Ospa wietrzna - to choroba wywołana przez ludzki herpeswirus typu trzeciego - VZV (Varicella-zoster virus). Jest ona przenoszona z nosiciela na ofiarę drogą kropelkową. Przebywa się ją raz, nabywając odporność na ponowne zarażenie, jednak wirusy ospy pozostają uśpione w nosicielu do końca życia, czasami wywołując chorobę zwaną półpaścem.
Okres rozwoju choroby trwa 2-3 tygodnie. Początkowo występuje u chorego wysoka gorączka (nawet do 40-tu stopni), ból głowy, złe samopoczucie. Później pojawiają się charakterystyczne krosty na całym ciele, które zamieniają się w strupki, odpadające po kilku dniach. Krosty pojawiają się nierównomiernie - zarówno, jeśli chodzi o ich rozkład na całym ciele, jak i o czas występowania. Czas rozwoju krost wynosi ok. 6 dni. Okres od 2-3 dni przed pojawieniem się krost aż do odpadania strupów jest okresem, w którym chory może zarazić inną osobę.
Choroba może powodować powikłania: bakteryjne zakażenie skóry, czego konsekwencją będzie pozostanie blizn, zapalenie płuc, rzadziej zapalenie ucha środkowego, mózgu lub węzłów chłonnych. Niebezpieczne jest zachorowanie na ospę wietrzną przez osobę w ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze - może powodować duże powikłania u płodu.
Leczenie polega na zastosowaniu leków przeciwgorączkowych (z wyjątkiem salicylanów), przeciwświądowych (maść cynkowa) oraz przeciwwirusowych (np. Acyklowir).
Zapobieganie - unikanie kontaktu z osobami chorymi oraz pomieszczeniami, w których przebywały (na ile to możliwe), szczepienia.
Odniesienia:
ediatria. Podręcznik do Państwowego Egzaminu Lekarskiego i egzaminu specjalizacyjnego. Anna Dobrzańska, Józef Ryżko (red.)
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.