Czy kobiety przestają być kobietami? - Forum

do a 1410
Godny mężczyzna to taki, który nie uzurpuje sobie dominacji nad kobietą w innych aspektach niż naturalne, np. siła fizyczna- to chyba jedyny dominant. Który traktuje kobietę jak równouprawnioną partnerkę, nie bezmózgą istotę, której nalezy wyznaczać cele i zadania, bo sama nie potrafi. Który szanuje decyzje kobiety i pozwala na nie. Który mentalnie nie trzyma się kurczowo tradycyjnych ról- facet do rządzenia, pracy; kobieta- tylko do dzieci i garów- przecież doskonale wiadomo, że można te role uczciwie podzielić. Który widzi w kobiecie równą pod względem intelektu, zdolności, ról społecznych, aspiracji osobę. Który nie oskarża o całe zło świata feminizmu, bo to zwyczajna, nieuczciwa spychologia, gdyż nadal za oblicze świata odpowiadają najbardziej zdominowani przez mężczyzn politycy.

Dla mnie takim wyznacznikiem męskości jest też akceptacja feminizmu w warstwie dotyczącej równouprawnienia płci. Silny, pewny siebie facet uniesie każdą feministkę, nawet tę ważącą powyżej magicznych ( ulubionych przez a 1410) 56 kg. Zakompleksiony i słaby- powali się i pod 45 kilową niefeministką.

Matki Polki jeśli macie pracę, w której można odpocząć, to ją szanujcie, bo jakiś facet zajmie wam tą posadę :)
Każdy ma wybór, można leżeć i pachnieć, jak i cegły nosić cały dzień. Troszkę sobie żartuję, ale zawsze przy takich dyskusjach wychodzi dwoistość natury kobiecej. Zdrowy działający związek lub jednostyka, nie zadaje pytań, nie zastanawia się tylko funcjonuje.

Jeśli potraktować gatunek ludzki, jako układ izolowany, który dąży do max entropii, to łatwo przewidzieć, czym się to może skończyć.

Asterix trafiłeś na dobry model, a czy aby za bardzo nie piszczy podczas eksploatacji ? :)

O kogo ja tu czytam... daaawno Ciebie nie "widziałam"...

A tak reasumując "Kobieta zmienną jest"

Droga Elenai. Nie akcpetuję feiminizmu. Toleruję feministki, tak samo jak gejów i transwestytów itd .... Nie jestem też uzurpatorem. Mimo, to nie czuję się przez to mnie  męski. Ze względu na biologię, pewne rzeczy bedą zawsze domeną samców,a inne samic. Co do reszty mozna się zawsze dogadać.
Ale nie ma też nic przeciwko temu, żeby w ramach rozrywki jakaś samica zaciągnęła mnie do jaskini, tylko za to co będzie w jaskini, to nie ręczę. Zamknięte przestrzenie budzą we mnie dzikie emocje :)

Strach się - bać...

do Marco Polo

Skoro nie akceptujesz RÓWNOŚCI PŁCI to może oświeć nas, kobiety, w czym to - prócz fizycznej siły- górujecie Panowie nad kobietą?

Nie akcpetuję feminizmu, więc nie próbuj manipulować moją wypowiedzią. Stwierdzam fakt, że biologicznie się różnimy. Chodzi tu zarówno o mięśnie, hormony i rozwój półkuli mózgowych. Nie porównuję, nie oceniam, stwierdzam. Toleruję feminizm, jako coś co jest, bo każdy ma prawo do własnych wypowiedzi i przekonań.

Elenai. Dlaczego dążysz do konfrontacji ?

z uwagi na zapis: << Toleruję feministki, tak samo jak gejów i transwestytów <<  Nie podoba mi się w tym wypadku słowo: TOLERUJĘ. Ono ma dla mnie często negatywne konotacje. "Toleruję" znaczy u wielu: ZNOSZĘ. I taki wydźwięk przybrało w Twojej wypowiedzi.

