Opublikowany przez:
Redakcja
2025-09-05 14:30:27
Autor zdjęcia/źródło: Freepik
Stulejka to stan, w którym napletek nie daje się odprowadzić do końca. U małych chłopców jest to zjawisko fizjologiczne i całkowicie naturalne. Taka stulejka fizjologiczna ustępuje samoistnie wraz z wiekiem, najczęściej około 3 roku życia. Problem pojawia się wtedy, gdy dziecko rośnie, a napletek nie zsuwa się z żołędzi. Niekiedy towarzyszą temu objawy, takie jak ból przy oddawaniu moczu czy nawracające infekcje. Wówczas mówimy o stulejce patologicznej, która może wymagać leczenia.
U noworodków i niemowląt napletek w zasadzie zawsze jest nieodprowadzalny i jest to stan całkowicie fizjologiczny. Nie stanowi to żadnego problemu zdrowotnego, jeśli oczywiście nie towarzyszą temu inne wady narządów płciowych.
Około 1 urodzin napletek zazwyczaj daje się odprowadzić u połowy małych chłopców. Jeśli jednak nie jest to możliwe, to nadal jest to stan niewymagający interwencji. Wraz ze wzrostem dziecka napletek stopniowo oddziela się od żołędzi i około 3–4 roku życia jego całkowite odprowadzenie staje się możliwe już u większości chłopców.
Czy jeśli w tym wieku nie jest to jeszcze możliwe, oznacza to, że należy się martwić? Niekoniecznie – jednak warto poinformować o tym pediatrę np. podczas bilansu zdrowia. Prawda jest taka, że w wieku szkolnym większość chłopców nie ma już problemu z odprowadzaniem napletka. Statystyki wskazują, że w wieku 6–7 lat napletek jest odprowadzalny u ponad 90% dzieci, a po 17 roku życia trudności z tym ma już tylko około 1% młodych mężczyzn.
Choć jak widać, w większości przypadków stulejka jest stanem fizjologicznym i nie należy się tym przejmować, są sytuacje, w których należy koniecznie skonsultować się z lekarzem.
Do niepokojących objawów należą:
kłopoty podczas oddawania moczu – mocz wypływa bardzo wąskim strumieniem albo wymaga to dużego wysiłku,
ból i pieczenie podczas mikcji,
podczas oddawania moczu z napletka robi się „balonik”,
dziecko ma nawracające infekcje dróg moczowych lub zapalenie napletka/żołędzi,
napletek pęka lub krwawi,
dziecko odczuwa ból podczas wzwodu.
Każdy przypadek, w którym pojawiają się wymienione wyżej objawy, wymaga konsultacji z pediatrą lub urologiem dziecięcym. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy się nimi podzielić z lekarzem pediatrą podczas bilansu zdrowia dziecka.
Warto też pamiętać o rzadkim, ale groźnym powikłaniu stulejki, tzw. załupku. To sytuacja, w której zbyt wąski napletek zostaje zsunięty za żołądź i nie daje się już nasunąć z powrotem. Wymaga to natychmiastowej interwencji lekarskiej.
W przypadku małych dzieci najczęściej wystarczy odpowiednia higiena i cierpliwość. Nie wolno odprowadzać napletka na siłę! Może to doprowadzić do uszkodzenia skóry, krwawienia, a nawet powstania stulejki wtórnej, która bywa znacznie trudniejsza do wyleczenia.
Zazwyczaj stulejka ustępuje samoistnie wraz z wiekiem dziecka. Jeśli jednak problem utrzymuje się dłużej lub pojawiają się dodatkowe, niepokojące objawy, lekarz może zalecić:
stosowanie maści sterydowych, które pomagają rozluźnić skórę napletka,
bezbolesne delikatne ćwiczenia napletka, wykonywane pod kontrolą rodzica,
w wyjątkowych przypadkach – leczenie chirurgiczne.
Skuteczność dwóch pierwszych metod, czyli maści i ćwiczeń, jest bardzo wysoka. Pomagają one nawet w 80–90% przypadków. Operacja rozważana jest więc wyłącznie wtedy, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi efektu lub gdy występują powikłania.
Jak widać, stulejka u dzieci w większości przypadków jest zjawiskiem fizjologicznym. Najważniejsze, by rodzice obserwowali rozwój dziecka, nie podejmowali prób siłowego odciągania napletka i jeśli pojawi się taka potrzeba, zgłosili się do lekarza.
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.
Nie masz jeszcze konta na familie.pl?
Załóż je już teraz!