Wapno na alergię – czy warto po nie sięgać przy objawach uczulenia?

Wapń to bardzo ważny pierwiastek, który przede wszystkim stanowi budulec kości, zębów, naczyń krwionośnych, paznokci i włosów. Ponadto bierze on udział w wielu przemianach enzymatycznych i odpowiada za prawidłową pracę mięśni w tym również serca. Wapń uczestniczy także w procesach zapalnych, kaskadzie krzepnięcia i utrzymaniu właściwego ciśnienia krwi. Ze względu na korzystne działanie na organizm wapno polecane jest również na alergię. Czy rzeczywiście wapno łagodzi objawy alergii? 

Wapno na uczulenie – jak działa?

Na skutek kontaktu z alergenem następuje uwolnienie histaminy z ziarnistości komórek układu immunologicznego- mastocytów oraz bazofili. Substancja ta wyzwala kaskadę procesów wywołujących stan zapalny, drażni błony śluzowe i powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych. Pacjent odczuwa to jako objawy alergii, które w dużym stopniu zależą od rodzaju alergenu. Mogą one dotyczyć skóry, dróg oddechowych lub błon śluzowych.  

Jaka jest potencjalna rola wapnia w łagodzeniu objawów alergicznych wywołanych przez histaminę? Otóż zmniejsza ono przepuszczalność naczyń krwionośnych, a dokładnie komórek śródbłonka naczyń. Działa zatem przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie. Zaś niedobór wapnia w organizmie sprzyja rozwojowi alergii oraz powstawaniu wysypek. Wszystkie preparaty zawierające wapno na alergie znajdziecie w dobrych aptekach internetowych.

Wapno do picia można stosować jedynie wspomagająco przy objawach alergii. Nie jest to lek przeciwalergiczny. Aktualne badania wskazują nawet, że wapno dla alergików a placebo wykazują podobną skuteczność. Co za tym idzie, poprawa, jaką możemy zaobserwować, stosując wapno podczas objawów alergii, to raczej efekt działania naszego układu odpornościowego niż jonów wapnia. Co więcej, specjaliści wskazują, że połączenie wapna dla alergików z lekami przeciwhistaminowymi może zmniejszać skuteczność działania tych drugich. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku preparatów mukoaktywnych stosowanych w celu rozrzedzenia zalegającej wydzieliny w drogach oddechowych. Wapno na przeziębienie stosowane podczas infekcji będzie negatywnie wpływać na oczyszczanie dróg oddechowych z flegmy przy jednoczesnym zażywaniu leków wykrztuśnych. 

Wapno dla alergików – czy powinno być suplementowane?

Wapno to bardzo cenny minerał, którego niedobry niosą za sobą poważne konsekwencje zdrowotne. U dzieci zbyt mała ilość tego pierwiastka w diecie skutkuje rozwojem krzywicy, a u dorosłych osteoporozy. Problemy z gospodarką wapniową prowadzą do zaburzeń krzepnięcia, bóli stawowych, uciążliwych skurczy mięśni oraz ubytków w zębach. Co więcej, w diecie przeciętnego Polaka brakuje produktów bogatych w wapń, ale są one spożywane w zbyt małych ilościach. Stąd też zalecenia, że w wielu przypadkach warto suplementować wapno. 

Kto powinien rozważyć uzupełnienie wapnia w diecie? Szczególnie wysokie zapotrzebowanie na wapń mają dzieci i młodzież w okresie wzrostu, a także kobiety w ciąży, matki karmiące oraz seniorzy. Oczywiście nie ma przeciwwskazań, żeby wapno do picia suplementowali również alergicy. Niewątpliwie przyniesie to ogólne korzyści dla zdrowia. Niemniej jednak nie pomoże wygrać walki z alergią i jej dokuczliwymi objawami. Tutaj zdecydowanie bardziej pomocne będą leki przeciwalergiczne. 

Należy pamiętać, że gdy pojawi się odczyn alergiczny, np. silne łzawienie z oczu i wyciek z nosa po wycieczce na łące, wysypka skórna po zjedzeniu owoców sezonowych czy też pokrzywka po zastosowaniu nowego kremu w pierwszej kolejności należy sięgnąć po leki antyhistaminowe. Wapno na uczulenie można stosować jedynie jako uzupełnienie diety i preparat wspomagający funkcjonowanie organizmu na różnych obszarach. 

Należy porzucić powtarzane przez lata teorie o tym, że wapno łagodzi objawy alergii zarówno tej wziewnej jak i skórnej. Według najnowszych doniesień naukowych jest to nieprawda. Polacy lubią wapno do picia w postaci tabletek musujących. Nic nie stoi na przeszkodzie w jego stosowaniu, ponieważ tego ważnego pierwiastka brakuje nam w diecie, a dodatkowo trzeba brać pod uwagę jego ograniczone wchłanianie z przewodu pokarmowego.