Gadki szmatki III :))). - Forum

wiecie co miałam chwilę zwątpienia i chciałam  odejść z forum,ale niestety może niektórym będzie to nie po nosie ale zostaje za bardzo jestem uzależniona od familki,można pogodać z fajnymi ludźmi:)

Czekam na kuriera , mam nadzieje, że przyjedzie jak się zapowiadał, bo jestem dzisiaj mocno wkurzona....

HEJ w gadkach !!! Ziemuś na wczorajszym festynie z okazji Dnia Dziecka w pracy u syna bawił się znakomicie... Nawet prowadził już dziewczynkę za rękę...Nie zdążyło  to to chodzić a już "panienki" podrywa...

Ooo - a co Ciebie BASIU już tak dzisiaj wkurzyło...

No zebrało się trochę Grażynko Pewnie tak dla oczyszczenia organizmu Zaraz idę na zakupy humor poprawić Kurier był przed czasem , sukienka pasuje Już jest lepiej

No to suuuper a nie ma to dla kobiety, jak nowy zakup...

Wesele syna się zbliża i szukam coś fajnego dla siebie Przyszła sukienka , czerwona Ladnie leży na mnie , jeszcze dodatki i OK

Witam i ja w gadkach. czas odlewać makaron...

Hej ŻANETKO !!! Jak tam remoncik idzie ???

Jakoś tak mi smutno strasznie :( Kilka dni temu dowiedziałam się o tym, że mój 34letni kuzyn leży w szpitalu w śpiączce, jest w ciężkim stanie i nikłe szanse, że z tego wyjdzie. A wszystko na skutek powikłań nieleczonego zapalenia płuc :(( Jego Mama, a moja ciocia, też chorowała, a chorobę syna tak mocno przeżyła, że jej stan się tak mocno pogorszył, że wczoraj zmarła

Wczoraj spotkałam w sklepie wujka, Męża zmarłej cioci. Podchodzę do niego, oczy ma aż czerwone od płaczu ale spokojnie robi zakupy. Tak mi się go szkoda zrobiło, że normalnie słowa z siebie wydusić nie mogłam, przytuliłam go tylko i mówię "cześć wujku". A on się ze mną wita... i następnie pyta kim jestem, bo nie poznaje. Myślę sobie ostrooo, chyba na jakichś lekach jest, czy co :/ No to mówię, że to ja, Ania... A on tak się ucieszył, buzia mu się rozpromieniła i mówi, że mnie nie rozpoznał, bo tak wyładniałam. I taki się nagle wesoły zrobił, że aż mnie zatkało. Myślę, kurka, może to nie prawda, może ciocia wcale nie zmarła. Kto, komu żona zmarła robi jak gdyby nigdy nic, zakupy... kupuje śmietanę, ziemniaki, chleb... I stwierdziłam, że składanie kondolencji być może byłoby nie na miejscu :/ Wujek odszedł, a po chwili znalazł mnie pośród regałów i mi oznajmia: "Aniu, wiesz, że mi żonka dzisiaj zmarła?" Z takim cholernym stoickim spokojem to powiedział, że aż mi łzy napłynęły do oczu. Mówię mu, że wiem wszystko. Zaczął mi też opowiadać o Adamie, co w śpiączce leży. I nagle sam się prawie rozpłakał. Nie mogę sobie wybić z głowy tego widoku ;(

Jakoś tak mi smutno strasznie :( Kilka dni temu dowiedziałam się o tym, że mój 34letni kuzyn leży w szpitalu w śpiączce, jest w ciężkim stanie i nikłe szanse, że z tego wyjdzie. A wszystko na skutek powikłań nieleczonego zapalenia płuc :(( Jego Mama, a moja ciocia, też chorowała, a chorobę syna tak mocno przeżyła, że jej stan się tak mocno pogorszył, że wczoraj zmarła

Wczoraj spotkałam w sklepie wujka, Męża zmarłej cioci. Podchodzę do niego, oczy ma aż czerwone od płaczu ale spokojnie robi zakupy. Tak mi się go szkoda zrobiło, że normalnie słowa z siebie wydusić nie mogłam, przytuliłam go tylko i mówię "cześć wujku". A on się ze mną wita... i następnie pyta kim jestem, bo nie poznaje. Myślę sobie ostrooo, chyba na jakichś lekach jest, czy co :/ No to mówię, że to ja, Ania... A on tak się ucieszył, buzia mu się rozpromieniła i mówi, że mnie nie rozpoznał, bo tak wyładniałam. I taki się nagle wesoły zrobił, że aż mnie zatkało. Myślę, kurka, może to nie prawda, może ciocia wcale nie zmarła. Kto, komu żona zmarła robi jak gdyby nigdy nic, zakupy... kupuje śmietanę, ziemniaki, chleb... I stwierdziłam, że składanie kondolencji być może byłoby nie na miejscu :/ Wujek odszedł, a po chwili znalazł mnie pośród regałów i mi oznajmia: "Aniu, wiesz, że mi żonka dzisiaj zmarła?" Z takim cholernym stoickim spokojem to powiedział, że aż mi łzy napłynęły do oczu. Mówię mu, że wiem wszystko. Zaczął mi też opowiadać o Adamie, co w śpiączce leży. I nagle sam się prawie rozpłakał. Nie mogę sobie wybić z głowy tego widoku ;(

Jakoś tak mi smutno strasznie :( Kilka dni temu dowiedziałam się o tym, że mój 34letni kuzyn leży w szpitalu w śpiączce, jest w ciężkim stanie i nikłe szanse, że z tego wyjdzie. A wszystko na skutek powikłań nieleczonego zapalenia płuc :(( Jego Mama, a moja ciocia, też chorowała, a chorobę syna tak mocno przeżyła, że jej stan się tak mocno pogorszył, że wczoraj zmarła

Wczoraj spotkałam w sklepie wujka, Męża zmarłej cioci. Podchodzę do niego, oczy ma aż czerwone od płaczu ale spokojnie robi zakupy. Tak mi się go szkoda zrobiło, że normalnie słowa z siebie wydusić nie mogłam, przytuliłam go tylko i mówię "cześć wujku". A on się ze mną wita... i następnie pyta kim jestem, bo nie poznaje. Myślę sobie ostrooo, chyba na jakichś lekach jest, czy co :/ No to mówię, że to ja, Ania... A on tak się ucieszył, buzia mu się rozpromieniła i mówi, że mnie nie rozpoznał, bo tak wyładniałam. I taki się nagle wesoły zrobił, że aż mnie zatkało. Myślę, kurka, może to nie prawda, może ciocia wcale nie zmarła. Kto, komu żona zmarła robi jak gdyby nigdy nic, zakupy... kupuje śmietanę, ziemniaki, chleb... I stwierdziłam, że składanie kondolencji być może byłoby nie na miejscu :/ Wujek odszedł, a po chwili znalazł mnie pośród regałów i mi oznajmia: "Aniu, wiesz, że mi żonka dzisiaj zmarła?" Z takim cholernym stoickim spokojem to powiedział, że aż mi łzy napłynęły do oczu. Mówię mu, że wiem wszystko. Zaczął mi też opowiadać o Adamie, co w śpiączce leży. I nagle sam się prawie rozpłakał. Nie mogę sobie wybić z głowy tego widoku ;(