Ojcowie - Forum - Familie.pl

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

24 odp. Strona 1 z 2 Odsłon wątku: 5574

Isabelle

Zarejestrowany: 03-07-2009 19:42 . Posty: 21159 IP:

2009-07-21 16:04:24

21 lipca 2009 16:04 | ID: 37236

Porusze dość trudny dla mnie temat. Mianowicie jakie macie kontakty ze swoimi ojcami? Szanujecie ich? Oni Was? Ja mam ciągle z ojcem pod górkę. Ostatnio nastepny bastion szacunku dla niego runął... Trudne mamy relacje ...a Wy?

<- 1 2 ->

1
usunięty użytkownik

2009-07-21 16:11:31

21 lipca 2009 16:11 | ID: 37244

Kocham swego tatę, od zawsze. Choć jako "koziorożec" jest bardziej zamknięty w sobie, wiele potrafi i jest tzw. "złotą rączką" nigdy nie odmówił pomocy. Świetnie się rozumiemy i jako jedyny był za mną kiedy decydowałem się na rozwód. Mogę napisać , że jestem dumny będąc jego synem :)
2
usunięty użytkownik

2009-07-21 16:17:00

21 lipca 2009 16:17 | ID: 37246

Ciesz się, że go masz, to jest najważniejsze. A te małe problemy trzeba czasami przemilczeć i zrozumieć. Chyba, że są to fundamentalne dla życia problemy, to wtedy zostaje płacz i zgrzytanie zębami.
3
Isabelle

Zarejestrowany: 03-07-2009 19:42 . Posty: 21159

2009-07-21 16:28:13

21 lipca 2009 16:28 | ID: 37249

No to mi zostaje to drugie... niestety
MarcoPolo napisał 2009-07-21 16:17:00
Ciesz się, że go masz, to jest najważniejsze. A te małe problemy trzeba czasami przemilczeć i zrozumieć. Chyba, że są to fundamentalne dla życia problemy, to wtedy zostaje płacz i zgrzytanie zębami.
4
oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

2009-07-21 18:04:49

21 lipca 2009 18:04 | ID: 37263

Iza ja również jestem tego zdania jak MarcoPolo... szybko mój tata odszedł bo w wieku 57 lat i zawsze wszystkim powtarzałam, cieszcie się że macie jeszcze rodziców... mama żyła nieco dłużej (65 lat) ale też mogła by być jeszcze z nami... a życie takie kruche i krótkie jest, że warto mieć kontakt ze swoimi rodzicami...
5
Isabelle

Zarejestrowany: 03-07-2009 19:42 . Posty: 21159

2009-07-21 18:29:04

21 lipca 2009 18:29 | ID: 37264

Tak to za trudny temat na forum:) Taka chyba moja chwila słabości:) Jakby nie patrzeć cieszę sie ze go mam:) Tylko życie jak zawsze niesie rózne sytacje, różne...naprawdę straszne rzeczy:) Ale to temat razczej dla psychoanalityka:D;)
6
usunięty użytkownik

2009-07-21 18:45:11

21 lipca 2009 18:45 | ID: 37266

dla mnie tata zawsze był wyrocznią i oparciem. jak poznałam mojego obecnego męża i spaliłam wszystkie mosty w poprzednim związku to tylko On był po mojej stronie... Ale teraz coraz rzadziej sie widujemy. Wiadomo mieszkamy troszkę od siebie, my pracujemy, On również. I każde z nas ma też własne życie. Niekoniecznie związane z rodziną bo moi rodzice nie są razem - rozstali się zaraz po naszym ślubie. Fakt jest taki że ostatnio częściej się widuję z moją mamą lub teściami. Ale to nie jest tak, żebym miała z kimś z nich lepszy kontakt. Odkąd przyszedł na świat to prawda jest taka że jak ich za często widujemy to poprostu działają nam na nerwy. A tak jak jest to jest dobrze :)
i wiem, że mogę, wiem że mogę, choć mam pod skórą coś jakby strach...
7
usunięty użytkownik