Ja po prostu gejów i trawestytów akceptuję.

Toleruję znaczy tyle co godzę się na to, że coś jest. A akcpetuję, to że się z tym zgadzami popieram. Mam znajomych gejów, fajni ludzie, ale nie zaakceptuję faktu, że któryś chciałby się dobrać do mojego tyłka, hahahahaaa :)

Elenai, feminizm oznacza równość, czy wyższość kobiet nad mężczyznami? Pytanie całkiem poważne.

Mamo Julki... Równość. W moim rozumieniu= RÓWNOŚĆ

DO MARCO POLO

Trudno mi z Tobą podyskutować, skoro poważny temat próbujesz co i rusz rozbroić niekoniecznie adekwatnym żarcikiem.

Niekoniecznie równość. Jedne feministki krzyczą o równości, inne o wyższości kobiet.

Zależy, jaki feminizm. Tego współczesnego - odłamów jest wiele. Dlatego dla mnie określenie, że ktoś jest feministką - nie znaczy zbyt dużo, dopiero pytanie o poglądy coś rozjaśnia. No i ciągle zbyt wiele feministek prawo do szczęścia utożsamia z prawem do bycia na równi we wszystkim, z prawem do decydowania za mężczyznę, w upatrywaniu zła tego świata w facetach. I dzieciach.

Meżczyzna i kobieta są równi - w godności ludzkiej, godność osobowa. Kobieta nie jest mniej warta i odwrotnie. 

Na płaszczyznach społeczno-psychiczno-fizyczno-duchowych dziwne byłoby uważanie ich za równych. Choćby nie wiem, jak "kobiecy" był mężczyzna i jak "męska" kobieta. To nie wyklucza podziału obowiązków.

Też właśnie zetknęłam sie raczej z feminizmem, o którym pisze Ducinaltum. Takie poglądy, jak wyższość kobiet, uważam za niesłuszne, tak samo jak wyższość meżczyzn. Równość - zgadzam sie, ale z uwzględnieniem różnic pomiedzy płciami, które jednak maja wpływa na wiele aspektów życia.

A wracając do tematu wątku - nie uważam, żebym znikała jako kobieta, żebym traciła na wartości, bo czasem mój brat czy przyjaciel ugotuje coś lepiej niż ja.

Nie będę też udawała, że jestem silniejsza niż jestem. Dobrze się czuję - jako kobieta. Cenię to, że jestem przepuszczana w drzwiach, całowana w rękę, że nosi się dla mnie zakupy (mimo że wcale jakoś szczególnie ciężkie nie są), że czasem powiedzieć czegoś przy mnie nie wypada. Nie ubliża mi to, przeciwnie.

Mam zupełnie takie same odczucia!:)

Elanai, Sama zaczęłaś od zaciągania faceta do jaskini, a drugi żarcik był jak najbardziej na miejscu i celowy.

Na wojujące feministki reaguję faktycznie żartem, taka moja ułomność.

Oczywiście, że feminizm ma rózne imiona. Wiele też już pisano o nim na familie. Ja np. jestem raczej feministką przede wszystkim domową- tzn. nie uważam, iż- poza karmieniem dzieci i wnoszeniem szafy na III piętro- inne obowiązki muszą być podzielone wyłącznie ze względu na płeć, bo to jest zwyczajnie niesprawiedliwe. Niestety, pranie, gotowanie, prasowanie, sprzatanie- niby domena kobiet- są niesamowicie absorbujące. Te niby męskie- coś przybić, wynieść, pomajstrować przy autku- okazjonalne. Tradycyjny podział ról w domu- odmóżdza kobietę, bo nie pozostawia jej ( albo znacznie mniej niż w przypadku mężczyzny) czasu na siebie, własny rozwój, zainteresowania. Czyni układ następujący: wiecznie krzątająca się kobieta i lew salonowy z pilotem w ręku i butelką piwa.

