Lubicie spać ze swoimi dziećmi? - Forum

Uwielbiam zapach dziecka i przytulac sie do corki. Wiem jednak,ze jesli pozwole jej spac ze mna/z nami to z mezem juz nie zaznamy spokojnego snu tylko we dwoje w lozku.

Moja mała czesto ze mna spi jak maz wyjezdza.

Pewnie ze lubie z nia spac;)

I nie ma problemu, ze jak tata wraca, to mała spi w łozeczku ;)

Będę inna i się przyznam, że nie lubię. Bo Młody się kokosi a mnie wszelki ruch w łóżku przeszkadza.

Uwielbiam. Jak Mąż wyjeżdża, to śpimy razem, uwielbiam na niego patrzeć. Potrafiłabym nie spać pół nocy i przyhglądać się jak śpi

Hmmm... dziewczyny maja mniejsze dzieciaczki, więc jeszcze lubią, Kasia:))) Ja znam Twój ból! Przeważnie jedno z nas ucieka do łóżka Julki, jak ona przychodzi do naszego, bo na dłuższą metę trudno się wyspać we troje na naszym niedużym tapczaniku.

chłopaki śpią w swoim pokoju w jednym łóżku,ale Marcel przychodzi do nas do sypialni praktycznie co noc :( Mikiemu też się zdarza. wtedy nie jest miło a mega ciasno...kiedy dzieci były malutkie lubiłam czuć ich maleńskie ciałka i zapach. a teraz wiercą się,kopią i takie noce nie są fajne

Uwielbiam spać z małą,jest taka cieplutka,pachnąca.Uwielbiam na nią patrzeć jak tak słodko sobie śpi

To fakt - jak miał kilka miesięcy to jakoś mi jego obecność w łóżku nie przeszkadzała.

Mnie tak samo! Teraz mam dylemat - jak się pomieścimy w czwórkę? Julka część nocy przesypia u siebie,a le często przydreptuje do nas w nocy. Maleństwa nie mam zamiaru przyzwyczajać do spania z nami, ale z karmieniem w nocy trzeba będzie sobie jakoś poradzić...

ze stsrszym synkiem nie lubie on sie wierci kreci czasem do tego stopnia ze spi na mnie;/ ale z młodszym za to uwielbiam tak cudnie pachnie nie wierci sie i nie wchodzi na mnie najwazniejsze wiem ze nie znajde jego nózek na mojej głowie;p

Ja to chyba już zupełnie przeginam, bo zawsze śpię z moimi chłopakami (na szczęście mam wspaniałego męża :)). Specjalnie jak tylko Tymuś skończył 6 miesięcy kupiliśmy większe łóżko tak aby nasza trójeczka się zmieściła (ja i dwóch synków), mąż został w naszej sypialni. Już niedługo niestety będzie trzeba coś na to poradzić.

Takiego rozwiazania sobie nie wyobrażam! Choć często o nim słyszę.. Na dłuższą metę to by było dla nas - mam na myśli mnie i mojego meżą - nie do zaakceptowania.

Michaś przychodzi zimą do naszego łóżka co noc...Cent wędruje wtedy do niego spać...Lubię spać z Miśkiem aczkolwiek jest już duży i pcha głowę na moją poduszkę Teraz w ciąży szybko cierpnę i nie mam się jak przekręcić....;)

Ja także niezbyt lubię.Córka śpi spokojnie,ale po nocy przespanej na jednym łóżku z Jakubem zastanawiam się czy moje nerki są jeszcze na właściwym miejscu:)

Z dziećmi to już może nie koniecznie!!!! Ale z wnuczkami ...uwielbiam!!!! Trzymać ich łapki w rękach. Słuchać ich oddechów, Tulić w dłoniach stópki, okrywać je kołderką. I patrzeć na śpiące buziaczki. Takie są słodkie i inne.

JA tez sie nad tym zastanawiam:D...bo lozko ktore wydawlao mi sie ogromne okazuje sie male na nasza 3 a co dopiero 4:D.

Gdybym mogła to bym spała z Kubuniem. Warunek duże łózko. Jak był mały często spał z nami. Odkąd ma "dorosłe" łózko" nawet jak przychodzi do nas ja ide do niego na łózko. On sam też jest wygodnicki.

To mamy podobny problem - ja w dodatku nie mam łóżka sypialnianego, tylko zwykły tapczan...

Ostatnim czasem zabieram syna do siebie jak mąż jest w pracy. Lubie się do niego przytulić, całować po rączkach.

Jejku, spanie z dzieckiem jest mega fajne, uwielbiałam! Ale to fakt, z biegiem lat przyjemność jest coraz mniejsza, może instynkt w ten sposób mówi, że już wystarczy? U nas to się fajnie zgrało, bo gdy mi zaczęło brzydnąć, to mniej więcej w tym samym czasie Lu stała się łóżkowo samowystarczalna, tak że nie było dramatów z żadnej strony :)