2009-07-21 18:46:03

21 lipca 2009 18:46 | ID: 37267

oczywiście Młody przyszedł na świat :)
i wiem, że mogę, wiem że mogę, choć mam pod skórą coś jakby strach...
8
usunięty użytkownik

2009-07-21 19:11:02

21 lipca 2009 19:11 | ID: 37274

ludzie są bardzo emocjonalni o różnych często silnych osobowościach. Jesli mieszka się w jednym domu siłą rzeczy mamy do czynienia z innymi relacjami i reakcjami. Wydaje mi się,że moze łatwiej jest osobom, które grzecznościowo odwiedzają rodziców raz na jakiś czas. Dla mnie osobiście jest to bardzo bolesny temat, bo we wrześniu minie rok odkąd mojego TATY nie ma z nami. I tesknię za każdym słowem z nim zamieniomym, czekam na radę i brakuje mi nawet tych sprzeczek , które nam się zdarzały. Był i Jest dla mnie bardzo, bardzo ważny choć tak już jest nie wszystko co dobre zdążymy sobie powiedzieć , przekazać a czasem coś powiemy za dużo....To samo życie po prostu, niosące przeróżne sytuacje. Może My, co straciliśmy własnych Ojców inaczej na nich patrzymy , inaczej mówimy . I znowu płaczę...
9
usunięty użytkownik

2009-07-21 19:19:38

21 lipca 2009 19:19 | ID: 37277

chcę dodać jeszcze jedno, że podobnie, jak napisała powyżej Kasia wiedziałam, że cokolwiek by się działo, zawsze BYŁ po mojej stronie.
10
mama Patryka

Zarejestrowany: 05-05-2009 08:27 . Posty: 1184

2009-07-21 20:03:19

21 lipca 2009 20:03 | ID: 37280

od dzieciństwa moje relacje z ojcem były naprawdę super, ale od kiedy wśród nas nie ma mojej mamy (umarła 6 lat temu), relacje nasze są takie sobie
11
anusia

Zarejestrowany: 10-07-2009 16:27 . Posty: 1629

2009-07-21 20:59:25

21 lipca 2009 20:59 | ID: 37307

zazdroszczę wam ojców .mój nie powinien miec nigdy rodziny. iza -rozumiem
12
usunięty użytkownik

2009-07-21 21:16:09

21 lipca 2009 21:16 | ID: 37315

anusia napisał 2009-07-21 20:59:25
zazdroszczę wam ojców .mój nie powinien miec nigdy rodziny. iza -rozumiem
u mnie niestety to samo :(
alkocholizm to choroba ale można z nią walczyć dla dobra rodziny niestety on nie chciał :/ a teraz nawet nie wie że ma wnuka
13
usunięty użytkownik

2009-07-21 22:03:03

21 lipca 2009 22:03 | ID: 37333

Ja też mam to szczęście, że mój ojciec był i jest normalny, dobry, taki zwyczajny i kochany. Często przywołuję w głowie mój burzliwy okres dorastania i pewną sytuację, gdy mama wróciła z wywiadówki (czasy LO) i zrobiła mi awanturę, bo dowiedziała się o wagarach. Nie było rozmowy, był tylko jej monolog wtłaczający mnie w ziemię. Siedziałam później wieczorem w swoim pokoju, kiedy przyszedł tata. Nie krzyczał, nie wymyślał kar. Przyszedł pogadać, zapytać dlaczego, przekonać mnie, że nie warto. Zawsze taki był. Miał czas, nie zbywał pod byle pretekstem. Spokojny, życzliwy. Złego słowa nie dam na niego powiedzieć.
Najlepsze co ojcowie mogą podarować swoim dzieciom to kochać ich matkę. J.L.Wiśniewski
14
kalineczka

