Jakie są Wasze stosunki z rodzeństwem? - Forum

Mam 3 starsze siostry.41-39-37 lat.Mamy różne charaktery,czasem się kłócimy ale zawsze każda stanie murem za drugą.

Mam młodszą o rok siostrę i brata, który jest młodszy ode mnie o 9 lat. Mamy różne charaktery, oni są bardziej bezpośredni, ale kontakt z sobą mamy całkiem niezły!

Mam dwóch braci - jeden jest 2 lata starszy , drugi 8 lat młodszy . Nasze sosunki nie są najgorsze ...

Ja mam super stosunki z Młodym (11lat młodszy) dla mnie jest jak mój własny syn

Mam siostrę starszą o 2 lata, kiedyś super się dogadywałyśmy. Teraz odkąd każda ma męża i mieszkamy razem, jakoś nie możemy się porozumieć...Bo każdy ma inny pomysł na ogródek, kuchnię, salon, a póki co wsztystko wspólne. Ja mam psa oni nie chcą psa...Itd.itp.

Mam też 2 małe przyrodnie siostry 11i9 lat,ale niestety odkąd się wyprowadziły, to nie mam z nimi żadnego kontaktu, bo macocha im nie pozwala :/. Ale zawsze miałam z nimi dobry kontakt i jak dorosną, to na pewno będę go utrzymywała. Bo fajne z nich dziewczyny.

Oj, to potrafi być problem takie wspólne mieszkanie... Szczególnie jeśli chodzi o kobitki:)

Mój maż mieszkał z dwoma braćmi na jednym podwórku, teraz z jednym bratem i jakos problemów nie było, ale u kobiet to juz jest inna kwestia - tak, jak piszesz:)

To taki "trening" przed swoim bobasem:)))

Ja mam brata i siostre. W dzieciństwie nie cierpiałyśmy sie z agnieszką. Zato moim najlepszym kumplem był brat. Teraz jesteśmy ze sobą pogodzeni i szczęśliwi

Zauważyłam, z eczęsto dobre stosunki w dizeciństwie oznaczają złe w dorosłym zyciu i na odwrót: złe w dzieciństwie zamieniaja sie w dobre w dorosłości... Dziwne, prawda?

Mam tylko jednego brata. I mogę śmiało powiedzieć, że "biologicznego" Nigdy między nami nie było więzi emocjonalnej. Pomimo, że różnica między nami jest 1,4m-ce ( on jest młodszy), to nigdy nie mieliśmy wspólnego języka. Mój brat urodził się trzy tygodnie po śmierci naszego ojca. I to właśnie było i jest przyczyną tego jak mama ukształtowała jego charakter. Krótko" przez całe dzieciństwo i młodośc chciała mu wynagrodzić brak ojca i to , że urodził się po jego śmierci. A ja w tamtym momencie miałam 1,4 m-ce. Ja to znałam ojca. I w ten sposób wychowała egoistę i egocenrtyka. Zrobiła mu wielką krzywdę, bo całe życie mój brat nie znał żadnych autorytetów i pogardzał innymi luźdmi. Zawalił dwa małżeństwa i kilka rokujących dobrze związków. Teraz nie ma nic. I to chyba jednak jeszcze jego nie nauczyło niczego. Bo gdy nasi stryjeczni bracia chcą mu pomóc, to nie docenia ich gestu i lekceważy. Ja w jego życiu nie liczę się. I chociaż mówię głośno, że to już mnie nie dotyczy, to jednak bardzo boli.  

W dzieciństwie to jeszcze jakoś szło. Mój brat jest 5 lat młodszy. Gdy ja byłam nastolatką to on bym złosliwy i wredny. gdy on był nastolatkiem, ja już się wyprowdziłam na szczście. Jako człowiek dorosły wszystkim wadził. Rodzice wiele przez niego przeszli, wpadli w długi. Jak się poprawiał to na chwilę. Teraz wyjechał za granicę i w sumie nikt z nim nie teskni. Nie mam dobrego kontaktu z bratem, z ludźmi obcymi mam lepszy.

Mam 2 braci i siostrę i całkiem nieźle sie dogadujemy. Wiemy, że zawsze możemy na siebie liczyć. Myślę, że duży wpływ na nasze dobre stosunki miała niestety śmierć naszej mamy.Zmarła kiedy byliśmy jeszcze mali i już wtedy nauczyliśmy się wzajemnie wspierać.

Jak widać, ile nas, tyle różnych historii i tyle spraw, które wpłynęły an ansze kontakty z rodzeństwem...

Mam dwóch braci - jestem tą "środkową". Gdy byłam mała, taki układ totalnie mi nie pasował.

Starszy (o 5 lat) wszystko mógł robić, bo w końcu jest najstarszy, obowiazków nie miał bo przecież musi się uczyć. W końcu pierwszy student w rodzinie.

Młodszy (9 lat różnicy) - na wszystkie jego wybryki było przymykane oko, bo jest najmłodszy i "nie rozumie", "jest jeszcze dzieckiem".

Ja - musiałam sprzatać za obu, gotować, prać - bo przecież jestem dziewczyną i muszę nauczyć się jak prowadzić dom.

Z jednym i drugim w miarę się dogadywałam, nie byliśmy bardzo zżyci, powiedzmy że nasze stosunki były poprawne.

Teraz z młodszym świetnie się dogaduję. Razem ciagniemy stronę internetową, widzimy się średnio raz na tydzień. Stasiu uwielbia swojego wujka.

Starszy brat? Hmmm... Kontakt powoli nam się urywa. Mieszka w Warszawie od kilkunastu lat. W zasadzie nie mamy już wspólnych tematów. Widzimy się jeden, dwa razy do roku. Gdy przyjechał na roczek mlodego to wręczyl prezent innemu dziecku, bo nie wiedział jak jego siostrzeniec wygląda. Przykre to.

Ja jestem najstarsza, mam rok młodszego brata i 10 lat młodszą siostrę, między nami jest ok

Mam 6 lat mlodszego brata i kontakt znikomy. Moze dlatego, ze mieszkam zagranica. Kiedys staralam sie utrzymywac kontakt z nim, ale w koncu przestalam, bo chcialam zeby i on pokazal jakas chec. Niestety checi mu brak:(

u mnie tak nie jest, z siostrą od początku były złe, z braćmi dobre. I tak jest do dziś.