Nasze pierwsze spotkanie KONKURS - Forum

To było dosyć dziwne pierwsze spotkanie, chodziliśmy razem na studia i na wspólnie na angielski, przez 1,5 roku ani słowem się do siebie nie odzywaliśmy, nagle pewnego dnia, jak zwykle spóźniona przychodzę na angielski i jest tylko jedno wolne miejsce koło niego, więc nie miałam wyboru musiałam usiąść, moja torba leżała na ławce,po jakimś czasie, wykładowczyni mówi do mnie, żebym zdjęła torbę bo to nie jej miejsce i w pewnym momencie wyciągam rękę po nią i on też to zrobił, żeby pomóc mi ją położyć na ziemie, nasze dłonie się spotkały, jeszcze do tego niefortunnie maznełam go długopisem, od razu sie poczerwieniałam, spojrzeliśmy sobie w oczy i poczułam to co powinnam, zrobiło mi się ciepło na sercu:) Następnego tygodnia, zostawił dla mnie miejsce usiadłam obok niego i rozpoczęłam rozmowę, rozmawialiśmy o zbliżających się egzaminach i o tym czy bym mu nie pożyczyła zeszytu do nauki, okazało się, że mieszkał niedaleko mnie i od razu umówiliśmy się na wieczór, rozmawialiśmy ze soba z jakieś 30 minut przed sklepem, skrępowani i jakiś czas potem zapytałam na facebooku jak mu idzie nauka i tak o to zaczęły się rozmowy późnymi godzinami do 4 rano, nawet nie czułam, że chcę mi się spać. I w końcu zaproponował mi wspólną naukę spotkaliśmy się u niego i zrobiliśmy swoje i po nauce zaczeliśmy rozmawiać o sobie, cała noc, w tle leciała moja ulubiona piosenka Lana Del Rey - Video Games, która jest naszą piosenką, po tej nocnej rozmowie staliśmy się sobie nierozłączni. To było nasze pierwsze prawdziwe spotkanie i obydwoje poczuliśmy tą więź i tak o to kończymy teraz razem studia i planujemy wspólną przyszłość:) aż zrobiło mi się miło gdy mogłam o tym napisać:)

Gdy poznałam swojego przyszłego męża Daniela nic nie wskazywało na tym, że kiedyś będziemy razem. Powiem więcej - nie cierpiałam tego "wrednego" typka który wprowadził się do mieszkania pode mną. Wydawał mi się gburowaty, na wesołe "Dzień dobry" ledwie odburkiwał coś pod nosem, a kilkakrotnie zatrzasnął mi przed nosem drzwi od klatki schodowej. Mój pies -Dino- był zarzewiem naszych nieustających sporów gdyż mój sąsiad twierdził, że powinnam go oddać do schroniska gdyż głośno szczeka w mieszkaniu, co mu przeszkadza. I tak pewnie żylibyśmy jak pies z kotem gdyby nie pewne wydarzenie. Otóż pewnego dnia podczas prania nagle okazało się, że wąż od pralki spadł na podłogę i zalał całą podłogę łazienki, a woda przedostała się do przedpokoju. Szybko wytarłam podłogę i z przerażeniem myślałam co też musi dziać się u sąsiada. Cóż, szkoda powatała z mojej winy więc "niepyszna" musiałam pobiec na dół i pomóc. Jakaż to była miła niespodzianka, gdy podczas wspólnego ścierania podłogi i porządków okazało się, że mój sąsiad jest bardzo miłym, oczytanym facetem. Okazało się, że mamy to samo poczucie humoru i oboje uwielbiamy książki Chmielewskiej. Co było dalej? Pewnie już wiecie. Ot, ubezpieczenie pokryło szkody po "powodzi", a my od tej pory staliśmy się nierozłączni. Daniel pokochał nawet Dinusia. ;)

Ja mojego ukochanego poznałam przez internet,ale jak się okazało nie było to przypatkwe poznanie ponieważ on mnie znał z widzenia i parę lat wcześniej wypatrzył mnie w autobusie którym razem dojeżdzaliśmy do szkoły.Po latach mnie odnalazł,okazało się że mamy wspólnych znajomych którzy mogli nas zapoznać znacznie wcześniej,ale i tak jest fajnie,jesteśmy razem 3 lata:)

