 stycznia 2011 23:34 | ID: 389220
Czasem pomóc nie można. Niestety.
I winy sobie wtedy nie warto przypisywać. Bo to tylko powoduje ból. I rani.
Niestety poki co to ja z tym bolem zyje...staram sie jak moge, wiem ze nic nie moglam zrobic...walcze kazdego dnia...bo przeciez chcialoby sie pomoc! Niestety, nie mialam szansy...
Też tak myślała, do momentu kiedy nie przyśnił mi się Tata, ten sen był taki realny, obudziłam się zalana łzami...
21 stycznia 2011 23:35 | ID: 389222
Musiałabyś WYBACZYĆ sobie.
To była decyzja tej osoby.
( myślę, że psychoterapeuta napisałby to pięknie i mądrze)
21 stycznia 2011 23:36 | ID: 389223
Czasem pomóc nie można. Niestety.
I winy sobie wtedy nie warto przypisywać. Bo to tylko powoduje ból. I rani.
Niestety poki co to ja z tym bolem zyje...staram sie jak moge, wiem ze nic nie moglam zrobic...walcze kazdego dnia...bo przeciez chcialoby sie pomoc! Niestety, nie mialam szansy...
Nie zazdroszczę.
Myślę, że są sposoby na zmniejszenie tego bólu, ale to zależy od Ciebie.
Czas też jest dobrym doradcą.
Mysle ze, gdybym wiedziala DLACZEGO to by mi pomoglo...ale niestety nie wiem...zadnych objawow, ani problemow finansowych, zadnego listu...NIC
Wiem ze czas leczy rany, bo rzeczywiscie troszke mi lzej z uplywem czasu...dam sobie rade...kiedys na pewno dam rade! :)
21 stycznia 2011 23:38 | ID: 389225
I tu mozesz być zła na tą osobę, bo zostawiła Cię w niepewności. Nie napisała, dlaczego.
21 stycznia 2011 23:38 | ID: 389226
Musiałabyś WYBACZYĆ sobie.
To była decyzja tej osoby.
( myślę, że psychoterapeuta napisałby to pięknie i mądrze)
Mialam spotkania z psychologiem...nieiwele pomogly...a z tym wybaczeniem to prawda....poki co jeszcze nie jestem na to gotowa...potrzebuje wiecej czasu.
21 stycznia 2011 23:38 | ID: 389227
Czasem pomóc nie można. Niestety.
I winy sobie wtedy nie warto przypisywać. Bo to tylko powoduje ból. I rani.
Niestety poki co to ja z tym bolem zyje...staram sie jak moge, wiem ze nic nie moglam zrobic...walcze kazdego dnia...bo przeciez chcialoby sie pomoc! Niestety, nie mialam szansy...
Nie zazdroszczę.
Myślę, że są sposoby na zmniejszenie tego bólu, ale to zależy od Ciebie.
Czas też jest dobrym doradcą.
Mysle ze, gdybym wiedziala DLACZEGO to by mi pomoglo...ale niestety nie wiem...zadnych objawow, ani problemow finansowych, zadnego listu...NIC
Wiem ze czas leczy rany, bo rzeczywiscie troszke mi lzej z uplywem czasu...dam sobie rade...kiedys na pewno dam rade! :)
U nas podobnie, też nic nie wiem, ale ja już nie rozpatruję dlaczego, tłumaczę sobie, że to była choroba i On sam nie był do końca świadomy swoich czynów...
21 stycznia 2011 23:42 | ID: 389233
I tu mozesz być zła na tą osobę, bo zostawiła Cię w niepewności. Nie napisała, dlaczego.
Zla nie jestem...mam zal...bo czuje jakby czesc mnie odeszla z nim...moja przyszlosc legla w gruzach, a to co przeszlam po jego smierci, to sie nawet nie da opisac! dlatego od tamtej pory zyje z dnia na dzien, nie planuje...
21 stycznia 2011 23:43 | ID: 389235
Musiałabyś WYBACZYĆ sobie.
To była decyzja tej osoby.
( myślę, że psychoterapeuta napisałby to pięknie i mądrze)
Mialam spotkania z psychologiem...nieiwele pomogly...a z tym wybaczeniem to prawda....poki co jeszcze nie jestem na to gotowa...potrzebuje wiecej czasu.
"Przyjdzie na to czas, przyjdzie czas..." - jak to było w jednej piosence:)
Masz rację:)
(A ja to w sumie byłam ciekawa, co by napisał nasz psychoterapeuta, bo jak dotąd jego wszystkie odpowiedzi mi sie bardzo podobały)
21 stycznia 2011 23:44 | ID: 389237
Musiałabyś WYBACZYĆ sobie.
To była decyzja tej osoby.
( myślę, że psychoterapeuta napisałby to pięknie i mądrze)
Mialam spotkania z psychologiem...nieiwele pomogly...a z tym wybaczeniem to prawda....poki co jeszcze nie jestem na to gotowa...potrzebuje wiecej czasu.
