Jak nauczyć malucha dbania o higienę?

Według psychologów w nauce higieny nie jest najważniejsza perswazja, ale by odbierany przez malucha przekaz był poparty spójnym z treścią zachowaniem nauczającego. Oznacza to, iż jeśli chcemy by dziecko dbało o  higienę - sami musimy jej przestrzegać, tak by pokazywać na swoim przykładzie dziecku „o co chodzi” i  „jak się to robi”. By móc skutecznie nauczyć malucha tych zachowań powinniśmy wiedzieć dwie rzeczy. Po pierwsze jakie są zasady prawidłowej higieny  w danym obszarze i po drugie  jakie są sposoby przekazania tych zasad maluchowi.

Posłużmy się przykładem higieny stóp malucha...

1.    Zasady higieny  - Jak prawidłowo zadbać o higienę malucha

Rzeczą, na którą warto zwrócić uwagę od najmłodszych lat jest m.in. profilaktyka zdrowych stóp. Przede wszystkim ważne są zabiegi higieniczne na co dzień - przycinanie paznokci, codzienna pielęgnacja, przewiewne skarpetki. Należy także pamiętać o doborze odpowiednich bucików. Nasz maluch będzie chodził na swoich stopach może ze 100 lat i do końca stanowić one będą podstawowy amortyzator dla jego kolan, bioder i kręgosłupa, stąd nauka jak utrzymać je w zdrowiu jest bardzo ważna, a bardzo często – zwyczajnie bagatelizowana.

Powinniśmy także wiedzieć, że stopy dziecka mają inną budowę niż stopy dorosłego – są krótsze, szersze i zwężają się ku pięcie. Miękkie podbicie wypełnia poduszeczka tłuszczowa, która zanika dopiero  w wieku 4 lat. U dziecka, które jeszcze nie wstaje, mała stopa najlepiej czuje się boso – nic jej nie uciska, skóra swobodnie oddycha, a powierzchnia, po której stąpa, odpowiednio pobudza wszystkie receptory. Stopy nie są usztywnione i wykorzystują pracę wszystkich mięśni.  W przypadku niemowlaków, które nie noszą jeszcze butów, warto zadbać o to, żeby skarpetki lub śpioszki nie były zbyt ciasne i nie krępowały palców. Podobna zasada działa w przypadku nakrycia – zamiast szczelnie owijać niemowlę, lepiej dać mu nieco przestrzeni i możliwość swobodnego ruszania nóżkami.

Dzieci mogą uczyć się chodzić bez butów, lecz obuwie okazuje się być niezbędnym – do ochrony i prawidłowego rozwoju. Stopa dziecka kształtuje się pod wpływem kontaktu z podłożem, a trawa, kamienie, beton, deski, piasek to czynnik stymulujący prawidłowy rozwój stopki małego człowieka.

Podczas nauki chodzenia niezbędne jest miękkie podłoże elastycznego trzewika z cholewką, która sięga nieco powyżej kostki oraz z usztywnioną, zapewniającą stabilność piętką. Czubek bucika powinien być szeroki i wysoki, aby zapewnić dziecku prawidłowe ułożenie palców oraz ich swobodne poruszanie. Elastyczna, odpowiednio wyprofilowana podeszwa zapobiega poślizgowi.

U dziecka, które porusza się już w miarę sprawnie, można zastosować półbuty i sandały, ale tylko w przypadku, kiedy bucik posiada sztywne zapięcie, które będzie zabezpieczało piętę przed przesuwaniem się na boki, a przede wszystkim stabilizowało staw skokowy.

Maksymalny rozmiar kupowanego obuwia powinien być co najwyżej o jeden rozmiar większy od długości stopy – dzięki czemu z buta można korzystać przez około 2-3 miesiące. Za duże buty spowodują utratę stabilności a co za tym idzie przewracanie się dziecka.

Należy pamiętać, iż istotnym czynnikiem przy wyborze obuwia jest akceptacja przez dziecko - buty muszą być dla niego ładne, atrakcyjne pod względem kolorystycznym, starannie wykonane, możliwe do samodzielnego zakładania (zapięcie na rzepy). Warto przy zakupie wyjaśnić małemu dlaczego właśnie taki bucik się wybiera i jak to jest ważne dla jego dobrego samopoczucia i zdrowia.