Czy umiecie walczyć o swoje? - Forum

U mnie z tą walka o swoje różnie bywa...

Zazwyczaj życie mnie zmusza, aby zawalczyć ...

Nie umiem. I boję się walczyć oswoje. Boję się, że jestem na straconej pozycji. Wychowywana byłam w ślepym posłuszeństwie. Kiedyś to był dobry wzór do wychowywania. I takie potulne cielę było uważane za dobrze wychowane. Ja już bazując na swoich doświadczeniach swoje dzieci starałam się inaczej wychowywać. Nauczyłam ich mówić matce "nie". Ale jeszcze za mało ich nauczyłam przebojowości. Syn dokształcił się sam ale córka ma z tym kłopoty. I chyba też nie umie walczyć o swoje. Bo ja ją nauczyłam, że powinna się liczyć ze zdaniem innych. Może to dobrze a może nie. Życie weryfikuje nasze nauki. 

W bardzo wielu przypadkach odpuszczam. Kiedyś pożyczyłam koleżance 2.000 złotych:) Znałam ją krótko i mieszkała w innej mijescowości. Nie chciała oddać bo twierdziła, że mam więcej i nie zbiednieję:) Wtedy pracowałam jeszcze  sama na siebie.
Odzyskałam połowę - drugą połowę odpuściłam...

Natomiast teraz w sprawach na których naprawdę mi zależy i co do słuszności których mam 100% pewności walczę jak lew:)

Są rzeczy, o którę walczę do końca ale są również takie w których szybko odpuszczam...

Czy walczę o swoje? To zależy czy jest to błahostka czy coś ważnego dla mnie.  Często jest tak że nie wrto, bo z głupotą ludzką nie ma co dyskutować i po co się stresować. Jeśli to istotna sprawa to zwyczajnie robię swoje, nie oglądając się na innych, i niezbyd dbając o to czy przy tym kogoś nie zranię.

Jeśli chodzi o pieniądze to mam tylko jedną zazadę: nigdy nie pożyczam, nikomu.

Co do Twojego chłopaka to mocno się zastanów, bo jeśli teraz nie potrafi upomnieć się o taką prostą sprawę jak kasa, to co będzi dgy zjawią się prawdziew problemy? Chcesz mieć strusia chowającego głowę w piasek czy wilka dbającego o swoje stado? 

Falka, nie wydaje mi się, że dla wszystkich pieniądze to taki łatwy temat, szczególnie, jeśli chodzi o dobrego znajomego. To jest po pierwsze. A po drugie, proszę o powstrzymanie się przed takimi pochopnymi spostrzeżeniami na temat podobieństwa do strusia, bo napisałam tylko o jednej sytuacji, która jest niełatwa z powodów przeze mnie wymienionych (dobry znajomy, który wiecznie nie ma pieniędzy plus sam w sobie temat pieniędzy). Po trzecie, nie możesz zakładać, że różnych 'prawdziwych problemów' już nie mieliśmy.

Ale z tego co napisałaś, to ten problem jest dość spory skoro trwa już tak długo i przyczynia się do kłótni. Widać ten znajomy nie jest taki dobry skoro wykorzystuje "dobre serce" Twojego chłopaka. Wynika też z tego inna rzecz że dla niego ważniejsza jest opinia znajomych i ich potrzeby niż Twoje zdanie. Owszem nie można oceniać kogoś po jednej sytuacji ale wbrew temu co myślisz to co opisałaś dość dobrze odzwierciedla wasz związek. I jeśli już teraz macie spięcia o pieniądze to życzę powodzenia, bo naprawdę będzie Ci potrzebne.

Problem trwa, bo na pożyczkę nie ma dowodów, a kolega nie ma ani pracy ani pieniędzy - a w ogóle to dlaczego ja mam się Tobie tłumaczyć? To co napisałam w żadnym stopniu nie odzwierciedla żadnego związku. Nie rozumiem, dlaczego piszesz tak protekcjonalnym tonem? Moje pytanie nie brzmiało 'czy nasz związek jest do bani' czy 'co myślisz o moim związku' tylko wyraźnie, 'czy umiecie walczyć o swoje' i 'jak nauczyć się walczyć o swoje'. Tyle.

A jednak trochę się nad tym zastanowiłaś, bo w innym przypadku nie zareagowałabyś tak stanowczo na moje posty... Zakończmy jednak tą dyskuję bo w jednym masz całkowitą rację: Twoje życie, Twoja bajka. 

