Siniaki, zwane również krwiakami, powstają najczęściej na skutek uderzenia lub silnego nacisku. Wówczas w tym miejscu, krew przez uszkodzoną ścianę naczynia dostaje się do tkanki podskórnej. Wyjątkiem jest zasinienie wokół oczodołu, które może być następstwem uderzenia w czoło lub skroń, oraz spowodowane tym, że krew opada pod wpływem grawitacji. Posiniaczona tkanka wokół oka bardzo często ulega obrzękowi i opuchliźnie.
Po uderzeniu, skóra nie zostaje naruszona, ale miejsce uderzenia – siniak – szybko zmienia zabarwienie. Najpierw na kolor czerwony, następnie przechodzi w barwę ciemnoniebieską lub purpurową, a na koniec przybiera zabarwienie żółte lub bladozielone do momentu, gdy uszkodzone komórki krwi obumierają i są wchłaniane do krwiobiegu.
Obszar, na którym powstał siniak, ma charakter samo-ograniczający, gdyż sąsiednie nieuszkodzone naczynia krwionośne kurczą się, hamując dalszy napływ krwi do tego miejsca. Tymczasem gromadzą się płytki krwi, które aktywizują układ krzepnięcia, co prowadzi do zamknięcia uszkodzonego naczynia.
Jeśli organizm jest zdrowy i nie ma poważniejszych uszkodzeń, to większość siniaków zanika samoistnie w ciągu 1 – 2 tygodni.
Po uderzeniu, zwichnięciu lub upadku prawie zawsze pojawiają się mniejsze lub większe siniaki. Czasami mogą przybrać postać nierównych plam i mogą przez dłuższy czas boleć. Wówczas wskazana jest wizyta u lekarza celem wykonania badań krwi i określenia liczby płytek, pomiaru czasu krzepnięcia i krwawienia. Należy również udać się do przychodni gdy doszło do obrażeń głowy, brzucha i tułowia, ponieważ w ich przypadku, może dojść do obrażeń narządów wewnętrznych i może być konieczne poważniejsze leczenie. Także w przypadku urazów w okolicy oczodołu, gdy oprócz krwiaków i opuchnięcia występuje podwójne widzenie, silny ból lub wylew do gałki ocznej, wskazana jest wizyta u okulisty.
Jednak większość siniaków nie wymaga leczenia, gdyż nawet te rozleglejsze po pewnym czasie zanikają.
W ziołolecznictwie zaleca się okładanie stłuczonego miejsca liśćmi żywokostu lub używanie kremu z arniki, który korzystnie wpływa na gojenie się siniaków.
Innymi sposobami na zmniejszenie bolesności siniaków są okłady z lodu i zimne kompresy na zasinione miejsca, które należy zastosować w ciągu pierwszych 24 godzin po urazie. Takie okłady zmniejszą krwawienie, obrzęk i ból. Po zastosowanie okładów z lodu wchłanianie krwi do krwiobiegu można wspomagać ciepłymi kompresami.
W przypadku urazów w okolicach oczodołu, w pierwszym dniu należy przykładać lód lub zimny kompres, a następnego dnia ciepły i wilgotny.
Siniaki mogą czasami pojawiać się także samoistnie. Najczęściej dzieje się tak w przypadku poważnej choroby np. hemofilii[1] i ciężkich chorób krwi – takich jak białaczka[2] lub niedokrwistość aplastyczna[3]. Siniaki mogą również pojawiać się na skórze, gdy organizmowi brakuje witaminy C.
Siniaki nie dodają nam uroku. Nieraz wyglądają wręcz okropnie i osoba posiadająca taki „dodatek” po prostu wstydzi się do pokazywać. W takim przypadku dobrze jest zastosować kilka trików, które jeśli nie zlikwidują, to choć trochę zamaskują „naszego siniaka”.
Najprostszym sposobem jest założenie takiej garderoby, która by całkowicie zasłaniała siniaka. Długie rękawy, długie spodnie, czy kryjące rajstopy powinny rozwiązać problem. Jeśli jednak krwiak czy opuchlizna znajdują się na twarzy, czy też w innym widocznym miejscu to warto jest zastosować kilka „kryjących” kosmetyków takich jak: korektor, fluid czy puder. Warto również wykonać nieco mocniejszy makijaż, a jeśli krwiak znajduje się blisko oka, założyć ciemne okulary.
Źródła: Rodzinna Encyklopedia Zdrowia – praca zbiorowa, http://www.dobra-rada.pl/sposob-na-siniaki-i-stluczenia_13
[1] Hemofilia jest chorobą polegającą na nieprawidłowym krzepnięciu krwi. Chorzy narażeni są na niebezpieczne krwotoki, w sytuacjach, które dla osób zdrowych nie stanowią zagrożenia. (http://hemofilia.net.pl/)
[2] Białaczka (łac. leucaemia) - nazwa grupy chorób nowotworowych układu krwiotwórczego. Nazwa historycznie wywodzi się od białawego koloru próbki krwi chorego na ostrą białaczkę. Białaczka charakteryzuje się ilościowymi i jakościowymi zmianami leukocytów we krwi, szpiku i narządach wewnętrznych. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Bia%C5%82aczka)
[3] Niedokrwistość aplastyczna (anemia aplastyczna) jest schorzeniem, w przebiegu którego dochodzi do upośledzonej funkcji szpiku (tzw. hipoplazja lub aplazja) i zmniejszonej liczby wszystkich elementów krwi. (http://www.nowotworowe.pl/niedokrwistosc_aplastyczna.htm)
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.