Jak się poznaliśmy...Hmmmm Nigdy nie zapomnę tego dnia.
Pewnego wieczorku wraz z koleżankami wybierałyśmy się na imprezkę.
Najpierw zaczęłyśmy się przygotowywać,słyszałam że ktoś puka do drzwi
a że byłam najbliżej otworzyłam je a w drzwiach Przystojny chłopak
który zmierzył mnie wzrokiem,i to nie było bylejakie spojrzenie,wyjątkowe
i wspaniałe.Chłopak zapytał mnie czy zastał Grześka w domu Ja na to ,
tak oczywiście wejdź proszę.Za chwile wraz z koleżankami wyszłyśmy z domu a
Ja myślałam o tym przystojniaku ,,ciekawe czy kiedyś się spotkamy'' mijały
tygodnie aż w końcu na jednej z dyskotek był On Przystojny i Nieznajomy
facet na którego widok biło mi serce jak oszalałe <3 Podszedł do mnie
podał mi rękę i powiedział ,,Cześć Piękna nazywam się Darek'' ja na to
,,Cześć bardzo mi miło cię poznać jestem Kaśka'' on wiem,wiem :-)
Cała dyskoteka była Nasza z parkietu prawie w ogóle nie schodziliśmy,
całą dyskotekę spedziliśmy razem,to był świetny wieczór,ale wiadomo wszystko
się kończy zabawa dyskotekowa też,zaraz gdy mieliśmy się rozejść do swoich domów
wymieniliśmy się numerami.Za kilka dni otrzymałam wiadomość,,Piękna co u ciebie
słychać,Darek'' zaczęliśmy ze sobą pisać,aż w końcu D napisał ,że wyjeżdża do
pracy za granicę a ja na to ,,Jak to???" było mi strasznie smutno z tego powodu,.Spotkaliśmy się w restauracji na kolacji,bardzo długo
ze sobą rozmawialiśmy aż w końcu On mnie pocałował,to była cudowna CHWILA,jego
pocałunek był taki wspaniały,Nigdy tego nie zapomnę.Od tej pory zaczęliśmy ze sobą
chodzić,a mój ukochany już nawet nie myślał o żadnym wyjeździe za granicę,stwierdził
że mnie nie zostawi samej a jeżeli wyjeżdżać to tylko razem.Od tamtej pory jesteśmy razem
do chwili obecnej .11.07.2009 r Darek oświadczył mi się,14.08.2010 r wzięliśmy ślub który był najpiękniejszym dniem w moim życiu,wymarzonym,piękna suknia,mój przystojny mąż,białe gołebie,rodzina która przyjechała aby uczcić Nasz ślub.Każda chwila
spędzona z ukochanym jest dla mnie bardzo ważna ponieważ Kochamy się bardzo mocno
i nie wyobrażamy sobie bez siebie ani chwili.Wszystkie chwile spędzone ze sobą wspominamy
naprawdę bardzo mile,Nasze pierwsze spotkanie,zaręczyny i ślub były piękne
jak z bajki.

"Sześć lat zmarnowałam u jego boku. Czas odpocząć od facetów. Jestem najszczęśliwszą singielką na świecie!" krzyczałam do ucha przyjaciółce. Czekałyśmy na znajomych, mieli podjechać po nas autem. W końcu jakas impreza a nie tylko kłótnie z byłym! W samochodzie siedział jeden nieznany mi chłopak. "Cześć, jestem Przemek" - podał mi swoją dłoń. Uśmiechnęłam się i... zaraz o nim zapomniałam. Ale on o mnie nie. Jeszcze tego samego wieczoru znaleźliśmy się niebezpiecznie blisko siebie. Zaczęliśmy rozmawiać i... nie mogliśmy skończyć! Nad ranem zaprosił mnie na kolację biorąc mój numer telefonu. szczerze? Byłam przekonana, że nie zadzwoni! Odezwał się jeszcze tego samego dnia. Tłumaczyłam sobie, że to nie czas, że chciałam odpocząć od mężczyzn ale on z dnia na dzień starał się coraz bardziej. Nie wytrzymałam. Związaliśmy się. Dwa miesiące później okazało się, że... zostaniemy rodzicami! Ja, zawsze zabezpieczona a tu taka niespodzianka... Przemek stwierdził, że tak miało być - nie uciekł, nie zwalał winy na mnie, nie, on był szczerze szczęśliwy! To cud a nie facet, uważam tak nawet teraz. Choć to dopiero siedem miesięcy naszej wspólnej drogi...

