Savoir vivre czyli dobre maniery cz. 1 - Dzieci

Opublikowany przez: alanml 2010-05-28 21:12:07

Wydaje się, że czasy nienagannej etykiety minęły. Kpimy z przesadnej uprzejmości jednak czujemy się zakłopotani jak popełnimy gafę. Gdy pojawia się perspektywa wielkiej gali, oficjalnego spotkania, okazuje się, że etykieta ma się całkiem dobrze. Ale dobre maniery to nie tylko wielkie wyjścia. Bo np. czym różnią się dzisiejsze e-maile od tradycyjnych listów? Zasada zwracania się do adresata i korzy

Ale dobre maniery to nie tylko wielkie wyjścia. Bo np. czym różnią się dzisiejsze e-maile od tradycyjnych listów? Zasada zwracania się do adresata i korzystanie z form grzecznościowych pozostaje bez zmian.

Prawdą jest, że dziecko posiada wrodzone cechy, lecz od najmłodszych lat uczy się i naśladuje najbliższe mu otoczenie. Dziecko jako doskonały obserwator bardzo szybko zorientuje się zarówno w tych dobrych jak i złych stronach dorosłych. Maluchowi bardzo ciężko jest zrozumieć, gdy ktoś postępuje niekonsekwentnie. Dlaczego coś wolno robić dorosłym a jemu nie i dlaczego jest za to karany?

Jeśli dziecko widzi jak rodzice kłamią, są niesolidni nie można się dziwić, że ono bardzo szybko przyswoi sobie te wady. Wybranie zła jest o wiele łatwiejsze a naśladowanie dobrych cech wymaga wysiłku.

Wychowując dziecko najważniejsze u rodziców są trzy cechy: dyscyplina wewnętrzna, miłość, konsekwencja. Dzięki nim, dziecko nie będzie uciążliwe dla otoczenia.

Bardzo ważne jest wpajanie od najmłodszych lat podstawowych form grzecznościowych jak przywitanie czy ukłon ale równie ważne jest uczenie wypełniania pewnych obowiązków. Dziecko czuje się wtedy ważne i potrzebne a dodatkowo kształtuje się w nim dyscyplina.

Ważnym elementem wychowania jest uczenie dziecka od najmłodszych lat zachowania się przy stole, uszanowanie zasad panujących w danym otoczeniu. Dziecko jako istota żyjąca w społeczeństwie musi wiedzieć, że każde środowisko rządzi się swoimi prawami. O ile w kinie może jeść popcorn i pić sok tak w teatrze musi zachowywać się inaczej.

Wyjście na plac zabaw czy zabawa z innymi dziećmi również musi być poprzedzona dokładnym wytłumaczeniem, że nie wolno zabierać zabawek itd. Inne dziecko w domu jest gościem i należy o tym pamiętać.

Wpajajmy dzieciom zasady zachowania wobec innych. Dziecko powinno wiedzieć, że nie należy w określonych miejscach hałasować, że powinno się szanować roślinność, że nie wolno niszczyć rzeczy swoich i innych. Rozmawiając przy dzieciach, nauczymy je, aby nie przerywało starszym i nie wtrącało się niepytane.Wszelkie uwagi przekazujemy dziecku w cztery oczy, nigdy przy innych.

Niektórzy wygodniccy rodzice, pozbawieni poczucia odpowiedzialności, chcą wszystkie te sprawy przerzucić na szkołę i pedagogów. Nigdy jednak szkoła czy zespołowe wychowanie nie oddziaływa w tym stopniu, co środowisko, które nas kształtuje od urodzenia. Jeśli się dziecko wydało na świat, trzeba za nie odpowiadać, przekazać mu swoje doświadczenia, dać mu możliwie najlepszą naukę. Dobre wychowanie i dobre maniery wyniesione z domu stanowią cenny posąg, którym rodzice obdarzają swoje dzieci.

przy pomocy: dobremaniery.com

abcgospodyni.pl

fot. Internet

Pokaż wszystkie artykuły tego autora

Najnowsze komentarze

marteczka 2010.05.30 11:10

Babcia Ali napisał 2010-05-30 11:03:46 Myślę, że należy od najmłodszych lat wszczepiać dzieciom zasady dobrego wychowania. Ale należy zwrócić baczną uwagę jak sami zachowujemy się. Bo nakazy , słowa i upomnienia nic nie zdziałają jeżeli dziecko nie będzie miało dobrego przykładu. A więc nie używajmy przy dziecku niestosownych słów, nie wypowiadajmy się źle o naszej rodzinie, znajomych , nauczycielach. Dzieci to chłoną i powielają. Podobnie z naszym zachowaniem. Jeżeli jesteśmy uprzejmi wobec członków rodziny, sąsiadów, znajomych mamy 100% gwarancję, że nasze dzieci też tak będą postępować. I wystarczy wówczas naprowadzać dziecko na właściwe tory. I tego życzę sobie, córce i wszystkim rodzicom. nic dodać nic ująć.uśmiech jest najprawdziwszy, gdy jednocześnie uśmiechają się oczy...
Babcia Ali 2010.05.30 11:03

Myślę, że należy od najmłodszych lat wszczepiać dzieciom zasady dobrego wychowania. Ale należy zwrócić baczną uwagę jak sami zachowujemy się. Bo nakazy , słowa i upomnienia nic nie zdziałają jeżeli dziecko nie będzie miało dobrego przykładu. A więc nie używajmy przy dziecku niestosownych słów, nie wypowiadajmy się źle o naszej rodzinie, znajomych , nauczycielach. Dzieci to chłoną i powielają. Podobnie z naszym zachowaniem. Jeżeli jesteśmy uprzejmi wobec członków rodziny, sąsiadów, znajomych mamy 100% gwarancję, że nasze dzieci też tak będą postępować. I wystarczy wówczas naprowadzać dziecko na właściwe tory. I tego życzę sobie, córce i wszystkim rodzicom.Teraz Babcia Ali i Maji.
alanml 2010.05.29 07:55

Faktycznie nie ujęłam podstawowych kwestii jak proszę i dziękuję. Moze dlatego, że w myslach miałam dwulatka - ale dwulatek także powinien znać i używac te słowa. Mój mów czasami - KUJE czyli dziękuję. DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę

Dodaj nowy komentarz

Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.

Zaloguj się z Facebooka

Nie masz jeszcze konta na familie.pl?
Załóż je już teraz!

Zarejestruj się!

Nie pamiętam hasła! Co robić?

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie