Czasami jednym z najtrudniejszych aspektów wychowania jest zachowanie spokoju w trudnych sytuacjach i unikanie krzyczenia na swoje dziecko. Ale w takich wypadkach eksperci z dziedziny psychologii dziecięcej i rodzicielskiej jednogłośnie zalecają bardziej konstruktywne podejście do wychowania i rozwiązywania problemów, oparte na empatii, zrozumieniu i troskliwej komunikacji.
Dlaczego krzyczenie na dziecko może szkodzić?
Krzyczenie na dzieci może wydawać się szybkim sposobem na rozwiązanie sprawy i kontrolę nad sytuacją, ale ma to negatywne konsekwencje dla emocjonalnego i psychologicznego rozwoju dziecka. Dlaczego tak się dzieje?
Stres może być szkodliwy
Głośne krzyki i negatywne emocje mogą wprowadzić dziecko w stan stresu i lęku, a co za tym idzie podwyższać poziom kortyzolu (hormonu stresu). A długotrwały stres może mieć negatywny wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka oraz jego rozwój.
Niskie poczucie wartości
Częste krzyczenie może doprowadzić do obniżonego poczucia własnej wartości u dziecka, które będzie przekonane, że jest bezwartościowe lub nieudolne.
Trudna sztuka kontroli emocji
Dzieci uczą się od rodziców, jak radzić sobie z emocjami. Jeśli rodzic często krzyczy, dziecko może mylnie zrozumieć, że agresja słowna to właściwy sposób wyrażania frustracji.
Trudności w komunikacji
Krzyczenie prowadzi do zamykania komunikacji z dzieckiem. Zamiast zrozumieć przyczynę zachowania dziecka, rodzic skupia się na wywołaniu w nim lęku.
Dobra komunikacja jako alternatywa
Eksperci zdecydowanie zalecają podejście oparte na komunikacji zaczerpniętej z rodzicielstwa bliskości. Przypominają, że to nie tylko metoda efektywniejsza, ale także bardziej pozytywna i zdrowa dla dziecka. Jak się skutecznie i empatycznie komunikować?
Zachowaj spokój
Niezależnie od sytuacji, staraj się zachować spokój. To pomoże ci lepiej analizować sytuację i podejść do niej z empatią.
Zrozumienie perspektywy dziecka
Próba zrozumienia problemu z perspektywy dziecka, pozwoli ci lepiej zareagować. Czasem zachowanie dziecka wynika z braku umiejętności wyrażania emocji, czy po prostu frustracji. A czasem przyczyną może być zmęczenie lub głód.
Komunikuj się pozytywnie
Skup się na wyrażaniu swoich uczuć i oczekiwań w sposób pozytywny. Zamiast mówić "Przestań robić to!", powiedz: "Bardzo doceniłbym, gdybyś zrobiła to w ten sposób…”. Postaraj się tez nazwać emocje dziecka – „Widzę, że jesteś zdenerwowany”, albo „Widzę, że jest Ci smutno”.
Rozwiązujcie problemy wspólnie
Zamiast oceniać sytuację i wydawać polecenia, poszukaj rozwiązania razem z dzieckiem. To nie tylko pokazuje, że jesteś gotowa do współpracy, ale też uczy dziecko konstruktywnego myślenia i rozwiązywania problemów.
Doceniaj, gdy dziecko zachowuje się dobrze
Chwal chwile, kiedy dziecko dobrze się zachowuje, bądź wykona zadanie, jakie sprawiało mu trudność. To wzmocni pozytywne nawyki i wiarę dziecka w siebie.
CZYTAJ TEŻ>> Wyprawka szkolna dla dziecka leworęcznego - jak ja skompletować?