Był to słoneczny dzień,kwietnia czternastego,ja wtedy wybrałam się do miasta Jego.

Luby czekał na peronie za mną,na wstępie rzekł,że buźkę mam ładną.

Wręczył różę,co spowodowało u mnie zaskoczenie duże,bowiem pierwszy raz ktoś powitał mnie pięknie tak.

Spoglądając w Jego oczy wiedziałam,że to jest ten,czułam się jakby to wszystko było tylko snem.

Poszliśmy do mieszkania,nie obyło się bez rozmów oraz filmów oglądania.

Wieczorem na spacer się wybraliśmy,poszliśmy do restauracji i pyszne lody jedliśmy.

Rozmawiało nam się świetnie tak,jakbyśmy się znali od wielu,wielu lat.

Wróciliśmy lekko zmarznięci,kazał mi się czuć jak u siebie,następnie przyniósł ciepłą herbatę i naleśniki z dżemem.

Ja osobiście byłam pod wrażeniem :)Później odparł,że ma niespodziankę pewną,musiałam poczekać w pokoju chwileczkę jedną.Zastanawiałam się skrycie,co za moment zobaczę i usłyszę.Przyszedł po mnie,prowadził za rękę a ja otworzywszy oczy ujrzałam pięknie udekorowaną łazienkę. Kąpiel w pianie z płatkami róż mi zaserwował,tym podbojem moje serce zaczarował. Nie zabrakło również świeczek,ach,wyjątkowy jest ten mój Mireczek :)Leżąc w tej wannie rozmyślałam nieustannie,aż się wzruszyłam,bo do końca,w to co się dzieje,jeszcze nie wierzyłam.

Słońce już dawno zaszło,szaro robiło się za oknami,a uczucie płonęło między nami.

Położyliśmy się,jeszcze słuchając muzyki,byliśmy grzeczni,bo za szybko na jakiekolwiek wybryki:)

Pocałował mnie w policzek na dobranoc,a ja nie pozostając mu dłużna,zrobiłam to samo.

Zasypiałam w Jego ramionach,po raz pierwszy poczułam się jak kobieta spełniona.

Nic do szczęścia mi nie brakowało,jedyne czego chciałam-żeby czas w miejscu stanął.

Mimo,że w miłość wierzyć już nie chciałam,to ten mężczyzna sprawił,że go szczerze pokochałam.

Ma w sobie coś,czego nie posiada nikt,wiem,że to właśnie z Nim chcę dzielić wszystkie dni.

Jestem szczęśliwa za to,że jest i bez wahania mogę zadedykować mu niejeden miłosny wiersz.

Faktem jest,że miłość siły dodaje,świat o wiele barwniejszy się staje.

Mój mężczyzna sprawił,że jestem inną osobą i już nie smucę się.

Jestem wdzięczna losowi,iż Mirek pojawił się na mojej drodze,nie jestem już sama,mam osobę,która zawsze mi pomoże.Kocham Go całym sercem,a w przyszłości zostanie moim mężem :)Chcę już zawsze pływać w naszym oceanie miłości,tylko Ukochany dostarcza mi najwięcej radości. Niestraszne nam sztormy czy burze,

oboje jesteśmy dla siebie "Aniołem Stróżem"

I choć mija i mijać będzie czas,ja zawsze w lustrze będę widzieć nie siebie,lecz Nas . :*

