KONKURS! MÓJ DZIEŃ W EGIPCIE - Forum

Zapraszamy do zabawy! 

Fajny konkurs :)

Szczerze napewno egzotycznie i dość prymitywnie. Wczesnym rankiem zbudziłby mnie  blask poranka i dokuczliwy upał. Ubrana w  hidżab oslaniający przed szkodliwym promieniowaniem slonecznym udalabym się do Nilu, na osiolku oczywiście. Coż za przeżycie i ekscytacja dosiąść takiego osiolka i pognać przed siebie bez pośpiechu, ale nie leniwie. Usiadłabym nad brzegiem rzeki i rozkoszowała się tym pięknym dniem z satysfakcją i radością wiedząc, ze w Polsce mimo kalendarzowej wiosny, to zima nie odpuszcza. W cieniu palmy dumałabym i śniła o jakiejś egzotycznej  przygodzie od czasu do czasu schladzając stopy w Nilu. Rozpiescilabym swoje podniebienie świeżo zerwanym bananem, soczystym i delikatnym.Oddalabym się także pasji fotografowania. Gdzie indziej sprzyjać mi bedzie tak doskonale oświetlenie do zrobienia idealnych zdjęć. Gdzie indziej znajde tyle inspiracji do fotografowania. A wieczorem leżalabym w hamaku pod rozgwieżdzonym niebem i wsluchala się w magię arabaskiej muzyki.

„Jak wyglądałby mój dzień gdybym mieszkała w starożytnym Egipcie?”

"Egipt jest darem Nilu" pisał w V w p.n.e. grecki podróżnik Herodot. 

           Ubrana byłabym w przewiewną chustę wiązaną na bio.drach oraz naszyjnik w kształcie kołnieża. Chodziłabym boso. Ewentualnie odświętnie nakładałabym sandały. Miałabym smukłą sylwetkę o wąskich, chłopięcych biodrach i długich nogach. Głowę miałabym dużą w kształcie czworoboku, a na niej czarną perukę wykonaną z włosów niewolnic. Promienną jasną cerę. Miałabym również pięknie i wyraźnie podkreślone oczy czarną kredką, co bardzo lubię :) I słodkie czerwone usta. Paznokcie umalowane na czarno, co również bardzo mi się podoba i robię to także dziś :) 

 A teraz zatapiam się w marzenia...

Budzę się wczesnym rankiem i spoglądam na przepiękne posągi bóstw, zapominając tym samym, że spałam na niezbyt wygodnym łożu :) Posągi te stanowiły ozdobę tamtejszych domów. Na śniadanie jem świeżo złowione rybki, które codziennie rano sąsiad zostawia mi pod  drzwiami z trzciny. Kolejnym moim krokiem jest godzinna kąpiel, balsamowanie i makijaż :)

Następnie wbrew tamtejszym zwyczajom i obowiązkom nie udaję się do ciężkiej pracy na roli, ale uciekam w tygodnowy rejs po Nilu. Jest cudownie! Nie mogę się nadziwić i z wielką ciekawością przyglądam się wszystkiemu po drodze... (Nie będąc nigdy w Egipcie trudno sobie to wyobrazić - ciężko się pisze w tym wątku, choć temat - rzeka :) ).   

Przyjemnie spaceruję na wielbłądzie Aleją Sfinksów. Następnie oglądam piramidy w Gizie, potem zwiedzam dwie świątynie w Abu Simbel oraz inne.  Docieram do Doliny Królów, a następnie osiadam w Muzeum Egipskim w Kairze, z którego nie chce mi się wychodzić. Było tam mnóstwo skarbów starożytności, sarkofagi, mumie, posągi, reliefy...

Zafascynowana tym wszystkim, rozmarzona pobytem w Egipcie zgubiłam poczucie czasu. Jest już bardzo późno, więc na tym skończę swoje pisanie.

