Pies i jego wiek

Opublikowany przez: ULA 2013-09-16 11:38:46

Dla wielu z nas pies jest nie tylko domowym pupilem, ale członkiem rodziny i prawdziwym przyjacielem. Chcemy, by był z nami jak najdłużej, jednak jego życie trwa znacznie krócej i przebiega w zupełnie innym tempie niż nasze. Ile żyją psy? Trudno dać jednoznaczną odpowiedź, ponieważ zależy to od kilku bardzo istotnych czynników. Podobnie, jak tempo starzenia się.

Jak określić wiek psa?

Chodzi oczywiście o rzeczywisty wiek psa, w sytuacji, w której nie znamy daty jego urodzenia. Zazwyczaj odbywa się to na podstawie stanu uzębienia. Przede wszystkim szczenię ma 28 zębów (14 w szczęce i 14 w żuchwie), dorosły zaś 42 (20 w szczęce i 22 w żuchwie). Wymiana zębów z mlecznych na stałe zaczyna się około 4-5 miesiąca życia a kończy się mniej więcej w wieku 6-7 miesięcy. Stałe zęby zaczyna natomiast tracić, gdy skończy około 10 lat (według niektórych źródeł już w wieku 8 lat).

Zdrowe, białe uzębienie świadczy o tym, że mamy do czynienia z psem dorosłym, ale jeszcze młodym. Z wiekiem bowiem zęby ulegają ścieraniu. Wiemy mniej więcej w jakim tempie to się odbywa, więc możemy oszacować wiek psa. Sposób ten nie jest doskonały, ponieważ na tempo ścierania zębów duży wpływ ma pożywienie. Pokarmy twarde, które wymagają intensywnego gryzienia, przyśpieszają ten proces, w przeciwieństwie do miękkiego jedzenia. Duże znaczenie ma tu również dbałość o uzębienie pupila. Wielu opiekunów – na przykład – regularnie myje zęby swoich psów, co poprawia ich stan.

Jak starzeją się psy?

Ogólnie rzecz biorąc proces starzenia u psów przebiega podobnie jak u ludzi. I tak jak u ludzi występują różnice osobnicze. Zwykle pierwszym objawem, choć często początkowo niezauważalnym dla opiekunów, jest spadek aktywności. Pies nie przejawia już chęci do dłuższych spacerów i zabaw, coraz więcej czasu poświęcając na sen. Znacznie łatwiej dostrzec pierwsze siwe włosy, które pojawiają się najpierw na pysku. Według niektórych źródeł psy ras olbrzymich mogą zacząć siwieć już w wieku 4-5 lat.

Spadek aktywności, w połączeniu ze zmniejszonym zapotrzebowaniem na energię, staje się przyczyną wzrostu masy ciała starszego psa. Podobnie jak u ludzi, z wiekiem ulegają stępieniu jego zmysły. Pies zaczyna gorzej słyszeć i widzieć oraz obierać wrażenia węchowe. Ponieważ zapach ogrywa niebagatelną rolę w odbieraniu smaku, u zwierzęcia w podeszłym wieku możemy obserwować spadek apetytu. Może więc zacząć tracić kilogramy, które zyskał w pierwszej fazie starzenia.

Psom nie obce są również choroby wieku starczego. Zwierzęta mają problemy ze stawami, cierpią na schorzenia skóry, przewodu pokarmowego, itd.

Tekst: Jacek P. Narożniak na google+

Dziennikarz serwisu Kakadu.pl, autor kilkuset opublikowanych w nim artykułów.

Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Behawiorysta z zamiłowania i wielki miłośnik zwierząt.

Od kilkunastu lat zajmuje się hodowlą kotów rosyjskich niebieskich. Specjalizuje się w pisaniu tekstów popularnonaukowych o zwierzętach, które zostały opublikowane w wielu czasopismach, takich jak Wiedza i Życie czy Charaktery oraz na licznych portalach internetowych.