Dlaczego dziecko nie chce iść do przedszkola?

a. Trudności związane z okresem adaptacji - dziecko płacze przy rozstaniu z rodzicem a wieczorem prosi, żeby już nie iść do przedszkola. Rano w przedszkolu trudno mu jest pożegnać się z mamą.

Jeśli z taką sytuacją mamy do czynienia w pierwszych dniach lub tygodniach chodzenia naszego dziecka do przedszkola to możemy założyć, iż jest to naturalna reakcja dziecka na rozłąkę z rodzicem i poznawanie nowego miejsca.

DZIAŁANIA RODZICA:

- jeśli to możliwe to skróć pobyt dziecka w przedszkolu do minimum, ale z założeniem, że będziemy go stopniowo wydłużać. Można spróbować dziecko przyprowadzać wcześniej do przedszkola, kiedy jest mało dzieci, żeby miało czas poznać miejsce, ale również żeby nauczyciel mógł mu poświęcić więcej uwagi.

Istotne jest również, żeby nie dopuścić do sytuacji, szczególnie w tych pierwszych dniach, kiedy to dziecko w przedszkolu zostanie, jako jedyne, bo inne dzieci pójdą już do domu. Taka sytuacja rodzi w dzieciach lęk, że rodzic o nich zapomniał i już nie przyjdzie.

- konkretnie umów się z dzieckiem, kiedy po niego przyjdziesz. Ważne, żeby dotrzymywać umowy.

- pożegnanie krótkie. Przedłużanie pożegnania nie służy dziecku i rodzicowi. Jeśli dziecku trudno jest się pożegnać z mamą to niech je odprowadza osoba, z którą dużo łatwiej jest mu się pożegnać.

- warto motywować dziecko do chodzenia do przedszkola przez opowiadanie o jego sukcesach, chwalenie go oraz przez podkreślanie, że chodzenie do przedszkola to przywilej.

Dziecko chciało chodzić do przedszkola, ale po wakacjach, urlopie lub po dłuższej chorobie nie chce do niego wrócić? Jest na to rada.

Po dłuższej nieobecności naszego dziecka w przedszkolu warto zachowywać się tak jakby nasze dziecko pierwszy raz szło do przedszkola, czyli:

- przygotować siebie i dziecko na dzień pójścia do przedszkola przez rozmowę o przedszkolu, o tym jak będzie wyglądał dzień, kiedy wróci do przedszkola:, kto go zaprowadzi, jak będzie wyglądało pożegnanie, co będzie robiło później oraz kiedy będzie odebrane,

- dobrze by było, żeby po dłuższej nieobecności dziecka w przedszkolu pierwsze dni były krótsze;

- powiadom przedszkole, że Twoje dziecko wraca, żeby też nauczyciel był przygotowany.

W celu uniknięcia kolejnej niechęci warto zadbać o regularne uczestniczenie w zajęciach w przedszkolu, gdyż tylko wtedy dziecko nauczy się, że przedszkole to coś naturalnego;

Jeśli taka sytuacja trwa już dłuższy czas lub pojawiła się ponownie po okresie chętnego chodzenia do przedszkola, warto poszukać przyczyny. Jest na to kilka sposobów:

(1) porozmawiaj z rodzicami pozostałych dzieci chodzących z naszym dzieckiem do przedszkola, czy ich dzieci też wykazują takie zachowania, ponieważ nie możemy wykluczyć, iż coś niepokojącego dzieje się w przedszkolu, i/lub w grupie naszego dziecka

(2) porozmawiaj z dzieckiem. Oczywiście nie na zasadzie przesłuchania, czy sugerowania odpowiedzi na zadane pytania. Najlepiej rozmawiać z dzieckiem w sytuacjach zabawy lub robienia czegoś wspólnie, gdyż kontekst daje nam wiele możliwości rozpoczęcia rozmowy, np.: po obejrzeniu bajki, w której bohater płakał z jakiegoś powodu, lub czegoś nie chciał zrobić, itp.

(3) obserwuj dziecko podczas zabawy. Możesz zaproponować dziecku zabawę tematyczną w przedszkolu, gdzie lalki lub maskotki to nauczyciel i dzieci. Dzieci w zabawie wyrażają soje emocje oraz odgrywają zdarzenia, w których uczestniczyły.

(4) poproś dziecko, żeby narysowało np.: jak minął mu dzień w przedszkolu, a później niech opowie, co ten rysunek przedstawia.
Na podstawie zabranych danych można określić, co powoduje niechęć u naszego dziecka i podjąć działania zaradcze.