gru
2024
2014-05
2014-06
2014-07
2014-08
2014-09
2014-10
2014-11
2014-12
2015-01
2015-02
2015-03
2015-04
2015-05
2015-06
2015-07
2015-08
2015-09
2015-10
2015-12
2016-01
2016-02
2016-03
2016-04
2016-05
2016-06
2016-07
2017-03
2017-05
2017-06
2017-07
2017-08
2017-09
2018-03
2018-08
2018-12
2019-07
2019-09
2020-11
2020-12
2021-01
2021-02
2023-10
2023-11
2023-12
2024-01
| ||||||
Mo | Tu | We | Th | Fr | Sa | Su |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
Moje podróżowanie..Kategorie: Żyj chwilą Liczba wpisów: 77, liczba wizyt: 177296 |
Nadesłane przez: Stokrotka dnia 20-11-2020 11:21
Serce pęka jak odchodzi ktoś bliski.. pustka straszna.. i nie ma już nic.. Smutno tak, ogromnie i nic na to nie można poradzić. Chyba tylko jedynie czas jest lekarstwem na to wszystko.. to tak boli.. bardzo boli..
Nadesłane przez: Stokrotka dnia 11-09-2019 18:11
Ludzie myślą że dostali życie na własność. Tak na zawsze i już.. a tu nie ma..
Rodzisz się dorastasz, starzejesz się, zdobywasz, łapiesz Pana Boga za nogi. Wydaje ci się że masz cały świat u twoich stóp. Człowiek się stara całe życie aby się czegoś dorobić.. może pocieszyć się gdy przyjdzie na to czas, czas na odpoczynek a czasem nawet nie zdąży.. taki utyrany życiem.. a tu przychodzi sobie taka śmierć i nic jej po tym że my jeszcze nie gotowi i błagasz choć jeszcze małą chwilę... Kiwa tym swoim chudym kościstym paluchem, ubrana w jakieś szmaty macha kosą i nagania do pośpiechu i tyleś człowieku zdążył nacieszyć się życiem.. i po co to tak gnać całe życie? Szybciej i więcej cały czas! Nie masz czasu na chwilę oddechu.. na pomyślenie na pocieszenie się chwilą i tym co masz.. a może są ważniejsze rzeczy w życiu..?
I tak wszystko przeminie.. tak i my przeminiemy.. czy jakiś ślad po nas jeszcze pozostanie..
Nadesłane przez: Stokrotka dnia 26-07-2019 19:45
Jesteśmy młodzi pełni ideałów. Marzymy najpierw o tej jednej jedynej osobie na całe życie. O założeniu rodziny, może o dzieciach, budowaniu domu.. Że nasza rodzina będzie inna, bardziej szczęśliwsza, lepsza..że nigdy nie będziemy obcy dla siebie. Będziemy się zawsze kochać, zrobimy wszystko dla naszych dzieci.. Lecz po latach pośród codziennych trosk i trudności gubią się nam nasze obietnice. Starzejemy się, nie jesteśmy już tak pociągający jak kilka lat wcześniej.. Może bardziej nerwowi, mniej czasowi, choć tyle lat ze sobą to bardziej sobie obcy. W końcu rozpada nam to wszystko co kiedyś planowaliśmy i budowaliśmy przez lata.. takie życie.. Oby nie bo tak miło patrzeć na staruszków którzy idąc razem trzymają się za ręce. Wspierają się, starając o siebie nawzajem razem idąc przez życie. On i ona. Dzieciaki już dawno odleciały z gniazda podarowane na wychowanie od życia.. a oni nadal razem związani na wieki. Mądrzy doświadczeniem swojego życia. Bieda i trudności nauczyły ich sporo. Oby tylko jeszcze tylko zdrowie dopisało..
Tak też trzeba pielęgnować tę maleńka i delikatną roślinkę miłości. By wytrwać razem, we dwoje. Bo miłość która nas spotyka to wielki skarb! A nawet cud! Patrzcie jak niewielu to spotyka.Trzeba go docenić. Nic się samo nie zrobi.. to tylko od nas samych zależy co z tym zrobimy. Czy wyrośnie nam piękny kwiat czy oset kłujący .. Czy będziemy kiedyś parą radosnych wspierających się staruszków czy samotni i zgorzkniali.