Wchodzę do wehikułu czasu, wszystko wokół wiruje, w pewnym momencie czuję na ciele gorący żar słońca, zaś do moich oczu sypią się ziarenka piasku, które w powietrzu unosi wiatr. Z oddali widzę zmierzający w moją stronę mały punkcik. Przymrużonymi przez słońce oczyma zauważam złoty rydwan faraona Ramzesa, pędzącego po bezkresnej pustyni. Wszechmocny faraon zabiera mnie na przejażdżkę po starożytnym Egipcie, zwanym "Darem Nilu".

"Piaski Egiptu snują marzenia o dobrobycie i szczęściu..."- Zaczyna opowiadać Ramzes. "Odsłonię jego twarz dla każdego, kto zapragnie poznać kraj faraonów. Podzielę się bogactwem, niedostatkami, upoirem i szczęściem. Bo szczęśliwy jest ten, kto zna początek wszystkiego. A wszystko- czyli świat- zaczęło się właśnie tu".

Nasza wyprawa po Egipcie zaczęła się fascynująco. Pierwszym miejscem jakie pokazał mi faraon był Kair. Mój wódz z "Księgi tysiąca i jednej nocy" zacytował słowa: "Kto nie widział Kairu, nie widział świata. Jego ziemia to złoto, a Nil jest cudem. Domy Kairu to pałace, powietrze czyste i słodkie jak aloes, które napełnia serca radością. Jakże mógłby być inny skoro jest matką świata?".
Największe miasto Egiptu miało niezwykły czar i tajemnicę, która unosiła się w powietrzu. Orientalna woń przypraw i starożytności fascynowała każdego podróżnika.

Następnie rydwan Ramzesa zmierzał w stronę wielkich piramid w Gizie. Wewnątrz piramid czuć było zapach skarbów i historii. Kair z jednej strony był bezkresną pustynią, z drugiej zaś tętniącym życiem megalopolis.
Kolejnym przystankiem stał się Luksor- południowy harem Amona. Luksor to miasto pełne zapierających dech w piersiach świątyń. W samym sercu świątyni Ramzes przygotował dla nas ucztę, na której zjawiła się Kleopatra, Tutenchamon jak i przebywający wówczas w Egipcie, Aleksander Wielki. Nazajutrz zazdrosny Ramzes pozwolił mi przechadzać się z bogiem słońca pod rękę, gdzie o poranku witałam z nim koralowe grzbiety fal Al-Bahr, zaś o zmroku żegnałam go w odległej świątyni Amona.

Następnym punktem naszej podróży była relaksacyjna kąpiel w Morzu Czerwonym. Obserwowany przeze mnie podwodny świat egzotycznych ryb, "dywanów" raf koralowych i wraków statków, utkwił na długo w mojej pamięci.W pewnym momecie Ramzes zamienił rydwan na wielbłądy. Tak oto wyruszyliśmy przez piaszczystą pustynię na południe, gdzie znajdowała się ogromna świątynia mojego faraona w Abu Simbel. W rezydencji Ramzesa miała miejsce uroczysta uczta wraz z tańcami brzucha. Mój pobyt w starożytnym Egipcie zmierzał ku końcowi. Po długim pożegnaniu z Ramzesem, w obstawie Omara i Ahmeda wróciłam do wehikułu.

Każdego dnia tęsniąc za Egiptem wchodziłam na chwilkę do wehikułu, by chociaż na chwilę spotkać się przy aromatycznej herbatce z hibiskusa i poplotkować o romansie Echnatona z Nefretiti oraz powstającym specjalnie dla mnie posągu sylwiaxx16.

Poczuć czar Gizy, Luksoru czy Kairu to tak, jak zajrzeć w oczy swojej historii.

Ojj byłabym sobie ja takim SFINKSEM, siedziałabym sobie pod piramidą i opalała tyłeczek :)

-Dżamilaaa, Dżamila zbudź się proszę dzień już się zaczął a ty jeszcze nie zjadłaś śniadania, ojciec będzie się gniewał.

