Oparzenia to uszkodzenie tkanki wywołane działaniem wysokiej temperatury.
Rodzaje oparzeń
Oparzenie powierzchniowe (I stopnia) Obejmuje wyłącznie zewnętrzne warstwy skóry, czyli nabłonek. Poparzone miejsce jest suche, zaczerwienione i lekko obrzęknięte. Piecze. Powstaje np. przez dotknięcie gorącego przedmiotu lub oblanie się gorącą wodą. Jeśli szybko udzieli się pomocy, to goi się w ciągu tygodnia.
Oparzenie głębsze (II stopnia) Uszkadza skórę właściwą, która robi się czerwona, a na jej powierzchni tworzą się pęcherze wypełnione płynem tkankowym. Jest bardzo bolesne. Powstaje np. przez oblanie wrzątkiem, olejem, pod wpływem pary. Goi się zazwyczaj około dwóch tygodni. Jeśli jest rozległe wymaga leczenia szpitalnego.
Oparzenie głębokie (III stopnia) Sięga tkanek położonych pod skórą. Uszkodzeniu mogą ulec nerwy, tkanka łączna, mięśnie i naczynia krwionośne. Skóra może mieć wygląd woskowy, białawy lub zwęglony. Poparzony może nie odczuwać bólu, gdyż zniszczeniu ulegają zakończenia nerwowe. Takie oparzenia powstają w zetknięciu z otwartym ogniem, wskutek dłuższego działania wrzątku. Wymaga niezwłocznej pomocy medycznej, czasem przeszczepu skóry.
Pierwsza pomoc
Poparzone miejsce trzeba natychmiast ochłodzić wodą o temperaturze ok. 20 st. C. Chłodzenie powinno trwać co najmniej 10 minut. Nie wolno przekłuwać tworzących się pęcherzy, gdyż może to doprowadzić do zakażenia rany. Jeśli ubranie przykleiło się, nie należy odrywać go siłą, tylko rozciąć. Poparzonego miejsca nie wolno niczym smarować. Po schłodzeniu ranę trzeba przykryć sterylnym opatrunkiem, jeśli jest poważna udać się do lekarza.
Z małym dzieckiem należy zawsze jechać do lekarza, gdyż oparzenie może spowodować wstrząs, szczególnie wtedy, gdy obejmuje 10 proc. powierzchni ciała (mniej więcej wielkości dłoni dziecka).
Odniesienia:
Olga Niecikowska- 2005 - Dziecko
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.