Books and Babies - Blog

Katarzyny dzień jaki, cały grudzień będzie taki. Święta Katarzyna adwent rozpoczyna - mówią popularne przysłowia. Ale czy pamięć o świętej męczennicy Katarzynie Aleksandryjskiej (25 listopada) przetrwała jedynie w przysłowiach? Szukając śladów mojej patronki w literaturze, natknęłam się na ciekawy poemat z XIX wieku, o którym nigdy wcześniej nie słyszałam. Napisał go poeta, filozof, krytyk Antoni Lange, porównywany talentem do Guy de Maupasanta; prywatnie wuj genialnego poety Bolesława Leśmiana.

Św. Katarzyna Aleksandryjska jest patronką zakonu katarzynek; Nowego Targu, Dzierzgonia i Cypru; literatów, bibliotekarzy, nauki i uniwersytetów (teraz wiem, dlaczego zawsze lubiłam się uczyć;-), adwokatów i notariuszy, drukarzy, filozofów chrześcijańskich, grzeszników, kolejarzy, kołodziejów, mężatek, młodych dziewcząt, młynarzy, fryzjerów, modystek, mówców, piekarzy, powroźników, prządek, studentów, szwaczek, uczonych, woźniców, zecerów. W przeróżnych publikacjach znajdziemy szereg informacji o jej żywocie i kulcie. Św. Katarzyna Aleksandryjska często pojawia się w malarstwie, w tym na obrazach Caravaggia, Rafaella czy Hansa Memlinga. Jak jest w literaturze? Czy postać świętej inspirowała poetów i pisarzy? Najczęściej natkniemy się na legendy, w tym na najstarszą chyba, spisaną przez średniowiecznego hagiografa Jakuba de Voragine’a.

„Widzenie św. Katarzyny”, który przypadkowo odnalazłam, to postmodernistyczny poemat Antoniego Langego opublikowany w pierwszym tomie Poezyj (1895), podejmujący kwestie eschatologiczne i etyczne,  dywagujący nad problemami śmierci Boga i nicości.

Oto fragmenty (kilka początkowych i ostatnich strof) poematu o św. Katarzynie Aleksandryjskiej:

Antoni Lange - Widzenie św. Katarzyny

Rzecz wam o świętej powiem Katarzynie,
 Jaki przedziwny miała sen w ciemnicy
 W wigilią ranka, gdy jej krew popłynie.

Po więcej zapraszam na www.booksandbabies.pl

A w następnym wpisie podzielę się z Wami moją opinią o produktach Bio Czystość:-)

Cześć! Na swoim blogu www.booksandbabies.pl i na www.familie.pl piszę nie tylko dzieciach, ale staram się także promować czytelnictwo i literaturę. Dużo miejsca poświęcam kobietom - mamom i nie-mamom, które mnie czymś inspirują. Dzisiaj chciałam Wam przedstawić historię sprzed 200 lat!

Karolina Wojnarowska. Pełna zagadek historia XIX-wiecznej pisarki, prekursorki pisarstwa kobiecego

Wiem o niej tak niewiele. 200 lat temu ręka księdza proboszcza niewyraźnie odnotowała na pożółkłej już karcie księgi parafialnej w Połomi fakt narodzin Karoliny Rylskiej: 14 listopada 1814 roku. Garść informacji przynosi Internet, nieco więcej artykuł o jej życiu i twórczości, jaki w 2013 roku ukazał się w „Roczniku Niebyleckim”. Dla mnie to i tak mało. Dużo więcej muszę sobie wyobrazić. Jak wyglądała Karolina z Rylskich Wojnarowska? Co lubiła czytać? Gdzie się kształciła? Czy swoje utwory spisywała w tajemnicy przed rodziną, ukradkiem zanurzając pióro w kałamarzu…? Dlaczego zmarła w tak młodym wieku?

 Podobnych pytań jest wiele, ale najbardziej nurtuje mnie następujące: Dlaczego informacje o jednej z pierwszych kobiet w Polsce, które zaczęły publikować swoje utwory, są tak szczątkowe? O Karolinie z Rylskich Wojnarowskiej, urodzonej w Połomi k. Rzeszowa 14 listopada 1814 roku (jako data urodzin podawany jest także 4 listopada, ale wydaje mi się, że zapis z księgi parafialnej jest najbardziej wiarygodny) mówi się przecież, że była jedną z prekursorek polskiego pisarstwa kobiecego propagującego poglądy pedagogiczne na przełomie romantyzmu i pozytywizmu.
 
Dworskie dzieciństwo
 Pisząc te słowa patrzę na leżący w mojej biblioteczce zabytkowy egzemplarz V tomu „Pierścionków babuni”, największego dzieła Wojnarowskiej. Piękne, staranne wydanie ze złoceniami z 1868 roku, nakładem księgarza Pawła Rhode w Lipsku (pierwsze wydanie miało miejsce w 1845 roku). Książka ma 146 lat i wcale nie wygląda na sfatygowaną. Poprzedni właściciele musieli o nią dbać; znalazłam ją na Allegro, kupiłam i dbam jak o najprawdziwszy skarb.

 Kiedy odwracam głowę, mam w zasięgu wzroku okolicę, gdzie 200 lat temu Karolina - wtedy jeszcze Rylska - musiała się urodzić. Od porośniętego lasami wzgórza dzieli mnie około 2, może 3 kilometry. Antonina z Myszkowskich Rylska, żona Antoniego Rylskiego, ówczesnego właściciela Połomi, powiła swą jedyną córkę - Rylscy mieli jeszcze syna Leona - w cztery lata po ślubie, zapewne w dworze znajdującym się w przysiółku Gadajówka. Po dworze dziś nie ma śladu. Karolinie w przyjściu na świat w chłodny już listopadowy dzień prawdopodobnie pomagała miejscowa akuszerka lub któraś z kobiet sąsiadujących z dworem Rylskich.....

Po więcej zapraszam na www.booksandbabies.pl

Cześć,

Kiedy przedwczoraj wróciłam do domu po pracy, czekała na mnie miła niespodzianka. Dzięki uprzejmości portalu Familie.pl otrzymałam do testowania produkty ufundowane przez BioCzystośćl www.bioczystosc.pl

Oto, co znalazłam w paczce:

Przyznaję się, że do testowań podchodzę nieco nieufnie i rzadko to robię, ale tym razem ucieszyłam się bardzo, kiedy otworzyłam paczuszkę. Znalazłam w niej chusteczki nawilżane, pieluchy oraz płyn do prania - wszystko ekologiczne, wolne od toksycznyuch chemikaliów! Nie są to "zwykłe" produkty dla dzieci, które można kupić w sklepie za rogiem, tylko wysokiej jakości, jak twierdzi producent, ale najważniejsze dla mnie jako mamy jest fakt, że są one ekologiczne i można je stosować także w przypadku dzieci alergicznych. Mój starszy syn był alergikiem i naprawdę dużo pieluch i chusteczek musiałam przetestować, zanim znalazłam te, które go nie uczulają.

Prezent od Familie.pl i BioCzystość.pl będę testować przede wszystkim na mojej 1,5-rocznej córeczce. Zobaczymy, jak jej skóra zareaguje. Niebawem podzielę się z Wami moją opinią. A może i Wy miałyście do czynienia z tymi produktami?

Pozdrawiam!