Gdzieś z tyłu głowy rozbrzmiewał uparcie głos Fatimy. Dlaczego ona jest taka niecierpliwa, słońce o poranku jeszcze nie jest takie dokuczliwe, a przyjemność wylegiwania się w promieniach świtu jest cudowna.  Wszyscy wiedzą, że nie jestem rannym ptaszkiem. Całą noc pilnowałam spichlerza, i zbiorów przed rabusiami….

Na myśl o nocnych przygodach przebiegł mi dreszcz po kręgosłupie. Oh, jak ja to uwielbiam, włóczyć się po zakamarkach Kairu. Puste wyludnione uliczki, opustoszałe kramy, wszędzie tyle zapachów tyle skarbów. Nikt wtedy mnie nie przegania, nie straszy…. Na wschodnim brzegu Nilu znalazłam opuszczoną łódź przewoźników, mogłam tam chwilę odpocząć i popatrzeć na gwiazdy.

Wszyscy wiedzą, że najpiękniejsze niebo jest w Egipcie. Oh…bogini Nut nasza przewspaniała bogini nieba przyodziała najwspanialsze suknie z gwiazd.

Rozmarzona, delektowałam się tym widokiem gdy z oddali dobiegło mnie niespokojne ujadanie psów. Opuściłam łódź, gdyż nie miałam najmniejszej ochoty na spotkanie z agresywnym psem. Prychnęłam z pogardą…nie znoszę tych zapchlonych bestii.

Noc chyliła się już ku końcowi kiedy wróciłam na swoje posłanie i ułożyłam się przy boku śpiącej Dżamili. A teraz ona tak bezlitośnie mnie nawołuje. Czy ona wie ile ja spałam?! Do stu sfinksów!

No cóż przyznaję się jestem leniuchem, w dzień uwielbiam się lenić i łasić do mojej Pani- jestem najbardziej rozpieszczonym Kotem w całym Kairze.

Otworzyłam lewe oko i dostrzegłam, że w mojej misce znalazło się ciepłe mleko…O tak to jest argument, teraz mogę ewentualnie na chwilę wstać, ale tylko po to, żeby resztę dnia spędzić na drzemce w jakimś zacienionym miejscu.

Dzien od kapieli w mleku zaczynam

O podraznieniach mowy byc nie moze,a skora jest wtedy w asksamitnym

mlecznym kolorze

Na sniadaniu w daktylowej slodyczy sie zatrace

i w pozytywna energie dusze wzbogace

Zamiast rurek obcislych szate lniana zaloze

w polyskliwym bialym kolorze

By w piramidy cieniu ukryc sie od wiecznego goraca

wybiore sie na przejazdzke osiolkiem,a ta podroz wydaje sie nie miec konca

Na ochlode juz na mnie czeka Nilu nie konczaca sie rzeka

Wreszcie zmeczona odpoczne na loza mego lonie

a potem to juz tylko snic bede.....o Faraonie

   Mieszkanie w starożytnym Egipcie nie było by dla mnie żadną katastrofą. Już na samą myśl o tym upale i gorącu chcę przenieść się w przeszłośc. 

   Życie z pewnych względów było by łatwiejsze: nie musiałabym się malować każdego ranka ani układać włosów, użerać się ze spóznionymi autobusami, ciągle gdzieś się spieszyć, martwić się o zepsute ogrzewanie czy palącą się kuchenkę. 

   Musiałabym nauczyć się prymitywnych warunkówi pojawiły by się za to inne problemy jak: węże i skorpiony, brak wody i susza. Każdego dnia musiałabym zajmować się różnymi pracami domowymi dokładnie jak teraz czyli: sprzątanie, gotowanie,życie było by wtedy troszkę bardziej trudne bez dzisiejszych maszyn, sprzętów...         

   Byłabym jednak świadkiem jak powstają przepiękne piramidy, grobowce. Mogłabym patrzeć jak ludzie wykorzystują dary natury nie szkodząc jej tak bardzo jak teraz i jak sznują to co dostają i za każdy dzień są wdzięczni. Wspólcześni ludzie często zapominają jak mamy ułatwione życie....

