Znieczulenie podpajęczynówkowe jest rodzajem blokady centralnej. Podawane jest bezpośrednio do płynu mózgowo - rdzeniowego, znajdującego się w worku oponowym otaczającym rdzeń kręgowy drogą punkcji lędźwiowej, co powoduje przerwanie przewodnictwa nerwowego. Odbywa się to w bezpiecznej strefie (wyłącznie odcinek lędźwiowy), do której rdzeń kręgowy nie sięga i jest nikłe prawdopodobieństwo uszkodzenia.
Pozycja w jakiej wykonuje się znieczulenie podpajęczynówkowe, jest identyczna jak przy znieczuleniu zewnątrzoponowym. Używana jest do tego specjalna igła, która nie tnie więzadeł a je rozsuwa.
Do przestrzeni podpajęczynówkowej podaje się kilkukrotnie mniejszą objętość leku aniżeli do przestrzeni zewnątrzoponowej, a czas wystąpienia blokady (i jej objawy) występują często w chwili podawania leku.
Jest to pewne znieczulenie, działające szybko w przedziale godzinowym od 1,5 do 3 godzin. Stosuje się je dla operacji wykonywanych poniżej pępka.
źródło znieczulenie.org.pl
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.