Na plazmowym ekranie

Blogi » Na plazmowym ekranie

Bartt

Blogi

	gru 2024 2009-08 2009-09 2010-01 2010-02
Mo	Tu	We	Th	Fr	Sa	Su
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Kategorie: Film i Telewizja

Liczba wpisów: 13, liczba wizyt: 69938

Braveheart

Nadesłane przez: Bartt dnia 24-08-2009 15:28

Ten film znajduje się na szczycie mojej listy ulubionych produkcji. Wiele można by pisać, wiele mówić... film, który widział niemal każdy. Co mnie w nim urzekło? William Wallace! Gość, który nie bał się zaryzykować swojego życia, dla najwyższych wartości. Nie żył na przedmieściach swojej męskości, nie wegetował jak większość współczesnych facetów - nie gasił swoich pragnień. Żył pełnią życia, odważnie i szalenie. We wszystko co robił, wkładał całego siebie - w walkę z wrogiem, w ralcje z przyjaciółmi, w patriotyzm i przede wszystkim - w miłość. Bo tym twardzielem kierowała właśnie miłość - do kobiety, do Ojczyzny, do wolności... Znacząca jest scena bitwy pomiędzy wojskami szkockimi i angielskimi. Szkoci stawiają się na polu bitwy z zamiarem pertraktacji, poddania się. Nie ważne co się stanie - ważne, żeby przeżyli. Ważne, żeby mieli spokój. Ilu współczesnych facetów tak robi? Ilu "mężczyzn" nie podejmuje walki i idzie po najmniejszej linii oporu, wycofuje się na starcie, ogranicza swoje zainteresowanie i pragnienia do podstawowych spraw i rzeczy? Gdy zdemotywowane wojsko szkockie stoi naprzeciw dobrze uzbrojonych i liczniejszych Anglików, pojawia się Wallace. Wjeżdża na koniu wymalowany w agresywne, wojenne bary, za nim chorągwie... wjeżdża facet. Od razu widać, że pertraktować to on nie zamierza. Co robi? Mówi do szkockiej armii. Na początku Szkoci wyśmiewają go, po co mają walczyć i zginąć, skoro mogą przeżyć, płacić trybut Anglikom i jakoś dalej spokojnie wegetować. A wtedy Wallace mówi znaczące słowa - mówi, że teraz poddadzą się i odejdą, ale za kilka lat, gdy będą czekali na śmierć siedząc w swoich fotelach, oddaliby wszystko - wszystko!, żeby wrócić tu, na to pole "by powiedzieć wrogom, że mogą odebrać Nam życie, ale nigdy nie odbiorą wolności..." I to jest przełom! Gdzieś w tych facetach obudziło się serce - waleczne serce! I ruszyli do walki... I tego właśnie bardzo brakuje współczesnym mężczyznom - że nie mają tej iskry, która rozpali ich serca, że nie rzucą się w wir walki, jak Wallace na Anglików. I za takimi facetami tęsknią kobiety...

komentarze [2] przejdź do wpisu Zamknij
Adwokat Diabła

Nadesłane przez: Bartt dnia 20-08-2009 12:47

Rewelacyjny film. Jeden z lepszych jakie widziałem - należy do mojej "Wielkiej Trójki" ulubionych prodkacji filmowych. Młody adwokat wpada w wir poważnych spraw, pieniędzy i intryg... wszystko to doprowadza do śmierci jego ukochanej żony, następnie objawia się jego ojciec, którym okazuje się być diabeł we własnej osobie. W końcowych scenach strzela sobie w łeb - prawnik, nie diabeł. To tak w wielkim skrócie fabuła jednego z lepszych filmów. Mnie najbardziej zaciekawił końcowy moment filmu, gdy genialnie grający Al Pacino tłumaczył synowi jak funkcjonuje świat... doskonała "katecheza" diabła o świecie. Czyli to, co obecnie nam się serwuje na każdym kroku. Wyszło na to, że taki (fatalny) los nasz bohater sam sobie zgotował... i rzeczywiście. Ale czy diabeł nie maczał w tym palców? I tu jest pies pogrzebany... Gdyby Pacino powiedział mu wprost - zostaw swoją żonę i zajmij się pracą - czyli "zrób źle" - odmówiłby. Ale gdy zakamuflował zło, gdy wymieszał kłamstwo z prawdą... w mętnej wodzie najłatwiej złowić rybę. Ja nie przegrywam, nie przegrywam! Jestem prawnikiem! Nie przegrywam, to mój zawód! ...sam zawiesił sobie pętlę na szyi...

komentarze [5] przejdź do wpisu Zamknij
House MD

Nadesłane przez: Bartt dnia 18-08-2009 12:33

Gregory House, lekarz medycyny. Cynik, geniusz medycyny. Kiedyś przez przypadek obejrzałem jeden odcinek i wciągnąłem się. Chyba nawet za mocno, bo w pewnym momencie sam stałem się z lekka cyniczny i sarkastyczny, ale... to nie mój problem :)

To, że House rozwiązuje wszystkie zagadki medyczne, to akurat serialowa fikcja. Spoko. Mnie bardziej interesuje jego portret psychologiczny. Bo ten jest jak najprawdziwszy. Samotny facet, złośliwy, lubujący się w swojej zdolności do kpienia z innych i obracania wszystkiego w żart. A tak naprawdę - nieszczęśliwy. Gość wyśmiewa rodziny, ale jednocześnie, gdzieś tam w środku sam za takową tęskni. A facet nie może mieć 2 twarzy... bo w pewnym momencie pogubi się i nie będzie wiedział. która jest prawdziwa. Tak chyba stało się z Housem, który w ostatnim odcinku stanął w progu szpitala psychiatrycznego - bynajmniej nie jako lekarz...

komentarze [3] przejdź do wpisu Zamknij

<- 1 2 3 4 5 ->

Na plazmowym ekranie - Blog

Blogi

Na plazmowym ekranie

Braveheart

Adwokat Diabła

House MD