Zarejestrowany: 09-06-2009 20:52 . Posty: 760

2009-07-21 22:29:15

21 lipca 2009 22:29 | ID: 37345

TATUSIU tesknie za Toba
15
usunięty użytkownik

2009-07-22 07:21:46

22 lipca 2009 07:21 | ID: 37358

Mój tata odszedł gdy miałem 9 lat( teraz mam tyle co on wtedy) , nie wiele pamietam. Miał swoje słabości, chyba nie był najlepszym mężem. Ale i tak mi go brakuje i tak chciałbym móc z nim porozmawiać. Tak mi go czasami brakuje.
16
usunięty użytkownik

2009-07-22 08:15:36

22 lipca 2009 08:15 | ID: 37369

Tęskonota pozostanie w nas na zawsze .Ja jednak wiem,że "Ci ci odeszli wciąż z Nami są lecz zyją sobie obok nas....
17
usunięty użytkownik

2009-07-22 08:24:33

22 lipca 2009 08:24 | ID: 37372

czasami idealizujemy swoich bliskich. wiem, że ja tak zrobiłam choć mój Ojciec nie był i nie jest idealny. ale patrząc z perspektywy czasu nie mogę powiedzieć, że Go nie szanuję. stanął za mną murem kiedy usłyszałam że jestem zakałą i przyniosłam hańbę rodzinie. kiedy moja matka powiedziała że nie chce widzieć mojego obecnego męża u siebie w domu. i jeszcze taka restrospekcja z dzieciństwa - wiedział zawsze wszystko o co Go spytałam. maturę zdał na samych piątkach. był dla mnie wzorem jeżeli chodzi o naukę i technikę. i dlatego poniekąd poszłam jego śladem. a że Go wyidealizowałam? chyba dobrze - bo jestem zbyt podobna do Niego by tak łatwo dostrzec Jego wszystkie wady... czasami nie warto. a teraz mamy własne życia. spotykamy się czasami. próbuję się wyrwać, odciąć pempowinę. powiedziałam - mam własne problemy i nimi powinnam się przejmować. a On niech się martwi własnymi. ale nadal w nocy ogarnia mnie lęk i boję się o Niego. co by było gdyby bo jest trochę nieodpowiedzialny i czasami głupio postępuje
i wiem, że mogę, wiem że mogę, choć mam pod skórą coś jakby strach...
18
brambor

Zarejestrowany: 21-10-2008 11:50 . Posty: 28

2009-07-22 10:11:47

22 lipca 2009 10:11 | ID: 37384

U mnie z relacjami z ojcem też nie jest najlepiej. Zawsze był despotyczny i nie znosił sprzeciwu. Nie było nigdy - takie mam odczucia z perspektywy czasu - między nami miłości. On poprostu mnie wychowywał, ale nie dawał uczuć. Ostatnio uczestniczyłem w sesjach terapeutycznych, z racji moich problemów małżeńskich i temat rodziców był ważnym elementem omawianym podczas tych sesji. Po kilkunastu godzinach doszliśmy do wniosku, że moje obecne probelmy są pochodną braku relacji rodzinnych w dzieciństwie. Ojciec niestety nadal jest despotyczny i mimo moich 38 lat potrafi się wtrącać w nie swoje sprawy. Czasem żałuję, że mieszka tak blisko
19
usunięty użytkownik

2009-07-22 14:02:27

22 lipca 2009 14:02 | ID: 37467

Mój ojciec niestety nie zasługuje na to, by nawet o nim wspomnieć... żałuję, że taka jest rzeczywistość.
20
usunięty użytkownik

2009-07-22 14:03:22

22 lipca 2009 14:03 | ID: 37468

moj tata jest chory ma ajhajnera przed chorobą nie było za dobrze teraz to ja pomagam załatwiam lekarzy odbieram wyniki gole, wspomnne że posiadam 3 siostry które miały o wiele lepszy kotakt

<- 1 2 ->

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

Ojcowie - Forum

Wątek: Ojcowie