Był piękny, kwietniowy wieczór. Ja w pocie czoła pracowalam nad końcówką pracy magisterskiej, a jednym okiem zerkalam na portal muzyczny i szukałam piosenek dla moich małych bratanic. Nawet nie zauważylam, że w dole ekranu wyświetla mi się napis,że ktos chce ze mną rozmawiac. Pierwsza mysl: Ratunku, ktoś wlamuje mi się do komputera... Zaczęłam sprawdzac, czy mam kopie magisterki. Ale napis był i byl, nie znikal. Kliknełam. Okazało się, że to chat z portalu muzycznego. Wtedy jeszcze nie wiedziałam,że na tym portalu jest taka funkcja, bardziej interesowala mnie muzyka niz rozmowy z nieznajomymi. Osoba po drugiej stronie czatu spytala, czy znam angielski. I tak się zaczęło. Ja ze slownikiem na kolanach, z niedokończoną magisterką, a on obcokrajowiec mieszkający w Warszawie. Pisaliśmy i pisalismy. Ja cieszyłam się,że mogę cwiczyc angielski. Po sesji i obronie, wreszcie doszlo do pierwszego spotkania. Umowilismy się w srodku dnia, w miejscu bardzo publicznym- w razie, gdyby mial mi zrobic krzywdę. Moja pamiec jednak mnie zawiodla... a dlaczego? Otoz, wydawalo mi się,że zapamiętalam,ze moj rozmówca jest z Algierii. Spodziewalam się na przystanku przystojnego Araba, a tu... stał czekoladowy Afrykańczyk:).  Jednym słowem "zbaraniałam" :). Okazalo się,że pomylilam Algierię z Nigerią. Pierwszy raz w zyciu rozmawialam z osobą o innym kolorze skóry.
Poszlismy do parku, ja przeszczesliwa,ze mogę cwiczyc angielski, on próbujący mowic po polsku.Mielismy ubaw z naszych potyczek językowych.
To było ponad 6 lat temu, dziś jesteśmy prawie 5 lat po slubie, nasza córeczka na ponad 3 latka, a drugie maleństwo wesoło bryka pod moim sercem.
A ja tak chciałam tylko podszlifowac angielski...:)

               Historia pewnej miłości.......

              ( w 4 opowiadaniach )

                              Występują

                           w rolach głównych

                             ja, czyli gosiark

                             on, czyli mój mąż

                          w rolach drugoplanowych

                             moi rodzice

                            scenariusz i reżyseria

                             samo życie

                    miejsce akcji

                      Międzyzdroje, Toruń, Paryż

Opowiadanie nr1. Lato 1999r. Toruń. Przygotowania do wyjazdu z rodzicami nad morze.

Akcja......

Powoli pakuję swoją niewielką walizkę. Wcale nie chce mi się jechać z rodzicami nad morze i w dodatku tak daleko. Ale wymyślili sobie atrakcje w tym roku ..o zgrozo..-pomyślałam sobie cicho. Międzyzdroje, dalej nie mogli jechać. Po kilku dobrych godzinach   spędzonych w samochodzie jesteśmy na miejscu. Zmęczona  i wyczerpana do granic możliwości próbuje się zaaklimatyzować w tym nadmorskim kurorcie. Nie wiem jak ja wytrzymam tu całe długie 7 dni i to z rodzicami na dodatek, gdyby to  były koleżanki i koledzy to na pewno bym nie postrzegała tego wyjazdu tak pesymistycznie . 7 dni minęło mi na chodzeniu na plażę i szybkim bieganiu z powrotem , bo prawie codziennie padał deszcz. Padał deszcz- to delikatnie mówić ,  lało jak z cebra. Żałuję, że nie zabrałam kaloszy. Strój do opalania  raczej nie był potrzebny. Z utęsknieniem czekałam na ostatni dzień naszego pobytu nad morzem. I w końcu nadszedł ten ostatni i upragniony dzień. W podskokach biegnę z walizką na parking i nagle ... jak długa leżę na ziemi. Potknęłam się o wystającą płytę chodnikową, ja niezdara, i wywaliłam się  centralnie przed jego nogami. Jeszcze  nie wiedziałam, że On to On. Ubrudzona i umorusana praktycznie cała, bo to był żużlowo-piaszczysty parking, spoglądam do góry w niebo i widzę nachylającego się nade mną przystojniaka. Nie wiem skąd się on tam wziął akurat w takiej chwili. Ale wiem na pewno, że było mi wstyd. Miałam ochotę  zmienić się w strusia i schować głowę głęboko w piasek. Pomógł mi wstać i ogarnąć się. Przyznam ,że  miał magiczny błysk w oku, nie zapomnę tego spojrzenia. Wymieniliśmy parę , no parenaście  zdań, On oczywiście  spytał się grzecznie, czy może do mnie zadzwonić i takie tam ble,  ble....Ja nie dałam mu swojego numeru, on mi wcisnął mi w rękę swój z nadzieją ,że zadzwonię..... Gdy odjeżdżałam pomachał mi serdecznie na drogę i puścił oczko. He, he, he  czyżby to  był ,,seryjny podrywacz”? .To się okaże póżniej. Oczywiście potem celowo pozbyłam się tej karteczki z numerem telefonu, bo niby po co mam do niego dzwonić, aby porozmawiać o moim pechowym upadku...Nie, nie ... Wróciłam do domu .Wróciłam do szkoły. Wróciłam do swojej codzienności. I tak minął mi rok cały.

