"ADHD to bujda !"... - Forum

41

Zarejestrowany: 17-02-2009 18:36 . Posty: 1981

12 sierpnia 2010 20:23 | ID: 270784

aśka r napisał 2010-08-12 10:59:52

Właśnie chodzi przede wszystkim o to żeby te dzieciaki nie potrzebowały żadnych przywilejów kiedy już pójdą do pracy. A poza tym przypominam grunwaldowi że kiedyś pisał że jak dziecko ma wadę postawy itp to należy z nim pracować i iść z nim do specjalisty więc nie wiem skąd zdziwienie jak rodzice idą do specjalistów gdy coś ich zaniepokoi w zachowaniu dziecka? I dodam jeszcze jak dziecko ulegnie wypadkowi i po tym wypadku nawet jak jest to wina rodziców nikt się nie zastanawia czy pomagać temu dziecku czy nie a tu jak rodzic popełni jakiś bląd po którym dziecko ma problem z emocjami czy zachowaniem to już dziecko nie ma prawa do fachowej pomocy ciekawe pojmowanie sprawy. Ja osobiście nigdzie tutaj nie napisałam że nie popełniam błędów jako rodzic bo z pewnością je popełniam i czy jest coś złego w tym że szukam kogoś kto mi pomoże ich dalej nie popełniać albo wskaże gdzie ja je popełniam?

I cały czas uważam, że wady postawy, wymowy, zgryzu czy chodu można i należy leczyć. ADHD nie jest jednak żadną wadą tylko czymś, co dawniej nazywaliśmy brakiem wychowania lub dosadniej huligaństwem. I były na to dość skuteczne metody "lecznicze" polegajęce na posyłaniu do klubów sportowych, harcerstwa, czy w skrajnych przypadkach do hufców OHP, gdzie przy pomocy codziennej dawki ciężkiej pracy fizycznej leczono nie tylko huligaństwo, ale też uczono jakiegoś przydatnego zawodu. Dzisiaj natomiast, przy pomocy wytrychu o nazwie ADHD, gładko tłumaczy się brak zdolności wychowawczych czy ogólnie brak zainteresowania własnymi dziećmi. Bo to tzw. ADHD jest często zwykłym buntem młodego człowieka przeciwko rzeczywistości, która go otacza, lub chęcią zwrócenie na siebie uwagi w sytuacji, gdy rodzicom wydaje się, że dając dziecku michę i kasę dają już wszystko, co do życia niezbędne. Tam gdzie jest prawdziwe uczucie i zainteresowanie rodziców swoimi dziećmi ADHD nie występuje, lub jest zjawiskiem marginalnym. Uważam, że przy pomocy jednostki chorobowej o nazwie ADHD społeczeństwo robi sobie i tym młodym ludziom więcej szkody, niż gdyby potraktowano ich z należytą surowością za każdy występek, czy nieprawidłowe zachowanie. A tak na marginesie; czy człowiek z ADHD może zrobić prawo jazdy?

42

usunięty użytkownik

12 sierpnia 2010 20:25 | ID: 270787

aluna napisał 2010-08-12 18:40:36

jeszcze jedna uwaga - z ADHD dzieci się rodzą. Najczęściej to sa te które 9 tak jak mój) mają mikroskopowe uszkodzenie kory mózgowej...

Albo matka będąc w ciązy była dla podtrzymania pojona róznymi kroplówkami... Moja Julka jak pisałąm, nie ma pełnego syndromu ADHD, ale ma ogromną nadpobudliwośc, właśnie z tej przyczyny o której pisałam... Bo jakie się może urodzic dziecko [cud, że żyje!], jesli od 24 tyg ciąży dostawałam kroplówki, które schodziły po 14 godzin jedna! I połozne pilnowały, żebym nie za szybko "spijała", bo serce by mi nie wytrzymało... Więc sobie wyobraźcie co także przyjęło moje dziecko...

Mądrość przychodzi wraz z wiekiem... Oby to nie było wieko od trumny... ;)

43

aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

12 sierpnia 2010 21:53 | ID: 270836

a1410 napisał 2010-08-12 20:23:20

aśka r napisał 2010-08-12 10:59:52

Właśnie chodzi przede wszystkim o to żeby te dzieciaki nie potrzebowały żadnych przywilejów kiedy już pójdą do pracy. A poza tym przypominam grunwaldowi że kiedyś pisał że jak dziecko ma wadę postawy itp to należy z nim pracować i iść z nim do specjalisty więc nie wiem skąd zdziwienie jak rodzice idą do specjalistów gdy coś ich zaniepokoi w zachowaniu dziecka? I dodam jeszcze jak dziecko ulegnie wypadkowi i po tym wypadku nawet jak jest to wina rodziców nikt się nie zastanawia czy pomagać temu dziecku czy nie a tu jak rodzic popełni jakiś bląd po którym dziecko ma problem z emocjami czy zachowaniem to już dziecko nie ma prawa do fachowej pomocy ciekawe pojmowanie sprawy. Ja osobiście nigdzie tutaj nie napisałam że nie popełniam błędów jako rodzic bo z pewnością je popełniam i czy jest coś złego w tym że szukam kogoś kto mi pomoże ich dalej nie popełniać albo wskaże gdzie ja je popełniam?

I cały czas uważam, że wady postawy, wymowy, zgryzu czy chodu można i należy leczyć. ADHD nie jest jednak żadną wadą tylko czymś, co dawniej nazywaliśmy brakiem wychowania lub dosadniej huligaństwem. I były na to dość skuteczne metody "lecznicze" polegajęce na posyłaniu do klubów sportowych, harcerstwa, czy w skrajnych przypadkach do hufców OHP, gdzie przy pomocy codziennej dawki ciężkiej pracy fizycznej leczono nie tylko huligaństwo, ale też uczono jakiegoś przydatnego zawodu. Dzisiaj natomiast, przy pomocy wytrychu o nazwie ADHD, gładko tłumaczy się brak zdolności wychowawczych czy ogólnie brak zainteresowania własnymi dziećmi. Bo to tzw. ADHD jest często zwykłym buntem młodego człowieka przeciwko rzeczywistości, która go otacza, lub chęcią zwrócenie na siebie uwagi w sytuacji, gdy rodzicom wydaje się, że dając dziecku michę i kasę dają już wszystko, co do życia niezbędne. Tam gdzie jest prawdziwe uczucie i zainteresowanie rodziców swoimi dziećmi ADHD nie występuje, lub jest zjawiskiem marginalnym. Uważam, że przy pomocy jednostki chorobowej o nazwie ADHD społeczeństwo robi sobie i tym młodym ludziom więcej szkody, niż gdyby potraktowano ich z należytą surowością za każdy występek, czy nieprawidłowe zachowanie. A tak na marginesie; czy człowiek z ADHD może zrobić prawo jazdy?

No bardzo fajnie chore dzieci które nie do końca mają wpływ na to co robią stawiać na równi z chuliganami.

44

aluna

Zarejestrowany: 17-09-2008 08:35 . Posty: 4070

13 sierpnia 2010 00:19 | ID: 270851

jagienka napisał 2010-08-12 20:25:05

aluna napisał 2010-08-12 18:40:36

jeszcze jedna uwaga - z ADHD dzieci się rodzą. Najczęściej to sa te które 9 tak jak mój) mają mikroskopowe uszkodzenie kory mózgowej...

Albo matka będąc w ciązy była dla podtrzymania pojona róznymi kroplówkami... Moja Julka jak pisałąm, nie ma pełnego syndromu ADHD, ale ma ogromną nadpobudliwośc, właśnie z tej przyczyny o której pisałam... Bo jakie się może urodzic dziecko [cud, że żyje!], jesli od 24 tyg ciąży dostawałam kroplówki, które schodziły po 14 godzin jedna! I połozne pilnowały, żebym nie za szybko "spijała", bo serce by mi nie wytrzymało... Więc sobie wyobraźcie co także przyjęło moje dziecko...

jagienko - leżałam na podtrzymaniu od 6 miesiaca ciąży. Moj mlody jest wcześniakiem - urodzł się na przełomie 7 i 8 miesiąca... Ponad miesiąc leżał w inkubatorze - gdy wychodzilismy na głowie miał jeden wielki strup...w pierwszych dniach swojego życia dostał 63 kroplowki dożylne...

Każdy ma taki świat, jaki widzą jego oczy.

45

aluna

Zarejestrowany: 17-09-2008 08:35 . Posty: 4070

13 sierpnia 2010 00:24 | ID: 270852

tak jak napisalam - nie zrozumia ci co się z tym problemem nigdy nie zetknęli. dla nich to zawsze będą dzici tzw "niegrzerczne'. Ale wolę mojego "chuligana", niezwykle inteligentnego, o wielkim sercu i otwartym umyśle, niż "standardowego" człowieka... Zanim grunwald cokolwiek powiesz czy napiszesz na jakis temat, wykazując niezwykłą sztywność poglądów, proponuję poczytać na dany temat...może uda ci się zrozumieć o czym piszesz....

Każdy ma taki świat, jaki widzą jego oczy.

46

mrowka456

Zarejestrowany: 15-01-2009 15:20 . Posty: 1007

13 sierpnia 2010 09:43 | ID: 270991

na upartego mogla bym u siebie podejrzewac adhd (sporo by bylo pasujacych objawow)

do super grzecznych dzieci nigdy nei nalezalam . pozatym psizac przestawiam litery itditd i jakos rodzice na tyle sie mna zajeli mimo jakis wiekszych czy mniejszych problemow , wyroslam na calkiem pozadna osobe , bez wiekszych problemow

pamietam jak bylam w zerowce to zostalam wyslana do psychologa , po jednej wizytcie moi rodzice stiwerdzili ze porostu ze mna trzeba bardziej przysiasc

i przyznaje sie jestem roztrzepana i malo rozgarnieta, niepotrafie sie skupic na jeden rzeczy tak konkretnie , kloce sie wybucham . strasznie gestykuluje , do tego wszystkiego sie jakam

ale zawsze staram sie nadrobic mina :)

47

a1410

Zarejestrowany: 17-02-2009 18:36 . Posty: 1981

13 sierpnia 2010 20:40 | ID: 271420

aluna napisał 2010-08-13 00:24:34

tak jak napisalam - nie zrozumia ci co się z tym problemem nigdy nie zetknęli. dla nich to zawsze będą dzici tzw "niegrzerczne'. Ale wolę mojego "chuligana", niezwykle inteligentnego, o wielkim sercu i otwartym umyśle, niż "standardowego" człowieka... Zanim grunwald cokolwiek powiesz czy napiszesz na jakis temat, wykazując niezwykłą sztywność poglądów, proponuję poczytać na dany temat...może uda ci się zrozumieć o czym piszesz....

Gdyby więcej z nas wykazywało podobną do mojej "niezwykłą sztywność poglądów" to sądzę, że wielu problemów społecznych udało by się uniknąć i nie było by tłumaczeń typu: zabił bo miał trudne dzieciństwo, czy zgwałcił bo miał matkę alkoholiczkę. Twoje zdanie opisujące syna najlepiej tłumaczy jego problemy, gdyż angielski skrót ADHD najprościej można przetłumaczyć następująco; brak umiejętności postawienia dziecku granic. Dlatego pisałem, że jest to przypadłość rodziców, a nie dzieci. A tym niby schorzeniem zainteresowałem się kiedyś głębiej, gdy zostało ono zdiagnozowane u córki naszych przyjaciół, wychowanie której/a właściwie jego brak/ obserwowaliśmy z żoną z niesmakiem od urodzenia tego dziecka i staraliśmy się ograniczyć do minimum kontakty z naszymi dziećmi, żeby nie były deprawowane. Gdy więc usłyszeliśmy, że to dziecko jest ADHDowcem, to poczytałem trochę na ten temat i porozmawiałem ze znajomymi lekarzami...

48

usunięty użytkownik

13 sierpnia 2010 20:47 | ID: 271422

aluna napisał 2010-08-13 00:19:35

jagienka napisał 2010-08-12 20:25:05

aluna napisał 2010-08-12 18:40:36

jeszcze jedna uwaga - z ADHD dzieci się rodzą. Najczęściej to sa te które 9 tak jak mój) mają mikroskopowe uszkodzenie kory mózgowej...

