"Dzień dobroci dla zwierząt" - Forum

Ja tam jestem zdania,ze kazdemu nalezy sie "druga szansa" i miewam takie "dni dobroci dla zwierzat".Nie wyobrazam sobie abym odeszla z Tego swiata zywiac do kogos uraze,albo nie przebaczajac komus kto odszedl miala bym poczucie winy.......

To jest moje zdanie i wcale nie chce negowac poprzednich wypowiedzi!

Zasugerowałam się tytułem, i nie bardzo wiedziałam, o co chodzi...

Poczytałam i już ok:)

Ja mam tak samo. Najgorszemu potrafię przebaczyć, choć jestem za to niejednokrotnie potępiana... Zawsze daję   danej osobie drugą szansę- nie potrafię się długo gniewać. 

Dziewczyny ja nie neguję że nie macie racji z daniem drugiej szansy, tylko ja kategoryzuję: są osoby, które popełniają głupoty, które ranią drugich być może nieświadomie, być może z zazdrości i ja po rozmowie z taką osobą jeśli szczerze i uczuciwie wszystko wyjaśnie potrafię dojść do porozumienia.

Ale są osoby, które nie są w stanie zrozumieć popełnionych przez siebie powiedzmy błędów i nie mają zamiaru ich cofnąć. Bo przepraszam za porównanie, ale czy wybaczyłybyście sadyście, który zgwałciłby i zabiłby Wasze dziecko? To drastyczne porównanie, ale mniej więcej tak można zobrazować zachowanie tych osób które stały się dla mnie po prostu obcymi, bo nie wiem ile by rozmów przeprowadzono, one nie poczują winy, nie zrozumieją że źle zrobiły. Porozumienie z takimi nie ma sensu.Więc w moim przypadku lepiej zamknąć rozdział uznając że tych osób nie ma, że nie ma więzi rodzinnych i tyle.

Co innego gdy to foch, złośliwość no po prostu coś małego kalibru.

Dlatego rozumiem Paule i wiem skąd taka postawa.

Podzielam twoje zdanie Po co się kajać , dawać drugą szansę jak oni to mają gdzieś ....

Ja szanuje wasze zdanie (odczucia).Ja napisalam jak to jest u mnie :).

Pisalam Wam o tej dziewczynie co jej prace zalatwilam i jak mnie potraktowala.....Juz powoli miekne ona do mnie pisze (pomijajac fakt ze przypomniala sobie o mnie jak ma problem) niestety sa to problemu z ciaza i jakos nie moge byc obojetna i powoli puszczam w zapomnienie to co bylo.

Asiu, SORY, ale mylisz pojęcia Jeżeli jest potrzeba podam rękę, ale jeżeli ty wyciągasz rękę i dajesz szansę a oni cię olewaja i obarotno wyciągają stare brudy, bo ja skrzywdziłam swojego męża Jakim prawem tak postąpiłam To się odechciewa wszystkiego Moja córka wyjechała a oni się cieszą , bo jest mi ciężko To jak dać takim rękę i szansę

Basienko nie myle :).To byl tylko przyklad o tej diewczynie.Poprostu Ty zostalas tak obrazona ze nie wyobrazasz sobie tym osoba przebacczyc.Ja znajac siebie wiem ze z biegiem czasu  mi przechodzi.A uwierz mi ze dla niektorych nadal jestem najgorsza,ale mimo wszystko chce by nie robic "marasu" w rodzinie i dzierze to.

I zrozum ja szanuje wasze zdanie!!!!!!!!!

OK  Wiem , że jesteś dobrym człowiekiem Ja też !Ale coś we mnie pękło ...

BASIU nie ma chyba takich ludzi by nie doświadczyli czegoś złego od swoich bliskich lecz jak mówi przysłowie, czas leczy rany i weryfikuje nasze podejścia do danej sytuacji chociaż czasami po raz kolejny jesteśmy przez te osoby skrzywdzeni...

Dobre serce i rozum podpowiadają czasami, że może kolejne wyciągnięcie ręki da do myślenia danej osobie...

Grażynko... nadzieja umiera ponoć ostatnia...

