Opublikowany przez: ULA 2012-01-10 09:24:06
mgr Dominika Wnęk:
dietetyk
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
Nie ma przeciwwskazań do stosowania diety redukcyjnej podczas leczenia nerwicy. Postaraj się jednak zaplanować to w sposób jak najbardziej dokładny, aby ewentualne niepowodzenia nie stały się powodem dodatkowych lęków i frustracji. Na początku dokładnie oceń swoją sytuację. Zważ się i oceń swój wskaźnik masy ciała BMI. Możesz go obliczyć w łatwy sposób, mianowicie:
BMI= masa ciała(kg)/wzrost(m)2
Jeżeli BMI jest większy niż 30, to znaczy, że masz otyłość i warto zacząć ją leczyć. Sprawdź też swój jadłospis. Zwróć uwagę, czy nie jesz za dużo słodyczy, czy nie jesz zbyt tłusto, a może zbyt nieregularnie.
Warto także określić cel, czyli „ile kilogramów mniej chcesz ważyć?”. Później zastanów się, czy jest to możliwe, czy masz wystarczająco dużo sił fizycznych, psychicznych, czy masz czas i możliwości finansowe. Postaraj się skupić na tzw. celach bliskich, np. na jednym tygodniu, miesiącu.
Taka metoda pomaga utrzymać motywację i uczy doceniać nawet pośrednie, drobne sukcesy. Aby łatwiej wytrwać przy nowych nawykach żywieniowych, dobrze jest opisać korzyści, jakie z tego wynikną. Zastanów się, jak będziesz wyglądać, jak będziesz się czuć, czy jak zmienią się Twoje relacje z bliskimi.
Na koniec postaraj się znaleźć osobę, która zrozumie Twój problem. Udzieli Ci wsparcia emocjonalnego (porozmawia, pocieszy, doda otuchy). Taka osoba pomoże wyszukać Ci przydatne informacji na temat odchudzania, adres do specjalisty leczącego otyłość czy godziny otwarcia sali gimnastycznej, basenu. Wsparcie, jakie okaże Ci ta osoba, nie tylko dobrze wpłynie na samopoczucie psychiczne, ale sprawi, że droga do celu będzie łatwiejsza i przyjemniejsza.
Piśmiennictwo:
Dr n. hum. Monika Bąk-Sosnowska – Porady psychologa. Artykuł przygotowany do portalu dieta mp.pl
dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza
Specjalista psychiatraNZOZ Centrum Dobrej Terapii MindArt
www.centrumdobrejterapii.pl
Jeśli dieta ma na celu zmniejszenie masy ciała i co za tym idzie współczynnika BMI (Body Mass Index – masa ciała w kg dzielona przez wzrost w m podniesiony do kwadratu) do wartości prawidłowych w przypadku nadwagi czy otyłości i jest zalecona przez lekarza rodzinnego, czy innego specjalistę ze względów zdrowotnych, można ją stosować pod jego kontrolą i zgodnie z jego wskazaniami.
Niemniej „odchudzanie”, utrata masy ciała, szczególnie na samym początku stosowania zaleconej diety i w zależności od jej rodzaju, może wiązać się z okresem nasilenia objawów poszczególnych zaburzeń lękowych („nerwicy”). Między innymi: wzmożonego napięcia wewnętrznego, niepokoju, lęku, zwiększonej drażliwości, trudności w kontrolowaniu popędów i emocji, obniżonego nastroju, zaburzeniami snu. Warto także nadmienić, że zaburzenia odżywiania (utrata apetytu, czy nadmierny apetyt, „zajadanie stresu”) same w sobie mogą być objawami omawianych zaburzeń psychicznych, a prawidłowe ich leczenie (psychoterapia i/lub farmakoterapia) może być pomocne w utrzymaniu zaleconej diety.
Dlatego przed planowanym wdrożeniem diety warto udać się na konsultację do swojego lekarza psychiatry (i/lub omówić tę decyzję ze swoim psychoterapeutą), który rozważy konieczność ewentualnej modyfikacji leczenia na ten okres. Zazwyczaj dietę taką zalecają lekarze innych specjalności, ale czasami także sam lekarz psychiatra może zalecić zmianę trybu życia i odżywiania.
Najczęściej wtedy wskazane są profesjonalne porady dietetyka, ponieważ taka dieta jest zazwyczaj długofalowa i bardzo ważne jest prawidłowe jej rozplanowanie i utrzymanie. Przy prawidłowym prowadzeniu diety „odchudzającej”, łącznie z oceną stanu somatycznego, badań laboratoryjnych i stanu psychicznego, po początkowym okresie jej stosowania, w dalszym jej utrzymaniu nie powinno być większych wahań stanu zdrowia psychicznego danej osoby.
Natomiast nie zaleca się u osób z zaburzeniami lękowymi („nerwicą”) prowadzenia diety odchudzającej „na własną rękę”, bez profesjonalnej wiedzy i edukacji w tym zakresie. Nie ma również uzasadnienia do stosowania diety odchudzającej u osób z prawidłowym współczynnikiem BMI, ewentualnie do rozważenia jest wtedy zmiana swojego stylu życia: zwrócenie uwagi nie tylko na właściwą częstość, ilość i jakość spożywanych posiłków, ale także aktywność fizyczną, prawidłowy odpoczynek, czy odpowiednią ilość i higienę snu.
Opracowanie: Medycyna Praktyczna - Lekarze Pacjentom
TUTAJ ZADASZ SWOJE PYTANIE
EKSPERTOM WYDAWNICTWA MEDYCYNA PRAKTYCZNA
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
OMurphy62 2016.03.30 11:30
No tak, to nie jest takie proste. Miałam koleżankę, która "zajadała" nerwicę. Praktycznie nie do opanowania!
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.