Mamo, Tato! Ja chcę pieska!

„Chcę mieć pieska”, pewnego dnia słyszymy te słowa z ust naszego dziecka, które dostrzegło słodkiego szczeniaczka. Piesek podoba się również nam, ale czy urok ma przesłonić obowiązki? Czy powinniśmy się zgodzić, gdy nasz przedszkolak o to ładnie prosi? Jak racjonalnie podejść do tego tematu, aby dziecko zrozumiało nasz punkt widzenia?

Słodki szczeniak, ale ile obowiązków…

Słodki szczeniaczek potrzebuje naszej miłości, opieki i czasu. Tego ostatniego często nam brakuje, gdy musimy połączyć chodzenie do pracy z wychowywaniem dziecka lub dzieci. Często narzekamy wręcz, że nie mamy czasu, aby odpocząć, zrobić coś dla siebie czy wyjechać na kilka dni z rodziną. A co tu dopiero mówić o piesku?

Jeżeli zastanawiamy się nad kupieniem zwierzątka, dokładnie to przemyślmy. Dostosujmy wybór rasy psa do stylu naszego życia. Niektóre psy wymagają regularnych spacerów, biegania lub częstego szczotkowania. Jedne są łagodne i spokojne, inne mają wrodzony wigor i uwielbiają ruch. Wybierając daną rasę, nie kierujmy się jedynie wyglądem i wielkością pieska, ale poznajmy jego charakter, mocne i słabsze strony oraz upodobania.

Pamiętajmy również, że każdy piesek potrzebuje naszego czasu i pracy poświęconego na tresurę.  Szczeniak nie od razu rozumie, gdzie ma załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne i, co więcej, jak już się nauczy to nawet w weekend musi wyjść wcześnie rano.

 Odpowiedzialność

Piesek to dla młodego człowieka przyjaciel na długie lata i kompan do zabawy. Zwierzątko w domu to również obowiązki. Im dziecko młodsze, tym więcej tych obowiązków spocznie na nas, rodzicach. Warto zdawać sobie z tego sprawę i podjąć decyzję o zakupie lub przygarnięciu psa, gdy wszyscy domownicy są na to gotowi.

Zapał dziecka do posiadania pieska, wyprowadzania go na spacer i karmienia, warto sprawdzić, przed zakupem zwierzaka. Osoba odpowiedzialna za spacer powinna przez miesiąc wychodzić ze smyczą rano i po południu, a do miski można codziennie wlewać świeżą wodę, aby przyzwyczaić się do karmienia czworonoga.

Pies to żywa istota, nie zabawka

Decydując się na psa, pamiętajmy, że nie jest on zabawką. Nie możemy kupić go pod wpływem chwili i liczyć, że jakoś to będzie. Jeżeli dziecko nie wywiązuje się ze swoich obowiązków, należy mu o nich przypomnieć, ponownie porozmawiać i wyjaśnić, co uzgadnialiśmy.

Nie zapominamy także, że pies jest zwierzęciem. Oczywiście wchodzi do naszej rodziny i traktuje nas jako swoje stado, ale nie jest człowiekiem i reaguje instynktownie. Za zachowanie dziecka i psa odpowiadają dorośli. Nie możemy oczekiwać, że pozostawiony sam sobie malec wraz z psem, będzie grzecznie się bawił. Dziecko może być ciekawe, co piesek ma w paszczy, dlaczego jego ogon jest taki puchaty i czy można za niego ciągnąć. Te i inne zachowania nie koniecznie mogą przypaść do gustu zwierzęciu, które broniąc się może zrobić komuś krzywdę.

Czasami również warto wstrzymać się z posiadania psa, aż dziecko trochę podrośnie i dojrzeje - na przykład, gdy będzie w wieku szkolnym. Chyba, że to my, rodzice, marzymy o pupilu i jesteśmy gotowi przejąć wszystkie obowiązki z nim związane.

Najlepszy przyjaciel

„Pies to najlepszy przyjaciel człowieka”. W tym zdaniu jest wiele prawdy. Obdarzając pieska odpowiednią opieką, ucząc go, jak ma się zachowywać przy dziecku, na spacerze i w domu, poświęcamy mu nasz czas i obdarzamy uczuciem. Uczuciem, które on odwzajemnia radośnie nas witając, kładąc łeb na naszych kolanach i prosząc o pogłaskanie lub układając się w naszych nogach i po prostu leżąc. Dodatkowo dla dziecka piesek lub każde inne zwierzątko w domu, to dodatkowa forma rozwoju emocjonalnego.

Iwona Szadkowska