Artykuł promocyjny Opublikowany przez: Redakcja Familie Redakcja 2018-09-21 15:58:09
Autor zdjęcia/źródło: @materiały Partnera artykułu
Aby procesy te przebiegały prawidłowo niezbędna jest odpowiednia dieta, która dostarczy niemowlęciu koniecznych składników pokarmowych, witamin oraz minerałów. Równocześnie prawidłowe żywienie w pierwszym okresie życia pozwala uniknąć wielu dolegliwości wieku niemowlęcego, a także zmniejsza ryzyko wystąpienie w przyszłości chorób takich jak otyłość, cukrzyca typu 2 czy miażdżyca.
Aktualnie obowiązującym modelem żywienia niemowląt jest wyłączne karmienie piersią przez minimum 4, a optymalnie 6 pierwszych miesięcy życia. Pokarm kobiecy w zupełności pokrywa zapotrzebowanie malucha na składniki odżywcze, dlatego nie należy podawać dodatkowych pokarmów ani płynów (wyjątek stanowią jedynie witaminy lub leki). Jeżeli istnieją przeciwwskazania do karmienia piersią, alternatywą jest żywienie sztuczne mlekiem modyfikowanym. Pomiędzy 17. a 26. tygodniem życia, w zależności od stanu zdrowia i opinii lekarza pediatry, można rozpocząć wprowadzanie do jadłospisu nowych produktów. Rozszerzanie diety to jednak proces długotrwały: nowe artykuły spożywcze wprowadzamy stopniowo, niewielkimi porcjami, dbając o to, aby posiłki miały odpowiednią konsystencję, dostosowaną do możliwości niemowlęcia.
Modyfikację diety niemowlaka zaczynamy od wprowadzenia jednego dodatkowego posiłku w ciągu doby (obok 4 posiłków mlecznych). Najlepiej, aby miał on konsystencję płynu lub gładkiego puree – może być to kaszka, kleik, puree ziemniaczane lub dokładnie zmiksowane owoce albo warzywa. Równocześnie z innymi produktami można wprowadzać małe porcje pokarmów zawierających gluten. Dotychczasowe badania nie wykazały związku pomiędzy wczesnym wprowadzaniem tego składnika pokarmowego do diety dziecka, a występowaniem choroby trzewnej, dlatego obecne zalecenia Komitetu ds. Żywienia ESPGHAN sugerują, aby pierwszy kontakt z produktami glutenowymi nastąpił pomiędzy 4 a 7 miesiącem życia. W tym okresie należy też rozpocząć podawanie dziecku wody, a od 5 miesiąca można dołączyć także soki owocowe 100%, jednak w ilości nie przekraczające 150 ml na dobę.
Po 7 miesiącu życia należy zwiększać różnorodność rozdrobnionych lub posiekanych pokarmów. W diecie malucha powinny pojawić się zmiksowane lub drobno posiekane mięso i ryby. Gotowane warzywa i owoce nie muszą być już dokładnie miksowane, wystarczy jedynie rozgnieść je widelcem, aby ułatwić dziecku połykanie posiłku. Można także małymi porcjami wprowadzać surowe warzywa i owoce. Dla mniejszych dzieci powinniśmy je drobno posiekać, tym nieco starszym możemy natomiast dawać miękkie kawałki bezpośrednio do rączki. Wraz z innymi produktami do diety niemowlaka można wprowadzać jajka (najpierw w postaci samego żółtka). Dzieciom poniżej 1 roku życia nie powinno się natomiast podawać mleka krowiego oraz miodu. Warto ograniczyć także sól i cukier.
Co ciekawe, wprowadzanie nowych pokarmów i zmiana konsystencji podawanych dziecku posiłków, jest niezbędne nie tylko do prawidłowego rozwoju przewodu pokarmowego, dostarczania optymalnej liczby kalorii i składników odżywczych, ale także stymuluje rozwój psychomotoryczny dziecka. Odruch ssania zanika około 8 miesiąca życia, dlatego konieczne jest wykształcenie u malucha umiejętności rozdrabniania pokarmu, żucia, pobierania posiłku wargami z łyżeczki i w końcu samodzielnego jedzenia przy użyciu rąk. Wprowadzając modyfikacje diety, należy oczywiście uważnie obserwować, jak organizm dziecka reaguje na poszczególne posiłki. Nie powinniśmy zmuszać dziecka do jedzenia – to ono ma prawo zdecydować czy zje i ile zje. Jeżeli nowe produkty spowodują wzdęcia i ból brzuszka, co może objawiać się płaczem, niepokojem lub niechęcia do jedzenia, można zastosować doustny preparat na kolkę zawierający symetykon, np. Espumisan® Krople. Obecność objawów takich jak pokrzywka, świąd skóry, biegunki lub wymioty wymagają konsultacji z lekarzem pediatrą – być może ich pojawienie nie ma związku ze zmianą diety, warto jednak wykluczyć alergie pokarmowe, które są najczęstszym typem alergii u dzieci.
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.