PRZEMOC W RODZINIE – GDZIE SZUKAĆ POMOCY?

   Najczęstszymi przyczynami ukrywania przemocy domowej jest strach oraz wstyd. Ofiary boją się ujawnić swojego kata – boją się jego zemsty, oraz wstydzą się przyznać otoczeniu (rodzinie, przyjaciołom, sąsiadom):  „Mam problem, pomóżcie”. Należy jednak uświadomić sobie, że nawet najgorszy (w naszym mniemaniu) wstyd, jest lepszy od życia w ukryciu.

   Jeśli Ty lub twoje dzieci doświadczacie przemocy domowej na początek zastanów się czy masz wokół siebie osoby Ci życzliwe – może to być sąsiadka, przyjaciółka, siostra, brat, rodzice. Porozmawiaj z kimś o swoich problemach – być może właśnie ta osoba jest w stanie ci pomóc. Pamiętaj że musi to być osoba którą darzysz zaufaniem. Jeśli nie znasz takiej osoby, czujesz się samotnie o pomoc możesz zwrócić się także do instytucji państwowych, ponieważ przemoc rodzinna jest przestępstwem ściganym prawnie.

Sprawdź, czy jesteś ofiarą przemocy?

Czy ktoś z twoich bliskich…

• bije cię, uderza, popycha, policzkuje, szarpie?
• zabiera twoje pieniądze, każde Ci o nie prosić?
• niszczy przedmioty należące do ciebie?
• izoluje Cię od rodziny i przyjaciół?
• rani Cię w sposób słowny – obrzuca obelgami i wyzwiskami?
• zmusza Cię do robienia upokarzających rzeczy?
• wykorzystuje Cię seksualnie wbrew twojej woli?
• grozi, że Cię zabije?

   Jeżeli na któreś z powyższych pytań odpowiedziałaś(łeś) twierdząco istnieje dość duże prawdopodobieństwo że jesteś ofiarą przemocy domowej.

Co zrobić w sytuacji kryzysowej

   Musisz pamiętać że za przemoc w rodzinie odpowiedzialny jest jej sprawca, który znęcając się nad swoimi bliskimi popełnia czyn karalny. Przestępstwo to jest ścigane przez prawo.  Nic nie usprawiedliwia przemocy, nawet alkohol.

Jeżeli jesteś ofiarą przemocy i mieszkasz w okolicy Olsztyna:

• Możesz zgłosić się do:
  •  Ośrodka Interwencji Kryzysowej prowadzonego przez Archidiecezję Warmińską Caritas (ul. Grunwaldzka 45, Tel. 89 - 523- 64 – 02).
  • Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie (ul. Bałtycka 37a IV piętro, Tel. 89 – 534 – 09 – 84) który oferuje między innymi: darmowy pobyt na terenie ośrodka do 3 miesięcy, diagnozę oraz poradnictwo: psychologiczne, pedagogiczne, socjalne, medyczne, prowadzenie terapii indywidualnej oraz grupowej.
  • Zadzwonić pod Olsztyński Telefon Zaufania: 89-92-88
  • Zadzwonić pod Policyjny Telefon Zaufania: 89 – 522-33-99
  • Pracownika socjalnego w swoim regionie (MOPS lub GOPS) który skieruje Cię do odpowiedniej instytucji.
  • Poinformuj o fakcie znęcania się nad Tobą i Twoją rodziną Policję lub Prokuraturę.
  • Jeżeli zostałaś(łeś) pobity lub twoje dzieci zostały pobite zgłoś się na pogotowie i poproś lekarza o pomoc oraz obdukcję.

Procedura „Niebieskiej Karty”

   „Niebieska karta” to dokument służbowy wypełniany najczęściej przez funkcjonariusza policji (ale nie tylko) w przypadku stwierdzenia przemocy w rodzinie. Wypełnienie „Niebieskiej Karty” nie jest równoznaczne ze złożeniem zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, nie stanowi podstawy do wszczęcia postępowania karnego. Jednak w przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko sprawcy może ona zostać wykorzystana jako dowód procesowy.

   Nie musisz się bać ani wstydzić. Zarówno policjanta jak i pracownika socjalnego oraz pozostałe osoby uprawnione do zakładania „Niebieskich Kart” obowiązuje tajemnica zawodowa. Zgłoszenie przemocy domowej zawsze wiąże się z koniecznością wypełnienia „Niebieskiej Karty”, pamiętaj że została ona stworzona po to, aby Ci pomóc, więc masz prawo domagać się jej wypełnienia.

   Do dnia 1 sierpnia 2010 roku możliwość realizacji procedury „Niebieskiej Karty” posiadały jedynie dwa podmioty: policja oraz pomoc społeczna. Od momentu wprowadzenia nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie zakładanie „Niebieskiej Karty” leży w kompetencjach pięciu podmiotów tj.: pomocy społecznej, policji, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, oświaty i ochrony zdrowia.

Karta A i karta B

Karta A jest wypełniania przez funkcjonariusza policji lub pracownika ww. podmiotów przeprowadzających interwencję. Zaznacza się w niej takie dane jak: czas, miejsce, dane osobowe, stan trzeźwości uczestników, a także ocenę przebiegu zdarzeń. Bardzo ważnym elementem karty, jest wpisanie danych o dzieciach, które podczas interwencji obecne były w mieszkaniu. Funkcjonariusz musi opisać również działania, które zostały podjęte wobec sprawcy.

Karta B powinna zostać wręczona osobie pokrzywdzonej, ponieważ zawiera między innymi prawa ofiary przemocy w rodzenie, a także informacje w jakich sprawach mogą złożyć zawiadomienie o przestępstwie i wniosek o ściganie sprawcy oraz z jakiej pomocy mogą skorzystać.

   Podczas interwencji osoba wypełniające „Niebieską Kartę” będzie potrzebowała twoich danych personalnych, oraz będzie zadawała pytania, takie jak:

• Kto i kiedy cię skrzywdził?
• Kim jest dla ciebie sprawca?
• Na czym polega przemoc?
• Czy byli świadkowie zdarzenia?

   W ramach procedur związanych z „Niebieską Kartą” policja jest zobowiązana do regularnego monitorowania sytuacji w rodzinie (najczęściej co miesięcznego). 

Niezbędna terapia

   Aby uporać się z trudnymi wspomnieniami i móc zacząć „żyć na nowo” należy poddać się terapii. Terapia dotyczy zarówno dorosłej osoby pokrzywdzonej jak i dzieci. Może być przeprowadzana w sposób indywidualny lub grupowy, o jej przebiegu zadecyduje specjalista.

Pamiętaj:

Nie ma nic wstydliwego w szukaniu pomocy gdy padasz ofiarą przemocy domowej.

Sytuacja, w której się znalazłaś(łeś) nie jest Twoją winą, winny jest jedynie Twój oprawca i to on powinien się wstydzić.

Każdy człowiek ma prawo do nietykalności osobistej oraz nienaruszalności godności.

Istnieje również przemoc psychiczna – nie musisz mieć siniaków, otarć, złamanych kości by być ofiarą przemocy w rodzinie.

Przemoc w rodzinie jest przestępstwem ściganym przez prawo.  Nie chroń swojego kata – nie zasłużył na to.

Przemoc domowa zdarza się w każdej grupie społecznej, niezależnie od poziomu wykształcenia czy sytuacji ekonomicznej.