Nie uważam też, by kobiety mniej nadawały się na stanowiska kierownicze czy do polityki. Jesli mniej są w tych dziedzinach obecne- to wynika to własnie z większego domowego jej obciązenia, nie na wiele już pozostaje czasu -i zawłaszczenia tych dziedzin przez facetów od zawsze.  Dlatego parytety nie są dla mnie kobiecą hańbą. Od czegoś- czyli od szansy- zacząc trzeba.

Nie uważam też, by kobiety były mniej inteligentne. Osobiście znam znacznie więcej kobiet z gigantycznym umysłem niż męzczyzn, ale to pewnie przypadek niż norma.  

Akceptuję gejów, lesbijki, transwestytów. Nie uważam, że to ich wolny wybór taka orientacja, a egzystencjalne zaprogramowanie.

Nie jestem jednak femisnistką jesli chodzi o prawo własności kobiety do jej zapłodnionego brzucha.

I nie uważam, iż takie poglądy umniejszają mą kobiecość. Dbam restrykcyjnie o wygląd. Nie pokażę się publicznie nieumalowana i nieelegancko ubrana. Noszę krwistoczerowne paznokcie i zawsze szpilki. Mam sporo sex- apealu i uwielbiam mężczyzn :)))) Oczywiście nie wszystkich- mam wysokie wymagania :))). Również lubię- jak ducinaltum- być traktowana przez mężczyzn z atencją.


I na koniec- dziwi mnie bardzo negatywny stosunek wielu kobiet do feminizmu. Nie rozumiem go.

Elenai, ja mam negatywny stosunek jedynie do feminizmu, o którym wspomniałam - czyli wywyższania sie kobiet ponad meżczyanmi. Kojarzy mi sie on z kobietami upodabniającymi sie do  mężczyzn - ostrzyżonymi najeżyka, w szerokich dżinsach i z papierosem w ustach, z domaganiem sie prawa do aborcji - traktowaniem dziecka nienarodzonego jako swoją osobista własnosć, z którą mozna zrobić co sie chce, z absolutną wolnoscią seksualną, z głośnymi, krzykliwymi manifestacjami... Takiego feminizmu nie akceptuję i nie popieram! Jest niezgodny z moimi przekonaniami!

Feminizm, o którym Ty piszesz - czyli niezgadzanie sie na tradycyjny podział ról i dominacje meżczyzn - jak najbardziej rozumiem i nawet wyznaję:))) W moim małżeństwie nie ma czegoś takiego, jak tradycyjny podział prac na meskie i kobiece.  Pomagamy sobie nawzajem w wykonywaniu wielu zadań i obowiązków. Poza tym - pozostawanie z dziećmi w domu prze całe życie - również mówię:nie! W tym roku chcę wreszcie zacząć pracę a mój maż gorąco mnie w tym dopinguje!

Jeśli chodzi o inteligencję... Zabrzmi to bardzo feministycznie, ale musze sie z Tobą zgodzić - przynajmniej w moim otoczeniu znacznie wiecej jest wykształconych,inteligentnych kobiet niz mężczyzn...:)

Co do parytetów mam mieszane uczucia, ale to - wyjdzie w praniu - ze tak powiem. Za krótko one u nas funkcjonuja, zeby mieć zdanie wyrobione poprzez jakieś doświadczenia, a nie tylko suchą teorię.

Według mnie - parytety to jak policzek wymierzony kobiecie i mężczyźnie. Jestem im przeciwna i wstyd mi za nie. Ale to nie dyskusja o tym, nie będę też nikogo przekonywała do swojej racji.

Pewnie, że kobieta może być bardziej inteligentna - może. Nie musi. Nie jest też "taka sama". Nie lubię sztucznego "równania" czy stwierdzenia, że normą jest to, co nią nie jest. Jestem inna niż mężczyzna, każdy mężczyzna.

Skończyłam