Poronienie zawsze jest bolesnym przeżyciem dla obojga partnerów. Strata dziecka nigdy nie jest lekka, nawet na wczesnym etapie rozwoju ciąży. Niestety zdarza się dość często i w wielu przypadkach przyczyny poronienia są trudne do ustalenia.
Autor zdjęcia/źródło: Pixabay. com @ Przyczyny poronienia
Poronieniem nazywamy obumarcie płodu przed 22. tygodniem ciąży, czyli wtedy, gdy nie jest jeszcze możliwe jego samodzielne przeżycie poza łonem matki. Statystycznie jedna na pięć zapłodnionych komórek jajowych obumiera zaraz po zagnieżdżeniu. Bywa więc tak, że kobieta nawet nie wie, że była w ciąży ponieważ poronienie występuje w dniu lub kilka dni po spodziewanej miesiączce. Wtedy ciążę można wykryć tylko w testach krwi, gdy da się wychwycić podwyższony poziom hormonu ciążowego HCG.
Głównym objawem poronienia jest plamienie lub krwawienie oraz ból w podbrzuszu. Poronienia samoistne dzielą się na dwa rodzaje: wczesne i późne.
Przyczyny poronienia wczesnego
Najczęściej do poronienia dochodzi w I trymestrze ciąży. Poronienie wczesne następuje do 10.-12. tygodnia ciąży. Na tym etapie zarodek jest jeszcze na tyle słabo wykształcony i mały, że całe jajo płodowe oddziela się od błony śluzowej macicy i zostaje wydalone. Objawia się to jedynie krwawieniem podobnym do miesiączki, podczas którego wydalana jest również błona wyściełająca macicę.
Przyczyny poronienia późnego
Późne poronienie ma już bardziej skomplikowany przebieg i przypomina poród. Dochodzi do skurczów macicy, które powodują pęknięcie błony płodowej i odpłynięcie płynu owodniowego. Następuje również przedwczesne skrócenie i rozwarcie szyjki macicy (tzw. niewydolność szyjki). Nierozwinięty płód zostaje wtedy wydalony z macicy, ale nie wszystkie tkanki są usunięte. Jamę macicy musi wtedy oczyścić lekarz.
Wraz z wiekiem ciąży zmniejsza się ryzyko poronienia. Przyczyny poronienia są zależne od matki lub od jaja płodowego.
Przyczyny poronienia zależne od zarodka
- Wady genetyczne - w większości przypadków do poronienia dochodzi z powodu wad genetycznych płodu, które powstają w chwili łączenia się komórek rodziców, a nie z powodu wad genetycznych istniejących już w tych komórkach. Wtedy zarodek rozwija się nieprawidłowo i dochodzi do jego obumarcia (tzw. zaśniad zarodkowy). Jest to naturalny proces chroniący organizm matki i dziecka przed późniejszymi komplikacjami spowodowanymi rozwojem nieprawidłowo kształtującego się organizmu. Wyróżnia się także zaśniad krwisty – obumierający zarodek staje się nadmiernie przekrwiony oraz zaśniad groniasty – choroba trofoblastyczna, która powstaje na skutek nieprawidłowo zapłodnionej komórki jajowej.
- Puste jajo płodowe – powstaje jajo płodowe, ale nie ma w nim zarodka.
Przyczyny poronienia zależne od matki
- Czynniki anatomiczne - wrodzone wady macicy, zrosty wewnątrzmaciczne, niewydolność szyjki macicy, mięśniaki macicy, tyłozgięcie macicy, endometrioza - rozrost błony śluzowej macicy (endometrium).
- Zaburzenia hormonalne – za utrzymanie ciąży w pierwszych jej tygodniach odpowiada progesteron. Jest on wydzielany przez ciałko żółte, które przygotowuje macicę na przyjęcie zapłodnionego jaja i ułatwia mu zagnieżdżenie. Gdy jego stężenie jest nieprawidłowe ciąża jest zagrożona obumarciem. Również zaburzenia w wydzielaniu hormonów tarczycy mają wpływ na przebieg ciąży.
- Zaburzenia immunologiczne – mogą doprowadzić do zespołu antyfosfolipidowego. Płód stanowiący początkowo nową komórkę zawierającą wymieszany, a więc obcy dla organizmu materiał genetyczny może być przez niego wzięty za intruza i potraktowany jak wirus, czyli usunięty z organizmu. Dzieje się tak przy nieprawidłowo działającym układzie odpornościowym, który wytwarza przeciwciała atakujące jego własne tkanki, w tym przypadku tkanki dziecka. Aby nie odrzucić ciąży układ immunologiczny musi zostać częściowo wyłączony. Za tę funkcję odpowiada progesteron, który reguluje pod tym względem działanie komórek obronnych organizmu.
- Choroby zakaźne - różyczka, świnka, odra, toksoplazmoza, zakażenia bakteryjne i grzybicze oraz choroby weneryczne. Groźne dla wczesnej ciąży może być również zakażenie wirusowe takie jak przeziębienie, katar czy grypa.
- Choroby przewlekłe – np. cukrzyca, choroby nerek czy tarczycy, zaburzenia krzepliwości krwi.
Przyczyny poronienia to również urazy psychiczne, nadmierny stres, złe odżywianie prowadzące do niedożywienia, nadmierna, ciężka praca fizyczna, narażenie się na promieniowanie, a także stosowanie niektórych leków i używek. Każde plamienie w czasie ciąży powinno być konsultowane z lekarzem. Dokładna obserwacja i wczesna reakcja na nieprawidłowości może uchronić cię przed poronieniem i pomóc w doczekaniu się na upragnione maleństwo.
ZOBACZ RÓWNIEŻ: