Nastolatki uwięzione we własnym ciele

Dla każdego dojrzewającego nastolatka ciało w okresie dojrzewania jest źródłem sprzecznych emocji – radości i cierpienia jednocześnie. Zmienia się gwałtownie, daje o sobie znać, różnicuje na lepszych i gorszych, czyli ładniejszych i brzydszych. Staje się podstawowym punktem odniesienia dla własnej samooceny, a co za tym idzie – samopoczucia.

Dojrzewanie to powolny proces, który trwa wiele lat. Bardzo często powoduje dezorientację i zagubienie, wywołuje lęk. W tym trudnym okresie wiele zależy od postawy rodziców – częściej milczących i odtrącających niż wspierających.

Rodzice, którzy odrzucają seksualność swoich dzieci, nie chcą zaaprobować pojawiającej się kobiecości czy męskości powodują, że ich dzieci także nie mogą jej zaakceptować. Własne ciało staje się obiektem nienawiści, odreagowania i bólu. Tak rozpoczyna się droga do autodestrukcji. Jak rozpoznać, czy twoje dziecko cierpi na zaburzenia odżywania?

Anoreksja

Anoreksja to problem, który coraz częściej występuje wśród dorastających dziewcząt i chłopców. Charakteryzuje się znacznym spadkiem wagi w krótkim czasie, ciągłym narzekaniem na swój wygląd, zniekształconym obrazem samego siebie. Anorektyczki (bo dotyczy to głównie dziewcząt) widzą siebie jakby w przekrzywionym lustrze, gdzie każdy fragment ich ciała,  a szczególnie pośladki, uda i brzuch postrzegane są przez nie w wyolbrzymiony sposób.

Najczęściej rozpoczynają swoją desperacką walkę o wymarzony wygląd od zwykłych diet, kończą zaś na stałej głodówce. Jedzą w samotności, choć często chętnie gotują dla najbliższych i interesują się tematem żywienia. Nigdy jednak nie pozwalają sobie na żadne „obżarstwo”. Pod pretekstem wyjścia do toalety wynoszą jedzenie z talerza i wyrzucają, by nie niepokoić swojego otoczenia. Bywa, że obsesyjnie ćwiczą, biegają lub uprawiają jakiś wysiłkowy sport w celu redukcji wagi.

Często szukają informacji na stronach „zrzeszonych anorektyczek”, które określają siebie jako „motyle”. Tam wspomagają się nowymi sposobami odchudzania oraz manipulowania dorosłymi, a także ulegają ideologii znikających ciał. Utwierdzają się w przekonaniu, że bycie pięknym znaczy chudym i że trzeba zrobić wszystko, by schudnąć. W konsekwencji przestają miesiączkować, wypadają im włosy, skóra staje się niemal przezroczysta, a na ciele widać tylko wystające żebra. Mają problemy z przewodem pokarmowym, kostnym oraz zaburzenia hormonalne. Części z nich nie udaje się odratować.

Bulimia

Bulimia bywa trudniejsza do zauważenia, bo nie powoduje spadku wagi. Bulimik wygląda podobnie do swoich rówieśników, ale tylko pozornie. O tym, że ma napady żarłoczności w trakcie których potrafi opróżnić całą lodówkę i zaraz potem się przeczyścić, nikt nie wie. Zwykle robi to zażywając środki farmakologiczne lub prowokując wymioty. Z reguły podjada w ukryciu, a po posiłku zawsze znika. Ma zmienne nastroje, często czuje do siebie wstręt, szczególnie po tym, gdy dużo zje. W konsekwencji jest odwodniony, opuchnięty, ma zniszczone szkliwo i rozciągnięty żołądek, bywa że dokuczają mu hemoroidy. Często boli go głowa i ma epizody omdlewania. Chwiejność nastrojów staje się nie do zniesienia...

Co zrobić, gdy twoje dziecko cierpi na zaburzenia odżywania? CZYTAJ DALEJ