Jest stosunkowo powszechnie występującym schorzeniem grudkowo-złuszczającym, atakującym skórę, błony śluzowe, paznokcie i włosy. Nie towarzyszą mu zmiany narządowe.
Choroba może pojawić się w każdym wieku, najczęściej jednak występuje między 30 a 60 rokiem życia, częściej u kobiet niż u mężczyzn, rzadko występuje u ludzi młodych.
Wykwity mogą pojawiać się nagle lub narastać stopniowo. Zazwyczaj pierwszy wysiew w postaci grudek wielkości 2-4 mm, wielobocznych, sinofioletowych, swędzących, pojawia się symetrycznie, w zgięciach nadgarstkowych i łokciowych rąk, na nogach, tułowiu, w fałdach skóry; żołędzi prącia, błonach śluzowych jamy ustnej i pochwy. Zmiany w obrębie jamy ustnej towarzyszą połowie przypadków, czasami poprzedzają wystąpienie zmian na skórze. świeże wykwity mogą pojawiać się na linii przączosów (wzdłuż zadrapań). Na skórze owłosionej zmiany umiejscawiają się wokół mieszków włosowych; mogą powodować łysienie (rzekomoplackowate). W przebiegu choroby niekiedy dochodzi do powstawania rozległych, złuszczających się zmian. Takie zmiany noszą nazwę liszaja płaskiego przerosłego. Choroba ma charakter przewlekły, z okresami remisji i zaostrzeń, dotyczy przede wszystkim osób dorosłych. Wykwity zanikają bez pozostawiania śladów.
Wskazuje się na możliwy związek schorzenia z współistniejącymi chorobami autoimmunologicznymi lub podobnymi procesami toczącymi się w ustroju. Udowodniono również związek pomiędzy wystąpieniem objawów choroby a zakażeniem wirusem HBV lub HCV, wywołującym wirusowe zapalenie wątroby typu B lub C. Natomiast rolę czynników wywołujących objawy chorobowe pełnią wstrząs psychiczny lub też różne leki, takie jak sole złota, środki przeciwmalaryczne, neuroleptyki lub też inne leki stosowane w psychiatrii. Wielu chorych wiąże początek choroby z jakimś przykrym i stresującym wydarzeniem w ich życiu.
Odmiany liszaja płaskiego:
* odmiana przerosła - najczęściej występuje na skórze podudzi bez typowych grudek;
* odmiana mieszkowa - drobne grudki zlokalizowane są przymieszkowo
* odmiana zanikowa - układ zmian jest w kształcie obrączkowatym a w jego środkowej części jest obecny bliznowaty zanik albo przejaśnienia ;
* odmiana pęcherzowa - zmiany pęcherzowe zlokalizowane są na dłoniach i stopach (gdzie powstają wskutek działania czynników mechanicznych) oraz w obrębie błon śluzowych
Leczenie polega na podawaniu leków przeciwhistaminowych w celu zmniejszenia świądu. Nasilone zmiany mogą być wskazaniem do stosowania terapii sterydami i cytostatykami. Czasami dobre efekty daje podawanie sulfonów i niektórych antybiotyków. Zdarza się, że lekarze próbują stosować pochodne kwasu witaminy A i cymetydynę.
Z leków zewnętrznych stosuje się głównie maści sterydowe. Zaleca się również szczególną dbałość o skórę, np. używanie rękawiczek, by nie dopuścić do kontaktu chorej skóry z chemikaliami, a także dbanie o stałe nawilżanie i natłuszczanie skóry maściami obojętnymi i kremami. Wysuszona, spękana skóra ułatwia bowiem wnikanie alergenów, a i staje się bardziej wrażliwa na czynniki drażniące.
Do innych metod wymienianych w leczeniu liszaja należy też fototerapia.
Odniesienia:
http://www.poradnia.pl
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.