Albo matka będąc w ciązy była dla podtrzymania pojona róznymi kroplówkami... Moja Julka jak pisałąm, nie ma pełnego syndromu ADHD, ale ma ogromną nadpobudliwośc, właśnie z tej przyczyny o której pisałam... Bo jakie się może urodzic dziecko [cud, że żyje!], jesli od 24 tyg ciąży dostawałam kroplówki, które schodziły po 14 godzin jedna! I połozne pilnowały, żebym nie za szybko "spijała", bo serce by mi nie wytrzymało... Więc sobie wyobraźcie co także przyjęło moje dziecko...

jagienko - leżałam na podtrzymaniu od 6 miesiaca ciąży. Moj mlody jest wcześniakiem - urodzł się na przełomie 7 i 8 miesiąca... Ponad miesiąc leżał w inkubatorze - gdy wychodzilismy na głowie miał jeden wielki strup...w pierwszych dniach swojego życia dostał 63 kroplowki dożylne...

Dlatego tak świetnie Cię rozumiem... Julka też jest wczesniejsza, oprócz kwestii związanej z Jej nadpobudliwością [prawei wcale nie sypiała], borkaliśmy sie z wczesną astmą i straszymi problemami ze skórą... I za niedługo wrócilismy do szpitala z podejrzeniem mukowiscydozy... Do dziś pamiętam te wszyskie wkłucia w główkę... Dlatego wiem, co przezywałaś i z czym teraz się musisz zmagać...

Mądrość przychodzi wraz z wiekiem... Oby to nie było wieko od trumny... ;)

49

oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

13 sierpnia 2010 21:04 | ID: 271423

Wczoraj na TVN7 ogladałam powtórkę programu Superniania z Dorotą Zawadzką gdzie pokazane było małżeństwo z 9-letnim synkiem z ADHD... oj... moje dzieci były ruchliwe ale ten chłopczyk to przechodził samego siebie... co on nie wyprawiał... Tylko współczuć dla takich rodziców i życzyć im wiele cierpliwości...

50

aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

13 sierpnia 2010 21:23 | ID: 271437

a1410 napisał 2010-08-12 20:23:20

aśka r napisał 2010-08-12 10:59:52

Właśnie chodzi przede wszystkim o to żeby te dzieciaki nie potrzebowały żadnych przywilejów kiedy już pójdą do pracy. A poza tym przypominam grunwaldowi że kiedyś pisał że jak dziecko ma wadę postawy itp to należy z nim pracować i iść z nim do specjalisty więc nie wiem skąd zdziwienie jak rodzice idą do specjalistów gdy coś ich zaniepokoi w zachowaniu dziecka? I dodam jeszcze jak dziecko ulegnie wypadkowi i po tym wypadku nawet jak jest to wina rodziców nikt się nie zastanawia czy pomagać temu dziecku czy nie a tu jak rodzic popełni jakiś bląd po którym dziecko ma problem z emocjami czy zachowaniem to już dziecko nie ma prawa do fachowej pomocy ciekawe pojmowanie sprawy. Ja osobiście nigdzie tutaj nie napisałam że nie popełniam błędów jako rodzic bo z pewnością je popełniam i czy jest coś złego w tym że szukam kogoś kto mi pomoże ich dalej nie popełniać albo wskaże gdzie ja je popełniam?

I cały czas uważam, że wady postawy, wymowy, zgryzu czy chodu można i należy leczyć. ADHD nie jest jednak żadną wadą tylko czymś, co dawniej nazywaliśmy brakiem wychowania lub dosadniej huligaństwem. I były na to dość skuteczne metody "lecznicze" polegajęce na posyłaniu do klubów sportowych, harcerstwa, czy w skrajnych przypadkach do hufców OHP, gdzie przy pomocy codziennej dawki ciężkiej pracy fizycznej leczono nie tylko huligaństwo, ale też uczono jakiegoś przydatnego zawodu. Dzisiaj natomiast, przy pomocy wytrychu o nazwie ADHD, gładko tłumaczy się brak zdolności wychowawczych czy ogólnie brak zainteresowania własnymi dziećmi. Bo to tzw. ADHD jest często zwykłym buntem młodego człowieka przeciwko rzeczywistości, która go otacza, lub chęcią zwrócenie na siebie uwagi w sytuacji, gdy rodzicom wydaje się, że dając dziecku michę i kasę dają już wszystko, co do życia niezbędne. Tam gdzie jest prawdziwe uczucie i zainteresowanie rodziców swoimi dziećmi ADHD nie występuje, lub jest zjawiskiem marginalnym. Uważam, że przy pomocy jednostki chorobowej o nazwie ADHD społeczeństwo robi sobie i tym młodym ludziom więcej szkody, niż gdyby potraktowano ich z należytą surowością za każdy występek, czy nieprawidłowe zachowanie. A tak na marginesie; czy człowiek z ADHD może zrobić prawo jazdy?