Zapytałam Mojego syna, który chodzi do 4 klasy Szkoły podstawowej jak wyglądałby jego dzień. On natomiast odpowiedział mi w dośc zaskakujacy sposób:

Mamo- mówi. Najpierw udałbym się na herbatke do faraona, podczas której liczylibyśmy jego piramidy i planowali budowę następnych. Po harbatce pojechalibyśmy nad nil karmić krokodyle, a potem poszedłbym do grobowców oglądac jak robią z trupow mumie (tu się oburzyłam). A jak już by je zmumiowali to zacząłbym się przygotowywac na bal faraonów, ubrałbym ich dziwny strój a następnie jadła figi na balu do rana!

            W słonecznym Egipcie rozpoczyna się nowy dzień. Jestem niewolnicą Kleopatry. Wstaję ok. 10.00. Przeciągam się leniwie jak kot, narzuciłam na siebie zwiewną tunikę, zjadam lekkie śniadanie i idę do sali kąpielowej. Odpowiadam za południową kąpiel naszej królowej. W cieniu palmy rosnącej w wielkiej donicy stoją już wazy z kozim mlekiem z porannego udoju. Dwie niewolnice kończą mycie królewskiego basenu. Kiedy odeszły, klaszczę w dłonie. Zjawia się dwóch potężnych niewolników, którzy powoli wlewają mleko do egipskiej wanny. Gdy już jest pełny, oddalają się. Zdejmuję tunikę i ostrożnie wchodzę do mlecznej kąpieli. Moje ciało uznaje, iż ilość mleka, jego konsystencja i smak jest odpowiedni.

           W tym momencie wydaje mi się, że ktoś przygląda się zza błękitnego parawanu ... Czyżby był to jeden z żołnierzy Marka Antoniusza, który wczoraj przybył na egipski dwór? Nie miałabym nic przeciwko temu. Moja poprzedniczka wyszła za maż za żołnierza Juliusza Cezara i ostatnio pisała, że świetnie jej żyje się w Starożytnym Rzymie, mimo iż Juliusza już Brutus zabił.

            Prostuję się zatem prezentując niby od niechcenia swój biust. Zza parawanu rozlega się westchnienie....

            Muszę jednak opuścić mleko, gdyż wymaga jeszcze dodania zapachu i ciepłoty, czyli mleka gotowanego. Dwaj niewolnicy przynoszą je parę minut przed przybyciem Kleopatry. Wlewają do basenu.

             Punktualnie o 12.00 wchodzi do sali władczyni Egiptu. Tradycyjnym gestem każe mi zanurzyć się w basenie. Ma obsesję na punkcie zamachu na nią i każe sprawdzać dosłownie wszystko, co wokół niej.

             Ponownie wchodzę do mleka. Potem podaję dłoń Kleopatrze i wprowadzam do basenu. Kąpiel trwała godzinę.

           Kiedy królowa oddalasię, moja praca na ten dzień dobiega końca. Teraz mogę udać się na tańce, hulanki i swawole do królewskich ogrodów. Kręci się tutaj wielu Rzymian. Postanowiam znaleźć tego, co mnie podglądał. A jeśli nie znajdę to... postaram się o innego. Wszak facet jest facet, Rzym jest Rzym, a mnie już Egipt znudził się. Ciągle tylko te kozie mleko, te upały, ta podejrzliwa królowa ... Czas na zmiany.    

A JA CO JA BYM ROBIŁA W EGIPCIE????

WYGRZEWAŁABYM SIĘ NA SŁONKU Z DOBRĄ LEKTURĄ W RĘKU,

ODWIEDZAŁABYM STAROZYTNE ŚWIĄTYNIE,

UJEŻDZAŁABYM WIELBŁADA,

BO TAK PIEKNIE TEN EGIPT WYGLĄDA

RANEK ( OD 6 DO 12)

 Budzi mnie blask słońca, który przedostaje się przez moje okno…a w mojej głowie budzi się wiele pytań…

Zaspana patrzę …i jakoś nie dowierzam – przede mną EGIPT, ale nie ten nowoczesny, pełny cywilizacji i turystów, przed mną rozciąga się widok na EGIPT jak za starożytnych odległych czasów..

