Co możesz zrobić w sprawie narkotyków?
Jesteś dla dziecka autorytetem. Jesteś dla niego kimś wielkim. Dziecko obserwuje ciebie i uczy się postaw, uczy się żyć.
Dlatego ważne jest, co ty mówisz i co robisz. Ważne jest, jak się zachowujesz i jak obie radzisz w życiowych sytuacjach.
Zdajesz sobie spawę, że dziecko może być narażone na spotkanie z narkotykami.
Co możesz zrobić, aby dziecko nie spróbowało?
Po pierwsze dobrze, jeśli masz jakąś wiedzę o narkotykach. Ale fakty, nie mity. Wtedy możesz podjąć rozmowę z dzieckiem.
Teraz kilka uwag. Podzielone są na 3 grupy, w zalezności od wieku dziecka.
1. 10-12-latki - możesz dziecku powiedzieć, że nie wyrażasz zgody na używanie środków odurzajacych, dziecko musi wiedzieć, że mówisz temu stanowczo NIE.
Możesz porozmawiać o uzależnieniu i konsekwencjach zażywania narkotyków. Zwróć uwagę, że szczególnie zły wpływ narkotyki mają na młodego człowieka.
Zorientuj się, o jakich narkotykach dziecko słyszało i co o nich wie. W rozmowie przedstawiaj fakty. Wyjaśnij, że są pewne sytuacje, gdzie dziecko może być namawiane do wzięcia narkotyków. Ćwicz z nim odmawianie. Daj mu przykład własny. Zachęcaj dziecko do rozwijania zainteresowań.
2. 13-15 - latki - dobrze byłoby, gdyby dziecko znało Twoją postawę wobec narkotyków. Dobrze byłoby też, gdybyś znał znajomych swojego dziecka. Jeśli wychodzi wieczorem, niech cię poinformuje, gdzie będzie i niech da namiary na kontakt. Rozmawiaj z nim o presji, jakiej może doświadczyć np. na imprezie i ucz odmawiać. Zapytaj na przykład, co dziecko myśli o kimś, kto bierze narkotyki. Obserwuj dziecko, gdy przychodzi z imprezy. Rozmawiaj o uzależnieniu psychicznym i fizycznym oraz o tym, że niełatwo zauważyć rozwój uzależnienia u siebie. Wspieraj dziecko w trudnych chwilach.
3. 16-18 - latki - możesz rozmawiać z dzieckiem o narkotykach i uzależnieniu. Podsuń artykuł na ten temat, zapytaj, czy w otoczeniu dziecka są osoby biorące narkotyki. Zachęcaj do rozwijania zainteresowań. Określaj czas, w jakim dziecko może przebywać poza domem.
Nie zostanie narkomanem dziecko, które: czuje silne więzi z rodziną, umie myśleć samodzielnie, zna swoją wartość, ma i rozwija zainteresowania, w rodzinie wie, że nie ma aprobaty dla narkotyków, ma kolegów, których rodzice mają jasne stanowisko wobec narkotyków, potrafi odróżnić narkotyczne mity od faktów.
Odniesienia:
M. Pasek, Narkotyki?Na pewno nie moje dziecko, 1998
Hasło dodane 2010-11-19 21:14:58 przez
dziecinka