I najlepsza rzecz jaka mogła się przytrafić tym ludziom był fakt że się od nich odcięliście.

51

aluna

Zarejestrowany: 17-09-2008 08:35 . Posty: 4070

13 sierpnia 2010 21:56 | ID: 271471

jagienka napisał 2010-08-13 20:47:59

aluna napisał 2010-08-13 00:19:35

jagienka napisał 2010-08-12 20:25:05

aluna napisał 2010-08-12 18:40:36

jeszcze jedna uwaga - z ADHD dzieci się rodzą. Najczęściej to sa te które 9 tak jak mój) mają mikroskopowe uszkodzenie kory mózgowej...

Albo matka będąc w ciązy była dla podtrzymania pojona róznymi kroplówkami... Moja Julka jak pisałąm, nie ma pełnego syndromu ADHD, ale ma ogromną nadpobudliwośc, właśnie z tej przyczyny o której pisałam... Bo jakie się może urodzic dziecko [cud, że żyje!], jesli od 24 tyg ciąży dostawałam kroplówki, które schodziły po 14 godzin jedna! I połozne pilnowały, żebym nie za szybko "spijała", bo serce by mi nie wytrzymało... Więc sobie wyobraźcie co także przyjęło moje dziecko...

jagienko - leżałam na podtrzymaniu od 6 miesiaca ciąży. Moj mlody jest wcześniakiem - urodzł się na przełomie 7 i 8 miesiąca... Ponad miesiąc leżał w inkubatorze - gdy wychodzilismy na głowie miał jeden wielki strup...w pierwszych dniach swojego życia dostał 63 kroplowki dożylne...

Dlatego tak świetnie Cię rozumiem... Julka też jest wczesniejsza, oprócz kwestii związanej z Jej nadpobudliwością [prawei wcale nie sypiała], borkaliśmy sie z wczesną astmą i straszymi problemami ze skórą... I za niedługo wrócilismy do szpitala z podejrzeniem mukowiscydozy... Do dziś pamiętam te wszyskie wkłucia w główkę... Dlatego wiem, co przezywałaś i z czym teraz się musisz zmagać...

widzę jagienko że miałyśmy podobne problemy...u mojego było ( i nadal jest, tylko juz na szczęście w innym wymiarze niż wtedy) :alergia pokarmnowo-wziewna, astma oskrzelowa, atopowe zapalenie skóry, przykurcz mięśni rąk i stóp ( miał wogóle nie chodzić), ubytek międzykomorowy serca, pęknięcie dna oka i parę innych rzeczy...

od pierwszego dnia jego życia, tak gdzieś do 14-15 roku bywał średnio 3-4 w roku w szpitalu, z długościa pobytu od 2 do 5 tygodni....

Wiem co przeżywałaś gdy mały nie mógł spać i miał problemy - na marginesie -mój też nie...jego spanie było na zasadzie - 45 min bujania, 10 minut spania......... grunwald - ja też uważam jak asia że zrobiliście najlepszą rzecz jaką mogliście dla swoich znajomych - odcięliście się. Powinni wam podziekować i nie martwić się stratą takich znajomych jak wy. Nie ma czym...( bez obrazy)

Każdy ma taki świat, jaki widzą jego oczy.

52

mrowka456

Zarejestrowany: 15-01-2009 15:20 . Posty: 1007

14 sierpnia 2010 09:08 | ID: 271579

a mnie nie dziwi zaniechanie konaktktow z kims kto ma na nas czy na nasze dzieci zly wplyw

53

Ulinka

Zarejestrowany: 20-10-2009 20:42 . Posty: 6675

14 sierpnia 2010 09:19 | ID: 271584

mrówko, prowokujesz, bo trudno mi uwierzyć, że myślisz tak naprawdę.

