Mianem biopsji aspiracyjna cienkoigłowa(BAC) nazywa się metodę pobierania materiału komórkowego (cytologicznego) poprzez nakłucie guza cienką igłą. Stosuje się ją do ustalenia rozpoznania wyczuwalnych i niewyczuwalnych(wówczas wykonuje się pod kontrolą badań topograficznych, mammografii, scyntygrafii, ultrasonografii ) guzów.
Dzięki zmniejszonej łączności, która cechuje utkanie tkankowe większości nowotworów, bez trudu aspiruje się (zasysa) do światła igły komórki z litych guzów rozrastających się w głębi tkanek.
W trakcie badania pacjent siedzi lub leży. Czasami stosuje znieczulenie miejscowe. Zazwyczaj używa się igieł o średnicy 0,6-0,8 mm. Po przekłuciu skóry i dotarciu igłą do zmiany, badający porusza igłą do przodu i do tyłu, aspirując do strzykawki materiał komórkowy guza, każdym razem zmieniając kierunek wkłucia igły.
Najczęstszymi powikłaniami po biopsji cienkoiglowej jest krwiak i zakażenie rany.
Dużym ograniczeniem biopsji cienkoigłowej jest fakt, że pozwala jedynie na ocenę cytologiczną, nie dając możliwości oszacowania rozległości i inwazyjności zmiany. W przypadku uzyskania niejednoznacznego wyniku konieczna jest dalsza, bardziej inwazyjna diagnostyka.
Na podstawie:
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.