"Przyjdzie na to czas, przyjdzie czas..." - jak to było w jednej piosence:)
Masz rację:)
(A ja to w sumie byłam ciekawa, co by napisał nasz psychoterapeuta, bo jak dotąd jego wszystkie odpowiedzi mi sie bardzo podobały)
Wlasnie sie zastanawiam czy nie napisac do niego/niej...
21 stycznia 2011 23:47 | ID: 389240
Ja bym spróbowała na Twoim miejscu. Nawet jako anonim - bo tak łatwiej czasem.
21 stycznia 2011 23:48 | ID: 389241
Ja bym spróbowała na Twoim miejscu. Nawet jako anonim - bo tak łatwiej czasem.
Dzieki 
pomoglas mi odbrobie :)
21 stycznia 2011 23:48 | ID: 389242
Wiecie co dużo zależy też od tego jaka to była śmierć samobójcza,spotkałam się z takim stwierdzeniem że jak człowiek próbuje się powieśić i w chwili zwątpienia (że jednak chce żyć) żeby tego nie robić na ratunek jest już za późno że "coś"ciągnie na siłe w dół i zaciska pętle na szyi.No bo jak można powiesić się na klamce od drzwi??
21 stycznia 2011 23:56 | ID: 389253
Ja bym spróbowała na Twoim miejscu. Nawet jako anonim - bo tak łatwiej czasem.
Dzieki pomoglas mi odbrobie :)
Super dziecinko:) miejmy nadzieję ze psychoterapeuta zajadziej jakieś wyjście. Nie warto tak długo się zadręczać
Anibunny trzymam kciuki;)
21 stycznia 2011 23:56 | ID: 389254
Wiecie co dużo zależy też od tego jaka to była śmierć samobójcza,spotkałam się z takim stwierdzeniem że jak człowiek próbuje się powieśić i w chwili zwątpienia (że jednak chce żyć) żeby tego nie robić na ratunek jest już za późno że "coś"ciągnie na siłe w dół i zaciska pętle na szyi.No bo jak można powiesić się na klamce od drzwi??
Mój kolega się powiesił. Z opowieści wiem, że na klamce od drzwi. I że jeszcze żył, jak przyszła pomoc ( moja ciocia - pielęgniarka - była jego sąsiadką i była przy początkach reanimacji). Zmarł w karetce.
Inne świadectwo słyszałam z ust innego kolegi - narkomana. Nie chciał żyć i poszedł się powiesić do lasu. Założył pętlę na szyję i usłyszał wewnętrzny głos. Postanowił zrezygnować z samobójstwa, ale z trudem udało mu się zdjąć pętlę. Do tej pory żyje.
21 stycznia 2011 23:57 | ID: 389255
Ja bym spróbowała na Twoim miejscu. Nawet jako anonim - bo tak łatwiej czasem.
Dzieki pomoglas mi odbrobie :)
Ja bym spróbowała na Twoim miejscu. Nawet jako anonim - bo tak łatwiej czasem.
Dzieki pomoglas mi odbrobie :)
Super dziecinko:) miejmy nadzieję ze psychoterapeuta zajadziej jakieś wyjście. Nie warto tak długo się zadręczać
Anibunny trzymam kciuki;)
Ogromnie mi miło
21 stycznia 2011 23:59 | ID: 389258
Wiecie co dużo zależy też od tego jaka to była śmierć samobójcza,spotkałam się z takim stwierdzeniem że jak człowiek próbuje się powieśić i w chwili zwątpienia (że jednak chce żyć) żeby tego nie robić na ratunek jest już za późno że "coś"ciągnie na siłe w dół i zaciska pętle na szyi.No bo jak można powiesić się na klamce od drzwi??
Tak było w naszym przypadku, dłonie zaciśnięte przy szyi, próbował się ratować, nie zdołal..
Nie masz konta? Zaloguj się, aby tworzyć nowe wątki i dyskutować na forum.
Tworzymy społeczność rodziców
Adres redakcji:
ul.Białowieska 7/9 lok. 34
04-063 Warszawa
Napisz do nas:
info@familie.pl
Familie.pl – Internetowa Społeczność Rodziców. To Portal dla rodziców tworzony przez rodziców. Szczegółowy opis ciąży – tydzień po tygodniu, fazy porodu – przełam swój strach i nie bój się pytać. Na specjalnym forum dla rodziców znajdziesz rozwiązania wszystkich swoich problemów. Nasi eksperci – lekarze, prawnicy i wielu innych za darmo udzielają porad dla rodziców. Ślub i wesele, Ciąża, Rodzice – to tylko niektóre tytuły naszych serwisów. W każdym z nich znajdziesz coś dla siebie. Przyłącz się do nas!
Partner serwisu: 