Opowiadanie nr. 2. Lato  2000r.Toruń. Spacer po Starówce.

Akcja....

To był piękny ,letni dzień. Wybrałam się na zakupy na Starówkę. Muszę przyznać, że udały się. I tak obładowana   tymi torbami niczym wielbłąd tabołami na pustyni  zmierzam ku zaparkowanemu mojemu autu i nagle przede mną staje On . Ten gość z Międzyzdrojów.  Nie mogłam uwierzyć.  Jak to? Skąd on się tu wziął? Zadawałam sobie pytanie bez odpowiedzi. No właśnie skąd się on tu wziął?-On tu mieszka ?, Akurat tu?, W  Toruniu? .Ale heca-pomyślałam. Nie ukrywam, że się ucieszyłam i to bardzo. Przynajmniej pomógł mi nieść te ciężkie torby.:) Pewnie, a od czego ma się mężczyzn. On -nawet nie wiedziałam jak ma na imię -zaprosił mnie na kawę. I na tych pogaduszkach przy kawie chyba amorek mnie ustrzelił i w dodatku  prosto w serce. Nie umiem tego wytłumaczyć, ale poczułam ,że się zakochałam. Przecież ja nie szukałam miłości, to miłość sama spadła na mnie z nieba. Nie mogłam doczekać się kolejnego spotkania. Z wielką niecierpliwością wyczekiwałam godziny 18 , bo o takiej się spotykaliśmy .A spotykaliśmy się prawie codziennie przez 2 miesiące. Cudowne to były dni... Przyszłą jesień i On, już mój On, zaprosił mnie na  kawę ale do......Paryża. Nie dowierzałam. Na kawę do Paryża ???. Prawie zemdlałam. Dobrze ,że się nie przewróciłam, bo by była powtórka z rozrywki sprzed roku. Krzyknęłam głośno -jedziemy! I mocno go ucałowałam !

Opowiadanie nr 3.  Jesień .Paryż i okolice.

Akcja....

Jesteśmy w Paryżu. Jest cudownie. W powietrzu czuć powiew miłości, wiadomo ,Paryż to miasto miłości...... Całe dnie zwiedzamy ,zwiedzamy, a jest co zwiedzać, a wieczorami romantycznie wieczory spędzamy, jeden, drugi, trzeci wieczór-prawdziwy festiwal pocałunków i pieszczot. Na tej ,,kawie proszonej” tez oczywiście byliśmy. Była pyszna.....Jej smak pamiętam do dziś. 7 dni minęło jakby z bicza strzelił. Z Paryża przywiozłam Wieżę Eiffla w walizce i pierścionek zaręczynowy na palcu. Tak, tak, oświadczył mi się On pod wieżą Eiffla, niby banalnie ,ale dla mnie romantycznie......





Opowiadanie nr 4.  Toruń, 14 luty 2013 r.

Akcja...

Dziś wielki dzień, dzień naszej miłości. Wciąż jesteśmy w sobie szaleńczo zakochani., nasze serca wciąż płoną … Kochamy się tak samo mocno jak na początku, nic się nie zmieniło, mimo upływu lat .No może jedno, jest nas trochę więcej. Dorobiliśmy się,, dwóch małych, cudownych pasożytów”.. I jesteśmy ze sobą szczęśliwi ,bo szczęście i miłość jest w nas.....

