Krzywdzenie dzieci, to każde działanie lub bezczynność jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, który deprywuje prawa i swobody dzieci i/lub zakłóca ich optymalny rozwój.
Formy krzywdzenia
Przemoc fizyczna – wszelkiego rodzaju działania wobec dziecka powodujące nieprzypadkowe urazy takie jak: stłuczenia, złamania, zasinienia, oparzenia, urazy narządów wewnętrznych itp..
Przemoc emocjonalna – rozmyślne, nie zawierające aktów przemocy fizycznej zachowania dorosłych osób wobec dzieci, które powodują znaczące obniżenie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka, w tym zaburzenia osobowości, niskie poczucie własnej wartości, stany nerwicowe i lękowe. Należą do nich obelgi, groźby, szantaż, zastraszanie, emocjonalne odrzucenie oraz nadmierne, nieadekwatne do możliwości dziecka wymagania.
Wykorzystanie seksualne – każde zachowanie osoby dorosłej, silniejszej i/lub starszej, które prowadzi do seksualnego zaspokojenia kosztem dziecka.
Nadużycia seksualne - obejmują zachowania ekshibicjonistyczne, uwodzenie, świadome czynienie z dziecka świadkiem aktów płciowych, zachęcanie do obnażania się, oglądania pornografii, dotykania miejsc intymnych innych osób oraz dotykanie do miejsc intymnych dziecka, zgwałcenia.
Zaniedbywanie – niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Do tej kategorii należy niewłaściwe odżywianie, ubieranie, niedostateczna ochrona zdrowia, brak właściwej edukacji, niewystarczająca opieka i narażanie dziecka na niebezpieczeństwo, niezaspokajanie poczucia bezpieczeństwa, a także potrzeby miłości, troski, stabilizacji, przynależności itp.
Dzieci – ofiary przestępstw mają na ogół:- obniżone poczucie własnej wartości,
- negatywne przekonanie o własnych kompetencjach
- wysoki poziom bezradności.
Odniesienia:
„Charakterystyka dziecka krzywdzonego i jego rodziny” Jolanta Zmarzlik – Fundacja Dzieci Niczyje
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.