Niewidzialny zabójca

 - Cukrzyca jest to złożona choroba, na którą składa się bardzo wiele czynników – powiedziała nam prof. Elżbieta Bandurska-Stankiewicz, diabetolog z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Olsztynie. – Na rozwój tej choroby wpływ mają m. in. nadwaga, silne stresy, złe odżywianie, jak również uwarunkowania genetyczne. Zdecydowanie łatwiej jest zachorować osobie, u której w rodzinie jest już stwierdzony przypadek cukrzycy, niż komuś, kto takich zachorowań nie miał.

Często zdarza się, że nie mamy żadnych objawów tej choroby. Bywa jednak, że mocno przybieramy na wadze, albo mocno chudniemy. W niektórych przypadkach musi nawet dojść do udaru mózgu, czy zawału, żeby cukrzyca została zdiagnozowana.

Cukrzyca jest również bardzo dużym zagrożeniem dla kobiet w ciąży. Z tzw. cukrzycą ciążową mamy do czynienia wtedy, gdy u kobiet podczas ciąży występują zaburzenia w wydzielaniu przez trzustkę insuliny, a po porodzie sytuacja się normuje.

W momencie, gdy trzustka po porodzie nie wraca do swojej normalnej pracy, to kobieta powinna poddać się dalszym badaniom, bo nie jest wykluczone, że ma cukrzycę typu 2. Więcej o tym rodzaju cukrzycy można przeczytać tutaj.

Cukrzyca w czasie ciąży może okazać się bardzo niebezpieczna nie tylko dla matki, ale również dla dziecka. Cukrzyca ciążowa niesie za sobą większe ryzyko wykształcenia się licznych wad. Mogą to być m.in. wady serca, nerek, układu nerwowego, przewodu pokarmowego, czy zaburzenia rozwojowe kończyn.

Nierozpoznana cukrzyca ciążowa niesie też ze sobą zagrożenie wystąpieniem powikłań położniczych: wielowodzia, obrzęków, zakażeń dróg moczowych, odmiedniczkowego zapalenia nerek i zatrucia ciążowego.

Zarówno dla kobiety, jak i jej dziecka ważne jest leczenie cukrzycy ciążowej. Bardzo często leczenie rozpoczyna się od ustalenia odpowiedniej diety. Bywa, że jeśli kobieta stosuje odpowiednią dietę, to gładko przechodzi przez ciążę.

Jeśli jednak okaże się, że odpowiednie żywienie nie pomaga, to kolejnym krokiem jest wstrzykiwanie sobie insuliny, ponieważ w cukrzycy ciążowej nie wolno stosować doustnych leków przeciwcukrzycowych. Więcej informacji na ten temat można przeczytać tutaj.

Jeśli rozpoznana cukrzyca jest rzeczywiście cukrzycą ciążową, to poziom glukozy powinien się unormować po porodzie. Jeśli tak się nie dzieje, to znaczy, że najprawdopodobniej mamy do czynienia z cukrzycą typu 2. Co to jest cukrzyca typu 2 można przeczytać tutaj.
 
Cukrzycy, nie tylko tej ciążowej można spróbować uniknąć, lub chociaż opóźnić jej rozwinięcie w organizmie. Wystarczy, jeśli będziemy wiedli zdrowy tryb życia, dbali o odpowiednią ilość ruchu i dobrze się odżywiali. 

- Dobra dieta zakłada m.in. ograniczenie spożycia węglowodanów prostych oraz tłuszczów. Zalecane jest natomiast zwiększenie udziału węglowodanów złożonych, szczególnie z produktów zawierających błonnik (przetwory zbożowe, warzywa, niektóre owoce) - powiedziała Monika Turniak, dietetyk z Gdańska. - Zawarty w produktach zbożowych błonnik daje bowiem uczucie sytości, ponadto zmniejsza wchłanianie tłuszczu i glukozy z przewodu pokarmowego. Zapobiega to tym samym gwałtownemu wzrostowi glukozy we krwi.

Należy unikać także tłuszczów zwierzęcych (smalec, słonina, boczek, wieprzowina) i zastępować je niewielką ilością tłuszczów roślinnych (oleje, margaryny), które pomagają w utrzymaniu cukru na właściwym poziomie. Tłuste mięso z sosem warto jest zatem zastąpić np. dorszem z kaszą i warzywami. Jeśli ktoś nie lubi ryb, to zestawem obiadowym może być również cielęcina lub chude mięso drobiowe z makaronem pełnoziarnistym i bukietem warzyw.

Przy stosowaniu jakiejkolwiek diety należy pamiętać, że wszystko jest dla ludzi. Faktem jest, że należy się mocniej pilnować, ale z drugiej strony trzeba uważać, żeby nie przesadzić w drugą stronę. Stosując każdą dietę ważny jest umiar. Można jeść wszystko, ale trzeba robić to w odpowiednim czasie i proporcjach.

Marcin Osiak
m.osiak@familie.pl