Narzekanie - Forum

             Bajka o pracowitej mrówce Codziennie, wcześnie przychodziła do biura Mrówka - pracuś i była szczęśliwa. Tam spędzała swoje dni,

pracując i podśpiewując sobie pewną starą piosenkę o miłości. Była szczęśliwym pracusiem i nie była kontrolowaną. Bąk, dyrektor firmy, stwierdził, że tak nie może być i stworzył miejsce pracy wielkiego nadzorującego, przyjmując do firmy Karalucha, wielkiego eksperta w tych sprawach. Celem jego było ustalić godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy oraz jej rytm. Karaluch przygotował w związku z tym przepiękne ogłoszenia i umieścił w odpowiednich gablotach. Na takim etapie była potrzebna także sekretarka, by pomagała w tej pracy; przyjęto więc Pajęczycę, która dbała o archiwum i zajmowała się telefonem. W tym czasie Mrówka-pracuś, była szczęśliwa, pracowała i pracowała. Bąk, dyrektor firmy, był zachwycony działalnością Karalucha, wielkiego eksperta, poprosił go więc o wykresy działalności firmy, o bilans, o jej zyski i ewentualne straty. Było więc potrzebnym zatrudnienie Muchy pomocnicy eksperta i był potrzebny nowy komputer z drukarką, która wykonywałaby wszystko w kolorach. Szybko więc Mrówka pracuś, szczęśliwa pomimo wszystko, przestała śpiewać swoją melodyjkę i zaczęła się żalić tym, że jest wielka biurokracja, musi zawsze przygotowywać sporo dokumentów. Bąk, dyrektor firmy, pomyślał w tym czasie nad tym by wprowadzić w życie nowe miejsce pracy: kierownik działu gdzie pracowała szczęśliwa Mrówka - pracuś. To miejsce przyzano Świerszczowi, który natychmiast u siebie w biurze położył dywany i kazał sobie kupić specjalny fotel. Wiadomo, że taki kierownik potrzebuje nowy komputer i kiedy jest ich kilka potrzeba zainstalować sieć komunikacyjną wewnętrzną. Ponadto taki kierownik potrzebuje nowego asystenta, który pomógłby przygotować plan działania i budżet w dziale gdzie pracowała szczęśliwa Mrówka. Nasza pracownica nie śpiewała już i każdego dnia stawała się coraz bardziej zadziorna. - „Musimy przeanalizować efekty pracy w tych dniach" - stwierdził Świerszcz. Ale pewnego dnia dyrektor Bąk, widząc cyfry, zdał sobie sprawę, że dział gdzie pracowała szczęśliwa Mrówka, nie przynosił zbyt wielkich zysków. Z tego też powodu skontaktował się z Sową - panem, bardzo wartościowym konsulentem, by zrobił analizę sytuacji. Sowa pozostał przez trzy miesiące w biurze i w końcu zakończył to straszniem skomplikowanym wielotomowym, raportem, który kosztował wiele tysięcy euro; w zakończeniu było napisane; „Jest zbyt wiele ludzi w tym biurze". Na podstawie tego, Bąk posłuchał rady konsulenta i zwolnił wkurw*** Mrówkę, która wcześniej była taka szczęśliwa.

Wnioski: Niech ci nigdy nie przychodzi do głowy być taką Mrówką - pracusiem i do tego szczęśliwą. Lepiej być niepotrzebnym i nie znającym się na rzeczy. Nieznający się na rzeczy, nie potrzebują kontrolerów - wszyscy przecież wiedzą o tym. Ale jeżeli pomimo wszystko, jesteś produktywny, nigdy nie pokazuj, że jesteś szczęśliwy. Nigdy ci tego nie wybaczą. Wymyśl czasem jakiś wypadek, co powoduje współczucie. Jeżeli jednak będziesz chciał na siłę być tą Mrówką pracusiem i do tego szczęśliwą, lepiej załóż coś swojego; w ten sposób nie będą żerowali na twojej pracy bąki, karaluchy, pająki, muchy, pijawki, świerszcze, sowy.............