Immunoterapia
Immunoterapia jest leczeniem mającym na celu zmniejszenie objawów chorobowych związanych z ekspozycją na alergen przyczynowy poprzez systematyczne podawanie wzrastających dawek szczepionki alergenowej. Immunoterapia swoista jest formą leczenia, która może zmienić naturalny przebieg choroby alergicznej.
Obecnie mamy do dyspozycji różne drogi podawania szczepionki alergenowej:
- podskórna w postaci iniekcji
- podjęzykowa
- doustna
- donosowa
Historia podawania wyciągów alergenowych sięga roku 1911 kiedy to Freeman i Neon zastosowali injekcję z wywaru pyłków roślin u chorych na pyłkowicę. Od tego czasu nastąpił ogromny postęp w zakresie poznania mechanizmu działania, wskazań do stosowania, skuteczności i bezpieczeństwa stosowania. Mechanizm działania tej metody leczenia polega przede wszystkim na zmianach w układzie immunologicznym polegających na modyfikacji odpowiedzi limfocytów Th.
Wskazania do immunoterapii:
- niemożliwość wyeliminowania alergenu ze środowiska chorego, ekspozycja na dany alergen jest nieunikniona (pyłki roślin, roztocza kurzu domowego),
- uczulenie ma IgE zależny charakter,
- brak skuteczności lub tolerancji leków,
Do jednostek chorobowych, w których immunoterapia jest skuteczna zaliczamy następujące schorzenia:
- alergiczny nieżyt nosa i spojówek,
- atopowa astma oskrzelowa,
- atopowe zapalenie skóry,
- alergia na jady owadów błonkoskrzydłych.
Immunoterapia jest przeciwwskazana bezwzględnie w przypadku istnienia:
- ostrych stanów zapalnych oddechowych,
- nieodwracalnych zmian wtórnych układu oddechowego (rozedma),
- astmy z FEV1< 70% wartości należnej,
- ciężkich, przewlekłych schorzeń zapalnych autoimmunologicznych, nowotworowych,
- aktywnej gruźlicy,
- w przypadku występowania przeciwwskazań do stosowania adrenaliny w dusznicy bolesnej, ciężkim nadciśnieniu tętniczym, zaburzeniach rytmu serca, leczeniu beta brokerami,
- gdy jest zła współpraca z pacjentem, w przypadku chorób psychicznych.
Przeciwskazania względne do immunoterapii to:
- wiek poniżej 5 r.ż. i powyżej 50 r.ż.,
- ciąża,
- ciężkie atopowe zapalenie skóry.
Istnieją różne metody podawania szczepionek: całoroczna i sezonowa. Czas stosowania immunoterapii określa się na okres od 3 do 5 lat. W trakcie immunoterapii mogą wystąpić reakcje uboczne zarówno miejscowe:
- obrzęk w miejscu podania,
- przewlekłe guzki podskórne jak i systemowe (swędzenie nosa,zaczerwienienie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, nieżyt nosa i spojówek, zaostrzenie astmy, nudności, omdlenie, wstrząs anafilaktyczny)
Pacjent w trakcie immunoterapii - po injekcji podskórnej wymaga nadzoru lekarskiego przez pewien okres czasu, zwykle jest to 60 minut.
Odniesienia:
http://www.apsik.pl/
Hasło dodane 2010-07-22 15:20:14 przez
Marcin1984