Ale moje życie zweryfikowało, że lepiej zamknąć rozdział niż się w takim bagnie babrać bo tylko my sami będziemy ubrudzeni, reszta to oleje etc. I ja pod tym względem nadziei już nie mam. Bo tak jak ze szklanką - jeśli stłuczesz to nawet przepraszam nie pomoże jej posklejać...

dokładnie!

Luzie wybaczaja rozne rzeczy nawet i takie, ale czy Ty od swoich bliskich doswiadczylas takich okutnosci?\

Powiedzmy że dla odpowiednich wypowiedzi na forum przytaczać nie będę przeszłości, którą właśnie dlatego nazwałam przeszłością i odcięłam się od niej całkowicie.

Zrozum... wybaczyłam lekarzom, którzy z lenistwa a może z niewiedzy (nie wiem tego) zabili mi ojca i co innego dostałam w wypisie a co innego pisało w notatce lekarza na komputerze (przez przypadek zobaczyłam jak byłam u pielęgniarek po śmierci taty) i nie reanimowali go nawet. A lekarz przecież powinien zrobić wszystko co w jego mocy, oni po prostu skazali tatę na masakryczny ból. Ale ich postępowanie w jakimś sensie jestem w stanie sobie przetłumaczyć.

Natomiast postępowanie tych osób przez lata bo to nie jednorazowe zdarzenie zwyczajnie wybaczyć się nie da, nie wytłumaczysz tego sobie, ani nikomu bo się nie da. A ciężko jest tu na forum wytłumaczyć lata zachowań, słów osobie postronnej po prostu.

Ale że do cioci Bożenki zadzwoniłaś???

Ja jestem zdania, że lepiej wybaczać/puszczać w niepamięć/zapominać innym ich niegodziwości itp. dla samych siebie, żeby nie dać się strawić żalom i pretensjom, które odbierają nam chęć życia. Nie lubię gromadzić w sobie negatywnych uczuć, bo lepiej cieszyć się życiem, niż zamęczać krzywdami.

To prawa, ze ciezko czasem cos wytlumaczyc piszac. Ale skoro jestes w stanie wytlumaczyc i zrozumiec zachowanie lekarzy ktorzy skrzywdzili i ojca i Was jako rodzine to nie wiem czy jest az tyle rzeczy gorszych na swiecie. Mysle, ze warto czasem sie nad niektorymi rzeczami zastanowic. Wiadomo, ze z dnia na dzien nie bedzie to przyjazn czy cos w tym stylu, ale czasem wlasnie warto odpuscic zapomniec, a nie rozgryzac juz i tak gorzkie sytuacje :/ 

Ja tez wiele w zyciu przeszlam, miedzy innymi to, ze bylam bita jako male dziecko przez ojca, jednak mam z nim kontakt, nie taki jak powinno sie miec z rodzicem ale jednak. Uwazam ze to biedny czlowiek, i i tak sam siebie skazal na takie zycie jakie ma. 

Słuchaj - jestem w stanie wytłumaczyć, bo znam mentalność tamtych lekarzy i wiem, że tamten szpital to umieralnia, a to co mnie boli chowam w sercu na dnie, zamykam zapominam bo mam wciąż dla kogo żyć, mam Dorotkę. To że będę rozpamiętywać działanie lekarzy (to jaki ojciec był za życia - a też miał sporo za uszami) życia ojcu nie przywróci, więc wybaczenie im jest na zasadzie pro forma święty spokój.

Tym osobom nie tyle nie wybaczam co zapominam na tej samej zasadzie, bo w tej sytuacji wyciąganie ręki wybaczanie nic nie da, przeszłości nie cofnie szczególnie że ani ja ani oni tego kontaktu nie szukają - ot nie znamy się, gdzieś tylko w dokumentach pisze że mamy tę samą grupę krwi. Nic więcej.

I to w zasadzie tyle co mam do powiedzenia, bo mam wrażenie, że się powtarzam w tym temacie ;)

Potrafię wybaczyć krzywdy,. Jak najbardziej. gdyby tak nie było, to myślę, że sporo osób nie utrzymywałoby teraz ze mna kontaktu, a ja z nimi. Ale jesli jest pożądne przeciągniecie struny, niestety nie potrafię wybaczyć. Wybaczam dużo, ale do pewnego czasu...