    

                                    EPILOG

 Gdy nasze dzieci uczyły się stawiać pierwsze kroki  często upadały. Wiadomo, dziecku ciężko jest na początku utrzymać  równowagę . Wtedy On, czyli mój mąż dumnie mówił, że ,,to”, czyli upadki po mnie  mają, bo to ja  jestem mistrzynią świata w upadkach doskonałych .

Miłość mojego życia

poraziła mnie klika lat temu  jak błyskawica .

Tak jakby ciemność mi rozświetliła

Dała cudowną ciszę , mocne uderzenie poprzedziła.

Gdy obecnego męża  wtedy ujrzałam,

Od razu pomyślałam:

„ To jest ten jedyny, na całe życie,

Chcę się budzić przy Nim codziennie o świcie”.

Jak co dzień na przystanek autobusowy wędrowałam,

I pewnego dnia przystojniaka ujrzałam.

Akurat tego dnia autobus spóźniał się minut kilkanaście,

I wtedy do przystojnego mężczyzny odezwałam się właśnie.

Zaczęliśmy ze sobą rozmawiać,

Ohhh ciężko mi było słowa wypowiadać.

I tak poprzez rozmowy na przystanku codziennie się zbliżaliśmy,

Tak krok po kroku się poznawaliśmy.

Tzw. motyle w brzuchu miałam,

Oczekiwać na autobus  wprost uwielbiałam.

Oczy nam się obojgu mocno wówczas świeciły,

Uśmiechy na twarzach samoistnie gościły.

Te momenty są trudne do opisania,

Ale pamiętam, iż budziłam się z samego rana,

I długo się przygotowywałam,

Bum jak najpiękniej na przystanku wyglądała.

Serce mocno mi waliło,

W pracy już tak na 100% skupić mi się trudniej było.

Już jesteśmy małżeństwem przez kilka lat,

Zrobiłabym dla Pawła  wszystko, pokonałabym nawet pieszo cały świat.

Czas niestety szybko leci,

Dorobiliśmy się dwójki dzieci.

Nasza miłość jeszcze bardziej się pogłębiła,

Droga do pracy kilka lat temu nas połączyła.

Miłość to uczucie najpiękniejsze bez wątpienia,

Miłość mojego życia na lepsze moje życie zmienia.

Był piątek, wracałam do domu po całym tygodniu szkoły. Autobus, nie dość że się spóźnił to był jeszcze strasznie zapchany, jak to zwykle w ten dzień. O siedzącym nawet nie było mowy. Dobrze że się w ogóle zabrałam. Torba stała mi pod nogami a ja w bardzo niewygodnej pozycji nad nią. Jakiś stalaż uwierał mnie w plecy, a z boku po siedzeniem piszczały kurczaki. Było duszno ,ciemno i straszny hałas. Na końcu jakaś grupka dokazywała. Marzyłam tylko o tym aby choć połowa tych ludzi gdzieś wysiadła. Pomału ubywało pasażerów. Lubię przyglądać się ludziom więc moje ciekawskie oczy wędrowały po tym tłumiku. Aż spotkałam jakieś oczyska wpatrujące się we mnie. Duże , ciemne i takie dobre. Napotkałam ten wzrok jeszcze kilka razy. Ale zbliżał się mój przystanek i musiałam wysiąść. W końcu nie wiedziałam czy się cieszyć czy smucić.Jakąś tęsknotą mnie owiało. Potem, za jakiś czas wybrałyśmy się z dziewczynami na dyskotekę. Nuda była taka..zbierałyśmy się do domu gdy poczułam na sobie czyjś wzrok..te same oczy szły do mnie. Próbowaliśmy tańczyć ale spocone ręce nam drżały, nogi jakoś dziwnie się plątały.Nie rozstaliśmy się już więcej. Jesteśmy ze sobą do dziś. I bardzo lubimy tańczyć.

Moja połówka spadła mi z nieba, tzn. z paleciaka.

Stało sobie takie boractwo przy półce w sklepie i wykładało towar, co jakiś czas wspinało się, by położyć towar wyżej na półce.

