Zaparcia u dziecka: przyczyny i leczenie

Gdy jesteśmy rodzicami, temat dziecięcej kupki zawsze przewija się w rozmowach. Czy ma odpowiedni kolor, konsystencję, ile razy maluch powinien się wypróżniać? Dość częstym problemem okazują się być zaparcia. Są one uciążliwe dla szkraba, jak i rodzica. Kiedy mówimy o zaparciu i najważniejsze – co wtedy robić?

Zaparcia u dziecka: objawy

Maluszkowi dokuczają zaparcia, gdy wypróżnia się z dużym trudem i z bólem, oddawanie kupki wymaga wysiłku, a wydalanie jest rzadsze niż co trzy dni. Kupki są wtedy twarde, suche, zwykle kuliste. Niekiedy możemy zauważyć domieszkę śluzu, a nawet odrobinkę krwi.

Dziecko cierpiące na zaparcia, w obawie przed bolesnym wydaleniem, nieraz wzmacnia nieprzyjemne doznania przez przyjmowanie „blokującej” pozycji (zaciskanie pośladków, trzymanie za pupę).

Zaparcia u niemowlaka: co robić

Utrzymującym się zaparciom mogą również towarzyszyć objawy poboczne, takie jak: nudności, mniejszy apetyt, rozdrażnienie, ospałość, bóle głowy.

Zaparciem nie jest więc na pewno wypróżnianie w odstępach kilkudniowych u 3-4-miesięcznych niemowląt karmionych piersią. Układ pokarmowy wtedy dojrzewa, a mleko mamy jest lekkostrawne. Jeśli kupka ma prawidłową konsystencję, a jej wydalanie nie wywołuje bólu, na pewno nie mamy do czynienia z zaparciem.

Gdy dziecko ma trudności z wypróżnieniem się, zwykle zaczynamy od lekkiej zmiany diety. Szacuje się, że nawet 95% zaparć jest skutkiem niewłaściwej diety, nie związanych natomiast w żaden sposób ze stanem chorobowym. Przede wszystkim powinniśmy wyeliminować z diety słodycze, zwłaszcza czekoladę, a niemowlętom nie podawać zbyt wcześnie produktów bezmlecznych bądź mleka krowiego.

Jak leczyć zaparcia u dzieci: wyjaśnia pediatra

Świetnie sprawdzą się śliwki. Już niemowlętom można podać deserek z suszonych śliwek (dostępny także w słoiczkach). Przed posiłkiem dobrze jest wypić pół szklanki kompotu z suszonych śliwek lub przegotowanej wody. Jabłka, gruszki czy maliny również korzystnie wpływają na perystaltykę jelit.
Konieczne jest przyjmowanie dużej ilości płynów, najlepiej wody, ale nie słodkich napojów i soków z kartonu. Dzieciom trzeba podawać rzadkie zupki, owoce, warzywa, produkty zbożowe (kasze, pieczywo razowe) oraz przetwory mleczne (jogurty, maślanka, kefir).

Jaki są najczęstsze przyczyny zaparać u dziecka?

Pamiętajmy jednak, że przyczyny zaparć nie leżą wyłącznie po stronie błędów dietetycznych. Ta przykra dolegliwość może też być skutkiem:

• nieprzyjemnych bolesnych doświadczeń 

Ich efektem mogą być tzw. „zaparcia nawykowe”. Wydalanie zbitego stolca kojarzy się z bólem, więc maluch chce tego uniknąć. Wstrzymuje stolec, woda z jelita jest wchłaniana przez organizm, przez co kupka staje się jeszcze bardziej twarda. A to tylko pogarsza sytuację.

•  nowego miejsca, stresu

Takie nowe miejsce wiąże się nie tylko z wyjazdami, ale przede wszystkim z edukacją przedszkolną. Do tego dochodzi przecież stres. Wypróżnieniom nie sprzyjają złe warunki sanitarne.

•  niechęci do nocnika

Niechęć spowodowana jest często zbyt wczesnym sadzaniem na nocniku lub sytuacją psychiczną w domu związaną z tym tematem (np. przytrzymywaniem dziecka na nocniku aż do momentu zrobienia kupki)

• podawania preparatów żelaza oraz nadmiar witaminy D
• chorób przewodu pokarmowego.