Opublikowany przez: MNONKA 2010-04-22 08:55:26
Następny etap rozwoju to nauka żucia, co pozwala na przyjmowanie pokarmów stałych. W szóstym miesiącu maluch śledzi osobę mówiącą, lokalizuje źródło dźwięku, koncentruje uwagę. W produkcjach wokalizacyjnych słychać łańcuch sylabowy, na początku jednorodny, ale zróżnicowany natężeniem, wysokością tonu czy rytmicznym podziałem na mniejsze jednostki.
„Głużenie przekształca się około szóstego miesiąca życia w gaworzenie, które charakteryzuje się powtarzaniem przez dziecko dźwięków, wydawanych przez nie przypadkowo lub posłyszanych od otoczenia.”
Około siódmego miesiąca dziecko zaczyna reagować na mowę. Początkowo na melodię, ton – ostry, wtedy dziecko płacze, pieszczotliwy – uśmiecha się. W tym miesiącu reaguje na swoje imię.
Zmiany w gaworzeniu następują w kolejnym miesiącu. Wtedy następuje wyraźna artykulacja niektórych sylab, jeszcze jednorodna, ale już powstają wyrazy o konkretnym znaczeniu: baba, mama, tata itp. Niemowlę przysłuchuje się cichym dźwiękom i stara się szeptem gaworzyć. Występują pierwsze oznaki rozumienia prostych wypowiedzi otoczenia.
„W czwartym kwartale rozwija się rozumienie, które znacznie wyprzedza mowę samodzielną. Dziecko jest w stanie (...) skojarzyć posłyszane nazwy z odpowiednimi przedmiotami.” Rozpoznaje nazwy przedmiotów i osób z najbliższego otoczenia. Zaczyna reagować na proste pytania takie jak gdzie? Jednak jak nie znajdzie przedmiotu, o który pytamy, może zaraz zapomnieć o naszym pytaniu. Dziecko nawiązuje coraz częstszy kontakt z otoczeniem.
Jedenasty miesiąc to czas, kiedy już większość dzieci porusza się lub stara poruszać się samo. Co pomaga w poznawaniu świata i ogólnym rozwoju. Pojawiają się ciągi sylab, które dziecko używa na określenie znanej osoby, przedmiotu lub sytuacji.
W ostatnim miesiącu pierwszego roku mały człowiek rozumie i wykonuje proste polecenia: podaj lalę, chodź do mnie. Jest ciekawy świata, interesuje się wszystkim, obserwuje, co się dzieje wokół i często zapomina, o co go proszono, ciekawość wszystkiego go rozprasza. Umie już wyrażać własne pragnienia i odczucia, pomagają mu w tym przez niego stworzone wyrażenia dźwiękonaśladowcze: bum, amam, bach.
W ciągu pierwszego roku życia dziecko rozwija się w również fizycznie, dlatego w rozwoju mowy zaznaczają się okresy nasilenia i względnego zastoju. Zastój mowy pojawia się, gdy dziecko jest chore lub rozstaje się z osobą bliską. Gdy maluch zaczyna naukę chodzenia wtedy również dochodzi do zastoju mowy, gdyż całe skupienie jest skierowane na nauce poruszania się. Po opanowaniu sztuki chodzenia wraca do „nauki mówienia”.
Pod koniec okresu melodii dziecko pije z kubeczka, samo je łyżeczką jest coraz bardziej samodzielne. Komunikuje się z otoczeniem i powinno oddychać nosem, co jest bardzo ważne w rozwoju anatomicznym w obrębie jamy ustnej, co pomaga w dalszych etapach rozwoju mowy.
Mnonka
Bibliografia:
E. Stecko, „Zaburzenia mowy u Dzieci – wczesne rozpoznanie i postępowanie logopedyczne”, Uniwersytet Warszawski 2001,
I. Styczek, „Logopedia”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1979,
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.