Choroba lokomocyjna, zwana także chorobą morską lub kinetozą, to zespół objawów nadpobudliwości błędnika - narządu równowagi. Jej przyczyną jest prawdopodobnie reakcja mózgu na docierające do niego dwa sprzeczne sygnały: człowiek siedzi bez ruchu i jednocześnie się porusza. Podczas jazdy samochodem, lotu samolotem czy rejsu statkiem błędnik przesyła do mózgu sygnały, że jesteśmy w ruchu, podczas gdy zmysł dotyku temu zaprzecza. Im bardziej pojazd kołysze, im częściej przyśpiesza i zwalania, tym dolegliwości są niestety większe. Maluszek blednie, zaczyna się pocić, narzeka że boli go brzuszek i kręci mu się w głowie. Często towarzyszą temu także nudności, wymioty i uczucie zmęczenia.
Do najczęstszych objawów choroby lokomocyjnej należą:
- bladość skóry
- zimne poty
- uczucie zmęczenia
- senność
- utrata apetytu
- zawroty i bóle głowy
- mdłości
Choroba lokomocyjna daje o sobie znać najczęściej we wczesnym dzieciństwie. Dzieje się tak dlatego, że system nerwowy kształtuje się do piątego roku życia i w tym czasie błędnik jest wrażliwszy na bodźce. Niestety problem narasta z wiekiem. Największy szczyt choroby przypada na okres pomiędzy 10 a 12 rokiem życia. Później większość dzieci po prostu z niej wyrasta. Bardziej narażone są dzieci nerwowe, wrażliwe, które odczuwają napięcie przed podróżą. Ale uwaga! Cierpią na nią także i dorośli. Najgorsze jest to, że choroba lokomocyjna może być dziedziczna.
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.