54

mrowka456

Zarejestrowany: 15-01-2009 15:20 . Posty: 1007

14 sierpnia 2010 10:19 | ID: 271592

ulinko a pozwolila bys swojemu dziecku zadawac sie z kims kto ma na nie zly wplyw?

ostanio nawet znajomym powiedzialam ze jak ich corka nadal bedzie miec taki wplyw na moja mala to ja im podziekuje slicznie ( ich mala jest troche starsza od mojej), po krotkim przybywaniu z ta mala moja mala zaczela sie tak samo zle zachowywac

55

usunięty użytkownik

14 sierpnia 2010 22:43 | ID: 271874

Będe przekornie-złośliwa... Widocznie to Wasze mrówko i grunwaldzie metody wychowawcze są mało skuteczne, skoro rówiesnik ma taki szybki wpływ na Wasze dzieci... Moje dziewczyny obracjają się w przeróżnym "towarzystwie", bo szkoła czy przedszkole to mieszanka róznych charakterów, ale jakoś nie zauważam, problemów tego typu o których piszecie... A nawet nie bez staysfakcji musze stwierdzić, że dzieci przebywające w towarzystwie moich córek nabierają od nich dobrych manier... Tak więc...? Może warto zweryfikować swoje poglądy i metody, a nie tylko u bliźnich dopatrywać się złego...

Mądrość przychodzi wraz z wiekiem... Oby to nie było wieko od trumny... ;)

56

aluna

Zarejestrowany: 17-09-2008 08:35 . Posty: 4070

14 sierpnia 2010 23:07 | ID: 271882

jagienka napisał 2010-08-14 22:43:12

Będe przekornie-złośliwa... Widocznie to Wasze mrówko i grunwaldzie metody wychowawcze są mało skuteczne, skoro rówiesnik ma taki szybki wpływ na Wasze dzieci... Moje dziewczyny obracjają się w przeróżnym "towarzystwie", bo szkoła czy przedszkole to mieszanka róznych charakterów, ale jakoś nie zauważam, problemów tego typu o których piszecie... A nawet nie bez staysfakcji musze stwierdzić, że dzieci przebywające w towarzystwie moich córek nabierają od nich dobrych manier... Tak więc...? Może warto zweryfikować swoje poglądy i metody, a nie tylko u bliźnich dopatrywać się złego...

kiedy to jest dla wielu osób dużo prostsze...

Każdy ma taki świat, jaki widzą jego oczy.

57

mati

Zarejestrowany: 26-03-2008 20:16 . Posty: 1166

15 sierpnia 2010 00:21 | ID: 271909

Z prawdziwym ADHD na pewno nie jest łatwo. Jednak wątpliwości nie ulega, że większość rodziców, których dzieci mają rzekome ADHD mają je bo rodzice bardzo chcą by je u nich wykryto. Same podanie w artykule wypowiedzi osób z "adhd" są już ciekawe jeden za dużo przypala, a drugi za dużo pije hmmm ciekawe więc skąd u nich te ADHD :) Nie chcę obrazić ludzi, którzy faktycznie mają ten problem. Jednak w większości przypadków to coś jak z dysleksją. Kiedyś ktoś był słabym uczniem dziś ma dysleksję, kiedyś brzydko pisał dziś ma dysgrafię, kiedyś sprawiał problemy wychowawcze dziś ma ADHD. Ja sam pewnie miałem dużo większą rzekomą dyskleksje i dysgrafię jak chodziłem do szkoły. Jest na to świetna metoda nazywa się ciężka praca nad sobą. Z wieloma przypadkami ADHD zapewne jest tak samo. Przepraszam jeśli obraziłem kogoś kogo dziecko faktycznie ma ADHD.