A ja, boractwo drugie z akcentem na sierotkę, stałam obok i starałam się promować powierzony mi towar ( z marnym skutkiem).

I nagle chłopcze to spadło wprost na mnie, jak w jakimś love story, z tą tylko różnicą -  że odczułam boleśnie owo olśnienie miłosne.

Zawrót głowy pozostał mi do dziś i serce po brzegi wypełnione tą oto postacią sklepową - cudnie ustawioną.

Polecam więc dziś, wszystkim szukającym swojej miłości - zakupy, a chociażby przejście się między półkami.

Jako nastolatka chodziłam do technikum, do klasy w której było tylko 4 facetów, a reszta samych bab.Mój kolega z technikum, zaprosił w wakacje, do siebie kumpla z jaksiejś zapadłej wioski i - ponieważ im się nudziło - pokazał mu swoje zdjęcie klasowe, i powiedział by wybierał, którą dziewczynę ma ochotę poznać.

Kumpel wskazał na mnie i tym sposobem, odebrałam telefon od kolegi, który pytał czy może do mnie przyjechać w odwiedziny z takim jednym znajomym. Ja się zgodziłam, oni przyjechali, pogadali  o różnych drobnostkach, nowy kolega pochwalił się, że przyjechał na studia do Gliwic (wow, studencik na takiej smarkuli z technikum to nawet zrobiło wrażenie  ) i tyle ich widzieli. Nie zaprzątałam sobie głowy tym spotkaniem, ale po pół roku spotkałam studencika w kompletnie niespodziewanych okolicznościach.

Na koncercie WOŚP w Spodku byłam wolnotariuszką, miałam akredytacje i nie musiałam kupować wejściówek by wejść na koncert. Wpewnym momencie, ramach wolnotariatu zostałam wysłana przed Spodek by coś załatwić. Pałętało się tam mnóstwo młodzieży, i nie wiem jakim sposobem, ale zauważył mnie właśnie ten mój znajomy student. Zaczepił, pogadaliśmy przez chwilkę i gdy już odchodziłam, przypomniało mi się, że od Liroja otrzymałam wejściówkę do Spodka (Liroj, dla znajomych otrzymał identyfikatory, a że nie potrzebował już biletu, oddał go pierwszej osobie, która mu się nawinęła, czyli mnie). Wróciłam więc, zawołałam Jarka, dałam mu wejściówkę na koncert, a sama wróciłam do swoich zajęć w Spodku. Po jakimś czasie, gdy przechodziłam przez płytę (przed sceną) Jarek mnie ponownie wypatrzył i dosłownie złapał i nie chciał wypuścić. Część koncertu przetańczyłam z nim, część pracowałam za sceną - w każdym razie od tego momentu staliśmy się parą.

Jarek opowiadał, że odkąd mnie pierwszy raz zobaczył to się zakochał, do mnie ta miłość troszeczkę dłużej przychodziła

I tak jestem z tym studencikiem już 17 lat, w tym 14 po ślubie. Mamy trójkę dzieci (9,6 i prawie 2 lata) i .... jesteśmy ze sobą szczęśliwi

kiedy wyniki????

Miejsce pierwsze: gosiark 

Miejsce drugie: Kasiella

Miejsce trzecie: alusia688

Zobacz więcej: https://www.familie.pl/artykul/Piekne-mozaiki-dla-ZAKOCHANYCH-ZAKONCZONY,5701,1.html#ixzz2LGHwgCic

GRATULACJE DZIEWCZYNY !!!

A gosiark to ostatnio farta ma bo co i raz wygrywa...

Gosiark gratulacje:)

Gratuluję pięknych wspomnień i nagród!!!

Dziękuję serdecznie organizatorom konkursu i familie.pl  za nagrodę przepiękną  i Wam  drogie familjanki  za gratulacje.Tak się cieszę , bo  to będzie wspaniały i oryginalny  prezent na naszą rocznicę ślubu:) Pozdrawiam wszystkich ze Zdrowotelu z Łeby ( wygrałam na famiie.pl) :)

Baw się dobrze i my POZDRAWIAMY !!!