 W godzinach porannych gdzie słońce jeszcze nie daje się tak we znaki idę zobaczyć jak funkcjonuje starożytność bez nowoczesności.

 Napotykam na Egipcjan, którzy umieją i trudnią się wypiekaniem chleba, warzą piwo i tworzą materiały budowlane. Potrafią wytapiać i odlewać miedź, wytwarzać biżuterię i hodują zwierzęta. Mam nadzieje, że dowiem się, w jaki sposób wpadli na pomysł, aby stworzyć motykę??

Patrząc jak oni to robią, ile zapału z siebie dają, aby móc żyć i przetrwać…..straciłam poczucie czasu….

 POŁUDNIE ( OD 12 DO 18)

 Słońce jest w zenicie…

Na południową porę zaplanowałam sobie spotkanie z bardzo wyuczonymi egipskimi matematykami. Podobno umieją wyliczyć , kiedy będzie zaćmienie słońca lub inne istotne wydarzenia. Ciekawe czy uda mi się odkryć i poznać tajemnice jak Egipcjanie wpadli na to, aby ułożyć kamienie jeden na drugim w kształt piramidy, które przetrwały do dziś?.....

 WIECZÓR( OD 18 DO 22)

Nie mam czasu na relaks i odpoczynek.Na wieczorną porę zaplanowałam spotkanie  z Egipcjanami, którzy wyrabiają papirus. Chcę poznać całą drogę powstawania tego materiału pisemnego - od rośliny po zwój.Jak to się robi i ile czasu to zajmuję..?? Na pewno będzie ciekawie i pogłębię swoją wiedzę…

NOC ( OD 22 DO 6)

Noc …chodź troszkę ją zarwę, aby dalej zgłębiać starożytność. Mam w planach poznanie hieroglifów, pisma Egipcjan. Chciałabym nauczyć się napisać swoje imię tymi pięknymi znakami.

Jak na nocną porę przystało-troszkę dreszczyku nie zaszkodzi. Zobaczę również jak kiedyś mumifikowano i balsamowało się ciała zmarłych…

Potem przyjdzie mi pożegnać się z ta cudowną krainą Nilu…chodź pytań w głowie jeszcze wiele..

Wiele rzeczy by mi brakowało w tym dniu , wiele do których przywykłam ....ale również wiele bym zyskała będąc w starożytnym Egipcie - bo  pamietać należy że najawżniejszy jest człowiek i rozmowa..-a prymitywność i prostota też może być szlachetna!!

Leżałabym sobie w hamaku i maleńkim paluszkiem pokazywałabym swojej męskiej służbie co jest w domu do zrobienia.Wieczorem zaś pod palmami urządząłabym szalone imprez.Byłyby tańce wywijańce i miłosne uniesienia pod rozgwieżdżonym niebem .

