Opublikowany przez: Monika C. 2018-10-26 14:25:58
Autor zdjęcia/źródło: Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci @unsplash
Temat śmierci, czy chcemy tego czy nie, przewija się przez nasze życie. Wszyscy, wcześniej czy później, będziemy zmuszeni przeprowadzić tak rozmowę z naszym dzieckiem. Zbliżające się Święto Zmarłych sprawia, że maluchy w naturalny sposób zaczynają zadawać pytania, które wprawiają nas w zakłopotanie. Jak dobierać słowa by dziecko dobrze zrozumiało, to co chcemy mu przekazać?
Dzieci przeżywają śmierć bliskiej osoby albo ulubionego zwierzątka równie intensywnie co dorośli. Odczuwają smutek, żal, cierpienie, mimo, że nie potrafią jeszcze nazwać tych uczuć. Jedynym zrozumiałym jest tęsknota. Tylko jak przekazać dziecku, że śmierć jest nieodwracalna, jeśli na co dzień, w grach komputerowych, spotyka się z tym, że bohater mimo, że zginął dostaje „następne” życie? Unikanie tematu nie sprawi, że dzieci łatwiej sobie z tym poradzą zwłaszcza jeśli kiedyś będą taką stratą zaskoczone.
Zrozumienie istoty śmierci jest sprawą bardzo indywidualną i bardzo zależy od wieku dziecka. Najczęściej jest tak, że dziecko kojarzy śmierć z nieruchomą postacią, niewydającą dźwięków i nie reagującą na rozmowę ani zaczepki. Dlatego zabijanie w grach jest obecne i możliwe. Trudność zaczyna się wtedy, kiedy trzeba wytłumaczyć dziecku, że umarła osoba, z którą jest związane emocjonalnie, na przykład babcia albo dziadek? Specjaliści radzą, by rozważnie dobierać słowa i nie używać określeń: „wyjechała”, zasnął”, bo w przyszłości może to rodzić lęk przedszkolaka w podobnych sytuacjach. Najlepiej jest mówić, że rzeczywiście babcia już z tobą nie porozmawia, ale pewnie słyszy co do niej mówisz. Ważny jest jasny i szczery przekaz. Dziecko z pierwszych klas szkoły podstawowej potrafi już odróżnić uczucie straty, smutku czy złości. Dlatego im wcześniej zaczniesz z nim rozmawiać na ten trudny dla wszystkich temat, tym łatwiej będzie mu sobie poradzić w konkretnej sytuacji. Ważne żeby umiało bez strachu nazywać swoje uczucia i wiedziało, że może wspominać wspólne chwile, nawet te zabawne. Pamiętamy też, że dziecko nigdy nie powinno być pozostawione samo. Zawsze powinno mieć możliwość rozmowy z dorosłym, któremu ufa. Każde dziecko może też reagować inaczej na trudną sytuację. Jedne mogą się wycofać i być bardziej grzeczne, inne mogą być bardziej agresywne. Mogą się też pojawić objawy psychosomatyczne – koszmary lub moczenie nocne, bóle brzucha itp.
Śmierć najbliższych i przemijanie jest bardzo trudną sprawą i nie ma jednego idealnego pomysłu jak o tym rozmawiać. Każde dziecko ma prawo reagować na swój sposób, a rolą rodziców jest dać mu poczucie bezpieczeństwa i możliwość rozmowy, przytulenia się w każdej chwili.
Materiał powstał we współpracy z psychologami: Katarzyną Szeler ze szkoły Gaudeamus i Anną Legeżyńską z przedszkoli Pomarańczowa Ciuchcia.
CZYTAJ TEŻ:
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Stokrotka 2018.10.29 16:44
Dzieci przyjmują wszystko jakoś tak naturalnie.. ale powstają potem inne pytania.. ,, Kto będzie opiekował się dziećmi jak wszyscy dorośli pójdą do nieba?"
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.