Otrzymał on swoją nazwę po Hansie Aspergerze - austriackim lekarzu, który po raz pierwszy opisał to zaburzenie w 1944 roku. Choroba ta diagnozowana jest w wieku dziecięcym, a charakterystycznymi jej objawami są między innymi problemy z akceptacją jakichkolwiek zmian, ograniczona elastyczność myślenia oraz obsesyjne zainteresowanie konkretnie wybranym tematem. Przy syndromie Aspergena u dzieci objawy i leczenie związane są z chorobami neurologicznymi ale także mogą być związane z zaburzeniami w okresie płodowym.
(Pixabay.com @ Syndrom Aspergera u dzieci - objawy i leczenie)
Syndrom Aspergena u dzieci - jego przyczyny
Chociaż nie znamy konkretnych przyczyn jego powstania, potencjalnymi winowajcami mogą być:
- czynniki genetyczne
- toksoplazmoza
- dziecięce porażenie mózgowe
- urazy okołoporodowe
- przekroczenie przez ojca 40. roku życia
- poważne infekcje
- alergie
- nietolerancja kazeiny i glutenu
Syndrom Aspergena u dzieci - objawy
Bardzo trudno jest go zdiagnozować ponieważ charakterystyczne dla niego objawy są dosyć łagodne. Często mylony jest z autyzmem atypowym lub wysokofunkcjonującym. Jednak osoby obciążone nim wykazują lepszą adaptację społeczną niż osoby autystyczne, a objawy są bardziej łagodne niż w autyzmie wczesnodziecięcym. Do charakterystycznych oznak tego zaburzenia z pewnością można zaliczyć:
- niechęć do współpracy w grupie.
- problemy z komunikacją werbalną (dystans fizyczny, skąpa mimika).
- rutyna i powtarzalność w zachowaniach.
- zainteresowania ograniczone do jednej dziedziny wywołujące wręcz obsesyjne zachowania.
- mowa sztywna, niezdolność rozumienia znaczenia przenośni (odczytywanie treści dosłownie).
- nieadekwatna reakcja na bodźce z otoczenia.
Syndrom Aspergera u dzieci - leczenie
Chociaż jest chorobą nieuleczalną to wczesne jej wykrycie i szybka terapia umożliwiają chorym sprawne funkcjonowanie w społeczeństwie. Leczenie dzieci to przede wszystkim ćwiczenie komunikacji i umiejętności społecznych. Istotne jest, aby dziecko nauczyło się rozpoznawania intencji innych osób. Dzieci są w stanie nauczyć się także mówić w bardziej naturalny sposób i z właściwą intonacją. Ponadto ćwiczą umiejętność interpretowania technik komunikacyjnych, jak gesty, kontakt wzrokowy czy ton głosu. Oprócz terapii behawioralnej stosuje się też leczenie farmakologiczne. Stosowane w tym przypadku leki to stymulanty, neuroleptyki i leki antydepresyjne. Te ostatnie nie są skuteczne w terapiach krótkoterminowych. Leki psychotropowe stosuje się tylko wtedy, gdy zachowania dziecka nie da się opanować.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
Groźny wirus zika może powodować małogłowie>>
Autyzm – jak rozpoznać go u dziecka? Jak pomóc?>>
