jaki jest Wasz stosunek do wiary?? - Forum

nie wierzę, nie chodzę do kościoła, nie chrzczę Dzieci. 

Aczkolwiek wiem baaaardzo dużo o wielu religiach, uwielbiam się o nich uczyć, czytać i dowiadywać nowych rzeczy. Lubię wiedzieć co sprawia, że ktoś wierzy, w co wierzy i tego typu sprawy. Wzięło się to stąd, że jako młoda dziewczynka chciałam znaleźć swojego "Boga". Jak widać im więcej się dowiadywałam tym bardziej się od tego wszystkiego oddalałam. Chcę też żeby moje Dzieci najpierw poznały różne religie a później stwierdzały czy wierzą w cokolwiek. Nawet jeśli ma to być Latający Potwór Spaghetti. Serio. Moi teściowie w ogóle tego nie rozumieją. Potępiają mnie i chcieli nawet z zaprzyjaźnionym księdzem urządzić Gai chrzest... Rozumiecie?! Dla mnie to niewyobrażalne. Poza tym wielu ludzi wierzących jest też mega przesądnych [przykład moich teściów] a przesądy to nic innego jak pogańskie gadanie, które jest sprzeczne z wiarą w boga... Hipokryzja w większości przypadków i tyle. 

Szanuję ludzi, którzy mają swoją wiarę i się jej trzymają. Oczekuję też, że oni będą szanować mnie choć ja nie wierzę w ich boga.

to nic nowego, u mnie mam takie sąsiadki, które co niedziela biegna do kościoła a tak potrafia ludzi obgadywać, przeklinac na nich i mówić jacy to oni nie sa źli. Nie widzą siebie, jakimi oni sa hipokrytami. Modlą sie pod figurą a mają diabła za skórą. Ja do kościoła idę dla siebie a nie dla kogoś

Ambiwalentny...

wierzę,chodzę do kościoła co prawda nie co niedzielę.

Wierzę w Boga, w to, że kocha nas bardziej niż my jego, że jest przy nas nawet jeśli czasami czujemy, że nas opuścił. Wierzę, że stawia nas w obliczu próby po to, żebyśmy stali sie lepszymi ludźmi, żebyśmy cieszyli się z tego że możemy dawać, a nie tylko brać. 

Jasne, że nie jednokrotnie buntuję się przed tym, co mnie spotyka, chcę od tego uciec, przeklinam i zastanawiam się dlaczego mnie to spotyka. W głębi serca wiem, że Bóg zawsze stoi po mojej stronie. Dużo rzeczy, zdarzeń jeszcze nie rozumiem, wiem, że dużo muszę się nauczyć, ale zawsze lepiej kroczyć przez życie z "osobą", która kocha nas naprawdę bezintetesownie i jako jedyna zawsze będize lojalna w tej miłości do nas.

Nie jestem bezkrytyczna w stosunku do tego, co dzieje się w kościele katolickim. Kościół katolicki stanowią ludzie, którzy - tak jak każdy z nas - bywają słabi, ulegają pewnym wyobrażeniom, czy po prostu, którzy popełniają wykroczenia czy przestępstwa. Tak dzieje się w każdym zgromadzeniu ludzkim, nie tylko religijnym. Takie postępowanie powinno być ujawnione i napiętnowane. Żaden człowiek nie ma prawa zasłaniać się religią, gdy popełnia mniejsze czy większe wykroczenia/przestępstwa.

Masz rację Moniko, że dzieje sie wiele zła, ktoremu nie zawsze się zapobiega, czy je zwalcza.

Niemniej jednak, w mojej parafii nie czuję, żeby ktoś mną rządził, naciskał, czy wymuszał pewne rzeczy.

Wiesz, sama wiara, że istnieje Ktoś lub Coś lepszego, mądrzejszego od nas nie jest zła. Złe jest naginanie wiary do własnych nieuczciwych potrzeb, zaspokajania żądz, itp. Wzniecanie "świętej wojny" w imię religii (jakiejkolwiek) to przecież absurd.

 obecnie dużo słyszy sie o wielu występkach wśród duchownych chodzi tu np. o pedofilie itp. Co do księzy mam mieszane odczucia, wiadomo, są tacy z powołania, ale tez nie łudźmy się, że wielu jest ich z przypadku. Z ambony nauczaja, krytykują ludzi, że nie chodza do kościoła, itp. Co się dziwić ludziom, jak dochodza do nich tak okropne informacje. osoby, któe powinny byc dla nas autorytetem to dopuszczają się do takich incydentów. Pamiętam jak ksiądz marudził, że nei ochrzci mi syna, bo nie jestem w związku małżeńskim, nie zgodził się na chrzest na mszy. Cieszę się, że teraz obecny papiez zmienia to wszystko. Nie wruzcajmy też wszystkich duchownych do jednego wora. 

od dzieciństwa chodze do kościoła, przecież przez zachowania duchownych nie moge ot tak przestać wierzyć

Myślę, że mój stosunek do Kościoła jest umiarkowany i dość powściągliwy. Chodzę do Kościoła raz w tygodniu, do spowiedzi 2 razy w roku na święta. Modlę się wieczorem.

Nie jestem jednak nadmiernie pobożna, nie uczestniczę w dodatkowych nabożeństwach. Wiele rzeczy nie podoba mi się w naszej wierze - nie ze wszystkim się zgadzam. Często nawet czytane listy biskupów są sprzeczne z moimi poglądami.

wierzę..jestem praktykujęca...ostatnio bardzi zdnliżylam się do Niego...mjmąż niby wierzący...i praktykuję raz d roku:( smunt to bo Natka powinna wynieśc z domu że wiara jest bardzo ważna:)

Mam podobnie. Nie podoba mi się wiele rzeczy w kościele, w tym, co robi ksiądz..Jednak wychodzę z załozenia, że chodzę do kościoła dla siebie, nie dla księdza, nie po to, żeby mnie ludzie widzieli.. Idę wtedy do kościoła, gdy czuje taką potrzebę. Do spowiedzi też uczęszczam na tej zasadzie- gdy czuję potrzebę. 

i to jest dobre podejści moim zdanim...

nasza wiara opiera sie na bibi i to c tam jest naoisame jest dla mie istotą wiary...a nie przykazania koscilne wymyslone przez ludzi

Z Bogiem mi nie po drodze, to zanczy staram się być dobrym człowiekiem, nie krzywdzić najbliższych ani innych ludzi, może kiedyś do niego się zbliżę, może kiedyś

Jeżeli chodzi o księży, to jest ich tak jakby misja i zawód... Ksiądz też człowiek- z takiego założenia wychodzę, ale  w wierze jestem zagubiona, może kiedyś znajdę którąś drogę... Ale jeszcze nie dzisiaj i nie lubię, gdy ktos mnie naciska....

Wierzę,w boga ale ,nie czuję potrzeby chodzić do kościoła,kościół to instytucja jak każda inna.Za dużo nasłuchałam się historii co do księży i stykam się z tym jak księża postępują.spowiadam się przed bogiem nie przed księdzem.

Moje podejście jest baardzo podobne.

Wierząca, praktykująca... długo byłam związana z Oazą i ruchami ekymenicznymi. Oczywiście, jak większość z Was jestem krytyczna wobec niektórych postępowań części kleru, a nawet niektórych hierarchów, ale staram się oddzielać wiarę od tego, co w zachowaniach tych ludzi mi się nie podoba.