Reakcja na opinię klienta - Forum

Tak, Asiu, zdarzały mi się takie sytuacje.

Choć oczywiście reakcja sprzedawcy zależy też od tonu rozmowy z klientem. Zdarza się, ze wpadnie taki ze złością, nakrzyczy i jeszcze chce spokojnej odpowiedzi.

A prawda jest taka, że bez paragonu, dowodu zakupu, nie miała prawa wydać tego mleka ;)

Wszystko też zależy od postawy klienta, nie jednokrotnie miałam sytuację, gdzie klient przychodził z wielkimi nerwami i od progu krzyczał. Jeżeli masz do kogoś sprawę, interes - bądź uprzejmy, inaczej nic nie załatwisz, a możesz jeszcze bardziej naszkodzić. Ja wychodze z takiego założenia i póki co nigdy mnie ono jeszcze nie zawiodło.

Coraz częściej, szczególnie w sklepach jest nastawienie pozytywne bo walczą o klienta. W urzędach też się to zmieniło, bo ludzie się boją o pracę. Zauważyłam taką regułę, że wszystko zależy od osoby która zarządza daną placówką. Jeżeli własciciel, kierownik czy szef jest sfrustrowany i nastawiony na wyniki i zysk, to taka panuje atmosfera.

Jasne, że się spotkałam i z miłymi urzednikami oraz obsługa sklepów. Tak samo jak spotkałam się z reakcjami niemiłymi. Bo reakcja nie zależy od tego jaki zawód się wykonuje ale jakim się jest człowiekiem. No i od tego jaki się ma akurat dzień. Wiem, wiem, że nie powinno się swoich humorów i problemów przenosić na grunt zawodowy i odreagowywać na klientach. Ale każdemu się to zdarza.

Reakcje są bardzo różne, Ja sporo chodzę po urzędach (sklepach) i widzę dużo pozytywnych zmian. Ale zdarzają się jeszcze urzędniczki/ekspedientki, którym przydałby się kurs dotyczący standardów obsługi klienta.

W zupełności sie z Tobą zgadzam. Duzo zalezy od człowieka, który przyszedł daną sprawę załatwić. Jedno mnie tylko zastanawiało zawsze...jak kasjerka pomyli sie na niekorzyść klienta to najczęściej jest posądzana, że NA PEWNO chciała oszukać natomiast kiedy pomyli się klient na niekorzyść sklepu to po prostu się pomylił.

Naturalną reakcją na atak jest obrona. Ta nasza buńczuczność w narodzie jest głęboko zakorzeniona, a to wynika z histoii. Myślę że tak własciwie dopiero się uczymy poprawnego sposobu komunikacji. Ja całe swoje życie zawodowe pracuję z ludźmi. I z kazdej pracy wyniosłam nowe doświadczenia. Czasami trzeba wysłuchać jak psycholog, czasami zartobliwie potraktować cała sytuację, czasami jasno i stanowczo okreslić swoje zdanie. Dla mnie każdy bez względu na stanowisko czy pozycję społeczną jest przede wszystkim człowiekiem. Zawsze podziwiałam życzliwośc i chęć pomocy gdy byłam we Francji. Ledwo się człowiek rozłożył z mapą a już znalazł się ktoś z pytaniem w czym można pomóc, albo w sklepie gdy nie do końca rozumiałam o co chodzi..., to naprawdę było miłe.    

Miałam też taką sytuację, że w sklepie zapytałam o ceny mrożonek. Uzyskałam odpowiedź i poprosiłm o jedną. Coś mi się nie zgadzało, zapytałam sprzedawczynię. I ciekawostka: póki w sklepie była inna osoba, to ta pani przekonywała mnie, że na paragonie widnieje dobra cena, gdy osoba wyszła, ekspedientka wyjęła spis cen i okazało się, że policzyła mi o kilkadziesiąt groszy za dużo. Oddała pieniądze z miną złą,  nie przeprosiła za pomyłkę, uznałam więc, że zamierzała mnie oszukać.

Oj tak, kiedyś mój mąż kupił przeterminowanego... RedBulla i to o ROK! Poszedł do sklepu i upomniał i dostał dwa gratis ( z dobrą datą )

Też się spotkałam z podobną sytuacją. Kiedyś kupowałam kiełbasę na grilla a policzona mi została jako kabanos wędzony. Zawsze zbieram paragony, bo prowadzę program "budżet domowy" i staram się uzupełniać rzetelnie swoje zakupy. Zorientowałam się dopiero nastepnego dnia wieczorem. Tak więc po 2 dniach od zakupu poszłam do tego sklepu i powiedziałam (oczwiście bardzo grzecznie) o tym, co mnie spotkało i mimo iż była wtedy w sklepie zupełnie inna sprzedająca, wydała mi prawie 6 zł różnicy :) Miłe zaskoczenie, bo tak naprawdę nie spodziewałam się, że tak to zostanie rozpatrzone :)