58

mrowka456

Zarejestrowany: 15-01-2009 15:20 . Posty: 1007

15 sierpnia 2010 00:29 | ID: 271912

59

aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

15 sierpnia 2010 07:04 | ID: 271919

mati napisał 2010-08-15 00:21:18

Z prawdziwym ADHD na pewno nie jest łatwo. Jednak wątpliwości nie ulega, że większość rodziców, których dzieci mają rzekome ADHD mają je bo rodzice bardzo chcą by je u nich wykryto. Same podanie w artykule wypowiedzi osób z "adhd" są już ciekawe jeden za dużo przypala, a drugi za dużo pije hmmm ciekawe więc skąd u nich te ADHD :) Nie chcę obrazić ludzi, którzy faktycznie mają ten problem. Jednak w większości przypadków to coś jak z dysleksją. Kiedyś ktoś był słabym uczniem dziś ma dysleksję, kiedyś brzydko pisał dziś ma dysgrafię, kiedyś sprawiał problemy wychowawcze dziś ma ADHD. Ja sam pewnie miałem dużo większą rzekomą dyskleksje i dysgrafię jak chodziłem do szkoły. Jest na to świetna metoda nazywa się ciężka praca nad sobą. Z wieloma przypadkami ADHD zapewne jest tak samo. Przepraszam jeśli obraziłem kogoś kogo dziecko faktycznie ma ADHD.

Tak tylko wierz mi że jest wielu rodziców mimo iż wie że trzeba z dziećmi pracować po prostu nie wiedzą jak. Sami gdzieś po drodze mieli problemy z nauką a nikt z nimi nie pracował. Sama osobiście znam takich ludzi że z dziećmi mają świetny kontakt fajnie się z nimi dogadują ale pracować ze swoimi dziećmi które mają problemy w nauce zwyczajnie nie umieją bo nie dane im było wychowywać się w pełnej rodzinie a do tego w ich domach rodzinnych gościł alkohol i nie było komu im pomóc jak oni mieli problemy w nauce. Ale trzeba im pomóc w bardzo umiejętny sposób i z dużym wyczuciem a nie wchodzić z buciorami i mówić że źle robią.

60

usunięty użytkownik

15 sierpnia 2010 08:15 | ID: 271929

a1410 napisał 2010-08-13 20:40:25

aluna napisał 2010-08-13 00:24:34

tak jak napisalam - nie zrozumia ci co się z tym problemem nigdy nie zetknęli. dla nich to zawsze będą dzici tzw "niegrzerczne'. Ale wolę mojego "chuligana", niezwykle inteligentnego, o wielkim sercu i otwartym umyśle, niż "standardowego" człowieka... Zanim grunwald cokolwiek powiesz czy napiszesz na jakis temat, wykazując niezwykłą sztywność poglądów, proponuję poczytać na dany temat...może uda ci się zrozumieć o czym piszesz....

Gdyby więcej z nas wykazywało podobną do mojej "niezwykłą sztywność poglądów" to sądzę, że wielu problemów społecznych udało by się uniknąć i nie było by tłumaczeń typu: zabił bo miał trudne dzieciństwo, czy zgwałcił bo miał matkę alkoholiczkę. Twoje zdanie opisujące syna najlepiej tłumaczy jego problemy, gdyż angielski skrót ADHD najprościej można przetłumaczyć następująco; brak umiejętności postawienia dziecku granic. Dlatego pisałem, że jest to przypadłość rodziców, a nie dzieci. A tym niby schorzeniem zainteresowałem się kiedyś głębiej, gdy zostało ono zdiagnozowane u córki naszych przyjaciół, wychowanie której/a właściwie jego brak/ obserwowaliśmy z żoną z niesmakiem od urodzenia tego dziecka i staraliśmy się ograniczyć do minimum kontakty z naszymi dziećmi, żeby nie były deprawowane. Gdy więc usłyszeliśmy, że to dziecko jest ADHDowcem, to poczytałem trochę na ten temat i porozmawiałem ze znajomymi lekarzami...

Ni - nie problemów by nie bylo, tylko udawano by że ich nie ma, gdyby większość z nas miala takie poglądy! Na szczęście czlowiek wykorzystuje swoje zdolności poznawcze i rozwija się, w tym także uczy się diagnozować różne syndromy i choroby, a to ulatwia nam życie.

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

"ADHD to bujda !"... - Forum

Wątek: "ADHD to bujda !"...