Razem z przyjaciółmi w naszym tajnym podziemiu ,skonstruowalkiśmy wehikuł czasu.Aby w końcu go wypróbować ktoś musiał wejść "Laura ty jesteś najodważniejsza z nas " mówili I się zgodziłam Weszłam do wehikułu i czekałam gdzie mnie zabierze Poczułam tylko lekkie zawroty i jestem ...Ale gdzie ? Rozglądam się a tu piramidy wokół ,obok mnie przechodzi wielbłąd ,potem drugi i trzeci Ze strachu schroniłam się w piramidzie A tam ciemno Zapalilam pochodnię Patrzę a tam sarkofagi Już sie bałam że zaraz zobaczę mumię i pomyślałam że lepiej stąd  wyjść ,i wtedy zderzylam się z kimś To była jakaś dziewczyna Wystraszyła się mnie bardzie niż ja sama ,bo wyglądałam inaczej niż wszyscy Wyjaśnilam jak się tu znalazłam więc sie uspokoiła i powiedziała że z chęcią mnie zaprowadzi tu i tam ...Poszłyśmy na spacer brzegiem Nilu ,nowa koleżanka opowiadala mi o Egipcie Okazało się że jest ona  służącą Kleopatry. ''przebierzesz się w jedną z nas to będziesz mogła ją zobaczyć '' Od razu się zgodziłam Porządki ,przygotowanie do uczty a potem przygotowałyśmy kąpiel dla Królowej w kozim mleku Gdy weszla do komnaty ,bylam pod wrażeniem jej urody Jej oczy,włosy ,sylwetka... Zapragnelam być taka jak ona Po kąpieli koleżanka powiedziała mi że przybyłam z tak daleka i tyle jej opowiedziałam o naszym świecie  to ona przygotuje mi taką samą kąpiel Podczas kąpieli czułam się jak piękna Kleopatra To nie bywałe jak to działa.Pukanie do drzwi oznaczało koniec przyjemności Więc włożyłam swoje ubranie i wyczułam w kieszeni nadajnik zwehikułu ,światełka palily się na czerwono Znów poczułam ten zawrót głowy który przeniósł mnie z powrotem do naszego podziemia Opowiedziałam przyjaciołom gdzie byłam lecz do końca mi nie wierzyli Gdy stęskniona przyjaciołka mnie objeła powiedziała "Laura jaką ty masz piękną głsadką skórę...''

Ja w pięknym, słonecznym Egipcie byłabym... kuszącą Egipcjanką...:)

Łamałabym wszystkie zasady, uwodziła mężczyzn, olśniewała wszystkich swoją urodą i spontanicznością...

Kąpałabym się nago w morzu, godzinami wylegiwała na plaży i kusiła Egipcjan złotą opalenizną na całym ciele...

Byłabym sławna w całym Egipcie...

Nosiłabym piękne zwiewne sukienki przyciągając wzrok mężczyzn i zazdrosnych kobiet...

W ciagu dnia serwowałabym sobie maseczki z Egipskich specyfików...

Nazywano by mnie "Egipską boginią"


Echhh trochę mi puściły wodze fantazji :)  za bardzo się rozmarzyłam, ale przecież nigdy tak nie będzie :)

Egipt, to najczęściej odwiedzane ciepłe miejsce Słońce mnie bardzo rozleniwia, więc co ja bym robiła ten jeden dzień? Znalazłabym miejsce gdzie przebywa dużo ludzi-a gdzie? Na targu Uwielbiam obserwować ludzi , ich zachowania ,twarze Robiłabym zdjęcia i zwiedzałabym Lubię być w ruchu i robić wszystko sama Nie potrzebowałabym przewodnika Napewno ten dzień nie byłby dniem straconym Pod koniec dnia odpoczynek nad wodą ...i palmą...

Mój dzień w Starożytnym Egipcie? Gdybym mieszkała w Starożytnym Egipcie to z pewnością byłabym… starożytnym patologiem zajmującym się mumifikacją zwłok i mistrzem pogrzebowych ceremonii. Z preparowanych zwłok – elity i osób z rodziny królewskiej – usuwałabym wszystkie wewnętrzne organy (z wyjątkiem serca i nerek). Następnie ciało wkładałabym do naturalnej soli, wydobywanej w oazach. Po kilku dniach suszenia,  wysuszone zwłoki poddawałabym myciu i wypychałabym płótnem i słomą. Zaszyte zwłoki namaszczałabym ziołami, żywicami i wonnymi olejami. Tak przygotowane ciało owijałabym płóciennymi bandażami. Między bandaże wkładałabym amulety. Tak przygotowaną mumię wkładałabym do sarkofagu. Następnie przewodniczyłabym pogrzebowi, który miał za zadanie odprowadzić zmarłego do grobu. Pogrzeb byłby bardzo uroczysty. Składałby się z orszaku kapłanów, wynajętych tancerzy, płaczek i służących, którzy nieśliby sprzęty i ofiary przeznaczone do wyposażenia grobu.