Reaguję stanowczo na wypowiedzi wszystkich, którzy nieproszeni wchodzą z buciorami w moje życie i wydają o mnie i moich bliskich opinie, które mijają się z prawdą i o które nie zostali poproszeni. Sytuacja przedstawiona przeze mnie miała tylko zobrazować problem, a nie stać się głównym tematem do dyskusji. Jeśli nie masz nic mądrego do powiedzenia na właściwy temat, to dziękuję, a innych zapraszam do merytorycznej rozmowy.

Nie potarfię walczyć o swoje, chociaż... były sytuacje, gdy walczyłam jak lew.

Motywacja jest bardzo ważna w takim przypadku. Oraz siły fizyczne i psychiczne.

Myślę że umiem walczyć o swoje, nauczyłam tego się z życiowych obserwacji i na błędach.

Moi rodzice od zawsze uczyli mnie że nie ma nic bez walki i że jak się chce coś mieć to trzeba zacisnąć zęby i dać z siebie tyle ile tylko możemy... i trzeba umieć powiedzieć nie wtedy kiedy jest to konieczne.

i coś w tym jest chociaż nie zawsze jestem tak konsekwentna jak bym chciała, a czasami jestem wręcz za dobra i łatwo wierna.

Oboje z mężem jesteśmy uparci w dążeniu do tego co chcemy i mocno tego pilnujemy :) jak ja mięknę to on mnie ustawia do pionu i tak samo w drugą stronę :)

i tylko dzięki tej zawziętości daliśmy radę np. spłacić w szybkim czasie kredyt na mieszkanie jak i szybko samodzielnie stanąć na nogi chodź lekko nie bywało.

Lena to niestety duży problem bo co innego domagać sie swojego w stosunku do obcych a co innego w stosunku do ludzi których znamy.

My też mamy dłużnika któremu pożyczyliśmy pieniądze i to dużą kwotę bo 3 tysiące jeszcze przed ślubem i do tej pory pieniędzy nie jestesmy w stanie odzyskać.

problemem nie jest u nas to że dłużnik nie ma z czego oddać bo pracuje i ma się dobrze finansowo bo jest sam i mieszka z rodzicami, ale to że to rodzina i sprawa na jaką poszły te pieniądze jest dość delikatna i nie możemy jej poruszyć na forum rodzinnym. dodatkowo my jestesmy za granicą więc przez telefon dużo nie jesteśmy w stanie załatwiać a jak już jesteśmy to zawsze jest jakieś bo...

no i takie podejście bardzo obrzydliwe bo was na to stać żebym wam nie oddać

to chyba jedyna taka sprawa której nie jesteśmy w stanie oboje załatwić i nie powiem bo jest to męczące i strasznie denerwujące.

Nie umiem walczyć o swoje i pewnie dlatego często obrywam,...

zalezy co w sumnie po trochu czasem obrywam ale jezeli naprawde jest sytuacja to walcze jak lwica i bronie swego:) 

a ja się tej walki uczę

mam dla kogo i co prawda może nie bezpośrednio o swoje , ale póki co moj synus i ja to jedno!!

jak to mówi mój mąż"uparta kurpiania"a co za tym idzie że walczę jak lew po trupach do celu...

Nie umiem walczyć o swoje.

Falka, jakimś dziwnym trafem wszyscy zrozumieli przesłanie wątku oprócz Ciebie. Naprawdę nie widzisz subtelnej różnicy pomiędzy odniesieniem się do całej sprawy (walka o siebie) i przytoczonego problemu a włażeniem w czyjeś życie z buciorami, niemiłymi insynuacjami jakoby czyjś związek był do bani, że powinnam się nad nim zastanowić (może w ogóle już poważnie myśleć o rozstaniu), że najwyraźniej nie będę zaraz potrafiła sobie poradzić z 'ważnymi' problemami - bo przecież ten 'drobny' mnie przerasta? Najwidoczniej sama jesteś osobą idealną  w idealnym związku, bo tylko tacy mają prawo w ten sposób oceniać innych, nawet ich nie znając. Tak, tu powinnaś zrozumieć  ironię. Na tym kończę rozmowę z Tobą, bo - jak to mówią - karmić trolla nie będę A Ty najwidoczniej świetnie się bawisz kosztem innych, ledwo kilkanaście postów i już, bez poznania innych tak startujesz.

Zalezy o co.

Staram sie walczyc o swoje, ale wszystko zalezy od sytuacji...

W sumie, odkad mam dziecko, stalam sie bardziej asertywna w walce o swoje...