Ja jako osoba pomagająca zmarłym przejść do „innego, lepszego świata” byłabym czczona niczym bogini. Miałabym służki, które by mi usługiwały, zbrojną straż, która by mnie chroniła i wielu poddanych. Mieszkałabym w oazie, w której przez cały czas byłaby ciepła woda i palmy poruszane lekkim wiatrem. Nosiłabym białe przewiewne stroje i złote ozdoby. Spałabym na tysiącu miękkich poduszek i śniłabym o przyszłości. We śnie wyobrażałabym sobie jak będzie wyglądał świat za kilka tysięcy lat. Jak będzie wyglądało to miejsce, w którym śpię, jacy będą zamieszkiwać go ludzie i czy będą równie szczęśliwi jak ja w tej chwili.

MÓJ DZIEŃ W STAROŻYTNYM EGIPCIE  –  Zuza, lat 8 i pół  

          To ja – Jasmin. Mam dziewięć lat, czarne włosy i mieszkam z rodzicami w willi w Gizie. Mój tata jest budowniczym piramid! Wczoraj obiecał, że pokaże mi nową piramidę. Dziś obudziłam się bardzo wcześnie i nie mogłam już zasnąć z przejęcia. Obok mruczała moja kochana kotka Bastet. Wstałam i zajrzałam do pokoju, gdzie spali rodzice. Nie chciałam ich budzić, więc cichutko poszłam do kuchni, żeby przygotować sobie daktyla. Według mnie daktyle to najpyszniejsze owoce w Egipcie! Gdy skończyłam jeść, bardzo chciałam wyjść na dwór. Była piękna pogoda, upał się jeszcze nie zaczął. Ubrałam się i wyszłam na podwórko, gdzie w kącie rosły moje papirusy. Gdy będą duże, zrobię z nich notesik. Podlałam je i lotosy mamy. Wtedy zawołała mnie moja przyjaciółka Adila. Podbiegłam do niej, a ona powiedziała mi o nowej cudownej huśtawce w okolicy. Nie musiała mi tego dwa razy powtarzać! Pędem pobiegłyśmy w wyznaczone miejsce. Huśtawka była zawieszona na wysokim drzewie, na które szybko się wspięłyśmy. Rozciągał się z niego piękny widok na okolice Gizy – Nil, wielkie piramidy i Sfinksa. Na szczęście huśtawka była wystarczająco duża dla nas obu. Niedaleko bawili się chłopcy strzelający z łuku. Spojrzałam w kierunku mojego domu – z komina leciał dym. – Ojej, muszę już wracać, powiedziałam do Adili, spóźnię się na wycieczkę z tatą. Już miałam zejść z huśtawki gdy zauważyłam, że w cieniu drzewa czai się olbrzymia kobra. Kobry i wypełzające z Nilu krokodyle to najbardziej niebezpieczne zwierzęta. Chciałyśmy szybko uciec, ale mój amulet zaczepił o gałąź. Na szczęście Adila uratowała mnie i pędem pobiegłyśmy do domu. Wcale nie miałam ochoty na śniadanie - najadłam się już strachu… Potem pojechałam z tatą rydwanem do pracy. Na miejscu panował hałas i pracowało wielu ludzi. Piramida faraona był ogromna, pełna korytarzy i tajemniczych przejść. W środku pracowali malarze, ozdabiając ściany hieroglifami i różnymi malunkami. Wszystko bardzo mi się podobało, chociaż żal mi było biednych robotników, bo dźwigali takie wielkie kamienie. Ja też chciałabym mieć swoją piramidę, ale tata mówi, że to niemożliwe, bo piramidy są tylko dla faraonów i ich rodzin, ale za to mogę być mumią. Strasznie śmieszne, kto by chciał być mumią, kiedy robi się nimi takie okropne rzeczy, że wolę o tym nie myśleć! Ale nic na to nie poradzę, inaczej nie można żyć w życiu pozagrobowym. No trudno… Po powrocie trochę bolała mnie głowa od gorąca. Mama położyła mnie w najchłodniejszym pokoju z zimnym okładem na głowie. Po chwili znalazła mnie Bastet, przytuliłam ją i razem zasnęłyśmy. To był długi dzień.